រឿងនេះបានតពីវគ្គមុនៗ ដែលរួមទាំងវគ្គនេះ គឺមានរហូតដល់ទៅ៤វគ្គ ។ នេះតពីវគ្គទី៣ មកនិយាយពី ៖ អតីតស្តេចដំបងគ្រញូងបានសម្រេចចិត្តធ្វើដូចអ្វីដែលបានគិតទុកនោះមែន គឺធ្វើដំណើរគ្មានទិសដៅចាកចេញពីព្រះនគរក្នុងខែភទ្របទ ឆ្នាំវក ស្តេចដំបងគ្រញូងបានទៅដល់ស្រុកលាវ ដែលកាលនោះនគរចម្ប៉ាសាក់ ត្រូវហ្វូងដំរីចេញមកយារយីរាតត្បាតធ្វើឲ្យប្រជានុរាស្ត្ររងទុក្ខវេទនា និងវិនាសហិនហោចអស់ជាច្រើន ។
ស្តេចដំបងគ្រញូងបានចេញទៅជួយយកអាសារស្តេចលាវកំចាត់អស់ហ្វូងដំរី ដូច្នេះហើយដើម្បីតបស្នងសងគុណផង ហើយជាពិសេសដោយភ័យព្រួយបារម្ភខ្លាចកម្លាំងអំណាចតេជៈបារមីផងទើបបានជាស្តេចស្រុកលាវព្រះស៊ីសុច្ចណាគុណហ៊ុត លើកកូនក្រមុំព្រះនាម សយបុបា្ផ ឲ្យទៅដំបងគ្រញូងទុកធ្វើជាភរិយា ។ តែស្តេចលាវនឹកគិតក្នុងខ្លួនម្នាក់ឯងថា ដំបងគ្រញូងនេះខ្លាំងពូកែណាស់ ហើយនឹងអាចក្បត់ដណ្តើមរាជ្យពីយើងជាមិនខាន ដូច្នេះត្រូវតែធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីកំចាត់ឲ្យបានមុនជាដាច់ខាត ស្តេចលាវក៏អង្វរកូនស្រីឲ្យប្រើល្បិចកិច្ចកលស៊ើបសួរប្តីថា តើធ្វើដូចម្តេចទើបគេអាចសម្លាប់បាន ? ហើយបើចង់សម្លាប់វិញ តើគេប្រើមធ្យោបាយដូចម្តេចដែរ? ។
កាលណាបានដឹងគ្រប់សេចក្តីហើយ នាងត្រូវមកប្រាប់បិតាវិញជាបន្ទាន់ ។ លុះទៅដោយការលួងលោមរបស់ប្រពន្ធដំបងគ្រញូងរៀបរាប់អស់នូវរឿងអាថ៌កំបាំងដែលមានជាប់ទាក់ទងទៅនឹងអាយុជីវិតរបស់ខ្លួន ហើយ នាងសយបុបា្ផ ក៏យកដំណឹងនោះទៅប្រាប់បិតា តាមដំណើររឿង ។ បានដឹងដូចបំណងស្តេចលាវ មិនបង្អន់យូរឡើយ ក៏ចាត់ចែងរៀបចំឲ្យធ្វើគ្រឿងយន្តដាក់ក្នុងបង្គន់សម្រាប់សម្លាប់ដំបងក្រញូង ។
ថ្ងៃមួយនៅពេលដែលដើរចូលទៅក្នុងបង្គន់ដំបងគ្រញូង ដើរទៅទាក់ជើងនឹងខ្សែជាហេតុធ្វើឲ្យគន្លឹះគ្រឿងយន្តបាញ់ស្នចំចូលក្នុងរន្ធគូទដែលជាកន្លែងដួងកែវជីវិត ។ ដំបងគ្រញូងមិនបានស្លាប់ភ្លាមនោះទេ ។ ពេលនោះដំបងគ្រញូងយល់ច្បាស់ណាស់ អំពីបុព្វហេតុដែល នាំបណ្តាលឲ្យអស់ជីវិត ។ គាត់បានពោលថា មិនគួរណាយើងមកបរាជ័យចាញ់បោកគេ ដោយសារតែសម្ផស្សរបស់ស្ត្រីសោះ ហើយគាត់បានផ្តែផ្តាំទៀតថា ១- មិនត្រូវដេកលង់លក់ទេ នៅពេលណាដែលយើងត្រូវខ្យល់បោកបក់បបោសអង្អែល ។ ២- កាលណាចូលដំណេកមិនត្រូវនិយាយរឿងអាថ៌កំបាំងប្រាប់ប្រពន្ធទេ ។ ៣- មិនត្រូវទុកចិត្តស្រីណាដែលនៅក្រៅគ្រួសារឡើយ ។ ៤ – កាលណាឃ្លានគេត្រូវយកអង្ករមកលាង ដណ្តាំបាយឲ្យឆ្អិនសិន សឹមបរិភោគក្រោយ ។ ដោយមានរបួសជាទម្ងន់ដំបងក្រញូងក៏ចាកចេញពីស្រុកលាវ ហើយត្រឡប់ទៅស្លាប់នៅឯស្រុកកំណើតតរបស់ខ្លួនវិញ គឺនៅស្រុកសួនមង្ឃុតវិញ។
បើតាមឯកសារពង្សាវតារ វត្តទឹកវិលបានបញ្ជាក់បន្តទៀតថា ព្រះនាងសយបុបា្ផ ដែលពោពេញទៅដោយវិប្បដិសារីបានធ្វើដំណើរទៅតាមស្វាមី ហើយបម្រើកំដរប្រណិប័តន៍រហូតដល់ថ្ងៃស្លាប់ ។ ព្រះនាងបានរៀបចំធ្វើពិធីបូជាតាមទំនៀមទំលាប់ប្រពៃណី ហើយបានយកអដ្ឋិធាតុទៅតម្កល់ទុកក្នុងចេតិយមួយក្នុងស្រុកចម្ប៉ាសាក់ ។ រីឯពញាក្រែក ឬព្រហ្មកិលវិញ ព្រះអង្គបានទទួលរាជាភិសេកនៅថ្ងៃ ១កើត ឆ្នាំវក ព.ស ១៥៥២ គ.ស ១០០៨ ។ ព្រះអង្គបានទទួលព្រះបរមនាមថា ព្រះបាទសម្តេចសន្ធពអម្រែក ព្រះបរមព្រហ្មកិល អង្គម្ចាស់ ។ (នេះបើតាមពង្សាវតារ របស់ព្រះអង្គម្ចាស់នព្វរតន៍) ។ តែបើតាមពង្សាវតារ វត្តកោកកាកថា ពញាក្រែក ឬព្រហ្មកិល ព្រះអង្គមានព្រះបរមនាមថា ព្រះបាទសន្ធពអម្រិន្ទ ៕
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅព្រះធម្មទេសនា របស់ភិក្ខុ សុខ សុភាព ចៅអធិការវត្ត លៀប និង ជាព្រះធម្មធរអនុកណ ស្រុកបាត់ដំបង ខេត្តបាត់ដំបង ៕ កែសម្រួលដោយ ៖ សុឃាក់
បញ្ជាក់ ៖ វគ្គទី១ មហិទ្ធិឫទ្ធិលោកតាដំបងគ្រញូងធ្វើឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរទាំងប្រុសទាំងស្រីខ្លាច និងសរសើរ
វគ្គទី២ ៖ ចេស្តារបស់លោកតាដំបងគ្រញូងខ្លាំងអស្ចារ្យណាស់បានវាយកម្ទេចព្រះនគរ
វគ្គទី៣ ៖ លោកតាដំបងគ្រញូងអត់ឫទ្ធិអំណាច និងចុះចាញ់អ្នកមានបុណ្យហើយ
ចែករំលែកព័តមាននេះ