ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

រាស្រ្ដ​ប្ដឹង​ជា​​មួយ​រដ្ឋ​​មិន​ឈ្នះ​ទេ​ ដណ្ដើម​​យក​ដូច​​ប្លន់​ រាស្រ្ដ​​ម្នាក់​នៅ​​លើដី​នេះ​​តាំង​​ពី​​ពេទ្យរដ្ឋ​​នៅ​ព្រះ​វិហារ​មិន​ទាន់​​កើត​

11 ឆ្នាំ មុន

ខេត្ត​​ព្រះវិហារ​ ៖ ស្រ្ដី​ចំណាស់​ម្នាក់​វ័យ​ ៧០​ឆ្នាំ​ ឈ្មោះ​ ឈីវ​ លាង​ បាន​ស្រែកដង្ហោយ​យំ​ននៀល​ដី​សុំ​ឱ្យ​សម្ដេច​តេជោ​ និង​ព្រះមហា​ក្សត្រ​ ជួយ​រក​យុត្ដិធម៌​ជូន​រូប​គាត់​ផង​ ខណៈ​ពេល​សមត្ថកិច្ច​ សាលាដំបូង​ខេត្ដ​បាន​អនុវត្ដ​សាល​ដីកា​របស់តុលាការ​កំពូលលេខ​៤៦៥​ ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​៩​ តុលា​ ២០១២​ តាម​ដើម​បណ្ដឹង​និតិបុគ្គល​របស់​ឈ្មោះ​ ជួន​ ប៊ុនណា​ តំណាង​មន្ទីរ​សុខា​ភិបាល​ខេត្ដ​ ថា​ស្រ្ដី​ចំណាស់រូប​នេះ​បាន​ខ្ចី​ដី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ កាលពី​ឆ្នាំ​១៩៩៣​ ស្នាក់​នៅ​ ។​

ខេត្ត​​ព្រះវិហារ​ ៖ ស្រ្ដី​ចំណាស់​ម្នាក់​វ័យ​ ៧០​ឆ្នាំ​ ឈ្មោះ​ ឈីវ​ លាង​ បាន​ស្រែកដង្ហោយ​យំ​ននៀល​ដី​សុំ​ឱ្យ​សម្ដេច​តេជោ​ និង​ព្រះមហា​ក្សត្រ​ ជួយ​រក​យុត្ដិធម៌​ជូន​រូប​គាត់​ផង​ ខណៈ​ពេល​សមត្ថកិច្ច​ សាលាដំបូង​ខេត្ដ​បាន​អនុវត្ដ​សាល​ដីកា​របស់តុលាការ​កំពូលលេខ​៤៦៥​ ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​៩​ តុលា​ ២០១២​ តាម​ដើម​បណ្ដឹង​និតិបុគ្គល​របស់​ឈ្មោះ​ ជួន​ ប៊ុនណា​ តំណាង​មន្ទីរ​សុខា​ភិបាល​ខេត្ដ​ ថា​ស្រ្ដី​ចំណាស់រូប​នេះ​បាន​ខ្ចី​ដី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ កាលពី​ឆ្នាំ​១៩៩៣​ ស្នាក់​នៅ​ ។​

ក្រោយ​មក​ឈ្មោះ​ ជួន​ ប៊ុនណា​ ក៏បាន​ដាក់ពាក្យ​បណ្ដឹង​នៅ​ឆ្នាំ​២០០៦​ ទៅ​សាលា​ដំបូង​ខេត្ដ​ព្រះវិហារ​ ដើម្បី​​​​ទាម​ទារ​ដី​ពី​លោក​យាយ​ មាន​​ទំហំ​៣៣​ម៉ែត្រ​គុណនឹង​៦៥​ម៉ែត្រ​ ដែល​​ជាប់​នឹង​របង​មន្ទីរ​សុខា​ភិបាល​ខេត្ដ​ ។​ នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​១១​ កុម្ភៈ​ មហាជន​ពេញ​ក្រុង​ព្រះវិហារ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង​ បាន​នាំ​គ្នា​ចូល​ទៅ​ចោមរោម​មើល​ហេតុការណ៍​ខាង​លើ​ ដែល​នៅ​ក្នុង​នោះរួម​មាន​លោក​ ឡុង​ ស៊ីថា​ ព្រះ​រាជអាជ្ញារង​សាលា​ដំបូង​ខេត្ដ​ បាន​ឈរ​អាន​សាល​ដីកា​ខាង​លើ​របស់តុលាការ​កំពូល​ ដើម្បី​ឱ្យ​លោក​យាយ​វ័យ​ចំណាស់​ចាក​ចេញ​ពី​លំនៅឋាន​របស់​គាត់​ទៅ​ដេក​ក្រោម​ដើម​ឈើ​ឯ​ណា​ទៅ​!​…ទៅ​ ។​ ខណៈ​ពេល​នោះ​ ស្ដ្រី​វ័យ​ចំណាស់​រូប​នោះ​មិន​ព្រម​ចាក​ចេញ​ទេ​ ដោយ​រូប​គាត់​សំអាង​ថា​ ដី​លំនៅ​ឋាន​ខាង​លើនេះ​ គឺ​ជា​ដី​របស់​គាត់​ដែល​បាន​កាន់កាប់​ដោយ​សន្ដិភាព ​និង​អាស្រ័យ​ផល​ ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៨០​មក​ម៉្លេះ​ មិន​មែន​ខ្ចី​ដី​រដ្ឋ​នៅទេ​ ។​ គាត់​នៅ​តាំង​ពី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​មិន​ទាន់​កើត​ម៉្លេះ​ ដែលរូប​គាត់​បាន​ដាំ​ដើម​ស្វាយ​ ដូង​ បាន​ផល​លក់​ជា​រៀង​រាល់ឆ្នាំ​ទៀត​ផង​ ។ មិន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ លោក​យាយ​បាន​បង្ហាញ​បង្កាន់​ដៃ​តូចៗ​កាល​ពីសម័យ​រដ្ឋ​កម្ពុជា​ លេខ​ក៣៨៩៧​ ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​៣​ ធ្នូ​ ១៩៩២​ ។​

លោក​យាយ​បាន​រៀប​រាប់ថា​ នៅឆ្នាំ​១៩៩៣​ លោក​យាយ​បាន​ផ្ដិត​មេដៃ​បញ្ជាក់​ព្រំ​ដី​ជាប់​គ្នា​ជា​មួយ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ ព្រោះ​អីរូប​គាត់​មិន​ចេះ​អក្សរ​ បើ​ផ្ដិត​មេដៃ​ខ្ចី​ដី​រដ្ឋ​ ចាំ​បាច់​អី​ បើ​ដី​នេះ​​ជា​របស់គាត់​ស្រេច​ហើយ​នោះ​ ។ ស្រាប់​តែ​ដល់​ឆ្នាំ​២០០៦​ ក៏ឃើញ​សាលា​ដំបូង​ខេត្ដ​ កោះ​ហៅរូប​គាត់​ រហូត​ដល់​បើក​សវនាការ​កាត់​​ក្ដី​ឱ្យ​រូប​គាត់​ចាញ់ក្ដី​ ។​ ពេល​នោះ​រូប​គាត់​ក៏​កើត​ទុក្ខ​មិនស​ុខ​ចិត្ដ​ បាន​ដាក់ពាក្យ​បណ្ដឹង​ទៅសាលា​ឧទ្ធរណ៍​ ហើយ​សាលា​ឧទ្ធរណ៍​កាត់​ក្ដី​ឱ្យ​រូប​គាត់​ចាញ់​ក្ដីទៀត​ ដោយ​សារ​តែ​ក្ដី​ជា​មួយ​រដ្ឋ​ ដែល​គេ​បន្លំ​ឱ្យ​ផ្ដិត​មេដៃ​ ។ គាត់​ក៏​ប្ដឹង​បន្ដ​ទៅ​រហូត​ដល់​កំពូល​ តុលាការ​កំពូល​នៅ​តែ​កាត់​ក្ដី​ឱ្យ​រូប​គាត់​ចាញ់​ក្ដី​ នេះ​ហើយ​រឿង​ក្ដី​ចាញ់​បោក​មេ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ខេត្ដ​ ។​ រូប​គាត់​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ ដី​នោះ​គឺ​ជា​ដី​របស់​គាត់​ រូប​គាត់​ស៊ូស្លាប់​គឺ​នៅ​លើ​ដី​របស់​គាត់​ រហូត​ដល់​មាន​ការ​បើកយុទ្ធនាការ​បណ្ដេញ​រូប​គាត់​ និង​ត្រូវ​បាន​សមត្ថកិច្ច​វាយ​ខ្នោះ​កូន​ស្រី​គាត់​ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ និង​ចាប់រូប​គាត់​លើក​បោះ​ដាក់​រថយន្ដ​ ។

លោក​ ឡុង​ ស៊ីថា ព្រះរាជអាជ្ញាអម​សាលា​ដំបូង​ខេត្ដ​ នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ដដែល​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ ចំពោះ​រូប​លោក​បាន​ចូលអនុវត្ដ​សាល​ដីកា​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ តែ​រឿង​ចេញ​សំណង​ដី​ធ្លី​ឱ្យ​ទៅ​លោក​យាយ​វិញ​​ គឺ​លោកមិនដឹង​ទេ​ ។ ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្រុង​ព្រះវិហារ​បាន​រិះ​គន់​ថា​ មន្ទីរ​សុខាភិបាល​ខេត្ដ​ មិនគួរ​រឹបអូស​យក​ដី​របស់​លោក​យាយ​ ឈីវ​ លាង​ ទេ​ ព្រោះ​អី​ដី​មួយ​កន្លែង​នេះ​ ពួក​គាត់​បាន​ដឹង​ថា​ លោក​យាយ​ ឈីវ​ លាង​ រស់​នៅ​តាំង​ពី​យូ​ណាស់​មក​ហើយ​ តាំង​តែ​ពី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​នេះ​មិន​ទាន់​មានកំណើត​ម៉្លេះ​។​ អ្នក​ក្រុង​ព្រះវិហារ​បាន​រិះ​គន់​ទៀត​ថា​ បើ​តុលាការ​រឹប​អូស​យកដី​របស់​លោក​យាយ​ គប្បី​តុលាការ​រឹប​អូស​យក​ដីមន្ទីរ​ពេទ្យ​ភាគ​ខាង​លិច​ដែល​បាន​លក់​ទៅ​ឱ្យ​ឈ្មួញ​រាប់សិប​ម៉ែត្រ​យក​មក​ដាក់​ជា​សម្បត​្ដិ​រដ្ឋ​វិញ​ ទើប​ត្រឹមត្រូវ​ នាំ​គ្នា​លក់​ដី​រដ្ឋ​អស់​មក​ប្លន់​យក​ដី​រាស្រ្ដ​ដើម្បី​ពង្រីក​ទីតាំង​ឡើង​វិញ​ ។​ លោក​ ជួន​ ប៊ុនណា​ មន្ដ្រី​មន្ទីរ​សុខាភិបាល​ខេត្ដ​ និង​ជា​តំណាង​និតិបុគ្គល​មន្ទីរ​សុខាភិបាល​ខេត្ដ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ដី​ដែល​មន្ទីរ​សុខាភិបាល​ខេត្ដ​បាន​លក់​កាល​ពី​លើក​មុន​ បាននិយាយ​ថា​ លោក​មិន​ដឹង​ទេ​ ព្រោះ​គេ​លក់​យូរ​ហើយ​ អត់​ដឹង​ទេ​ ។​
គួរ​បញ្ជាក់​ថា​ ពេល​នេះ​លោក​យាយ​ដែល​ធ្លាប់​តែ​រស់​នឹង​បាយ​វត្ដ​ជា​មួយ​កូន​ តើពេល​នេះ​ត្រូវ​បានគេ​បណ្ដេញ​ឱ្យ​ចាក​ចេញ​ពី​លំនៅឋាន​ ពួក​គាត់​នឹង​ទៅ​រស់នៅទីណា​
ទៀត​?​

ខេត្ដ​ព្រវិហារ​មាន​ដី​ច្រើន​ធំ​មហាសាល​ ហេតុ​ម៉េច​ប្លន់​យក​ដី​ពលរដ្ឋ​ប៉ុន​បាត​ដៃ​ មិន​ព្រម​រក​ដី​សង​គាត់​វិញ​ផង​ បើ​ចង់បាន​ពង្រីក​ទីតាំង​ពេក​ ។​ អ្នក​រស់នៅ​ក្នុង​ទីរួមខេត្ដ​ព្រះវិហារ​ភាគ​ច្រើន​​បាន​ដឹង​ឮ​ថា​ លោក​យាយ​រូប​នេះ​មក​រស់នៅ​លើ​ដី​នេះ​តាំង​តែ​ពី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ មន្ទីរ​សុខាភិបាល​ខេត្ដ​មិន​ទាន់​ចាប់​កំណើតម៉្លេះ​ ។​ ពេល​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កើត​ មេ​ៗ​បាន​យក​ដី​មន​្ទីរ​ពេទ្យ​ដែល​សល់​មួយ​ចំហៀង​លក់​យ៉ាង​រំភើយ​ផាត់​ ។​ លុះ​ដល់​ចង្អៀត​ក៏​ទៅ​បោក​លោកយាយ​ឱ្យផ្ដិត​មេដៃ​ថា​ លោក​យាយ​ខ្ចីដី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ស្នាក់​នៅ​ ដែល​លោក​យាយ​អត់​ចេះ​អក្សរ​ ហើយ​ត្រូវ​គេ​បោកថា​ ផ្ដិត​មេដៃ​បញ្ជាក់​ព្រំ​ដី​ជាប់គ្នា​ប៉ុណ្ណោះ​ ។​ ចាប់​តាំង​ពី​ផ្ដិត​មេដៃ​ដីជាប់ព្រំ​គ្នា​មក​ លោក​យាយ​វ័ន្ដ​ក​រហូត​ ព្រោះ​មេ​នៃ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ប្ដឹង​យក​ដី​ដែល​គាត់​ស្នាក់​នៅ​ ដែល​ដាំ​ដូង​កម្ពស់​ពាក់កណ្ដាល​មេឃ​ទៅ​ហើយ​​នោះ​មក​ពង្រីក​ទីតាំង​ ។​ អ្នកក្រុង​ព្រះវិហារ​ សរសើរ​អភិបាល​ខេត្ដ​ថា​ មាន​ភ្នែក​ដែរ​ មើល​អត់​ឃើញ​ភាព​អយុត្ដិធម៌​នេះ​សោះ​ ។​ បើ​រដ្ឋ​ចង់បាន​ដី​គាត់​ពង្រីក​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ ម៉េច​មិន​ទិញ​ ឬ​មិន​រក​កន្លែង​សមរម្យ​ណា​មួយ​ដោះ​ដូរ​ទៅ​ ម៉េច​ចាំ​បាច់​ធ្វើ​លិខិត​បន្លំ​ ប្លន់​យក​ដី​រាស្រ្ដ​ស្រស់ៗ​ម៉្លេះ​?​ អស់​លោក​មិន​ខ្លាច​ចុះ​នរក​៩​ជាន់​ទេ​អី​?​

គួរ​កត់សម្គាល់​ថា​ តាំង​ពី​ណា​ណី​មក​ រាស្រ្ដ​មិន​ដែល​ប្ដឹង​ឈ្នះ​អ្នកកាន់​អំណាច​ទេ​ ។​ រាស្រ្ដ​២​នាក់​ម្ដាយ​កូន​ដ៏​កំសត់​នេះ​ កាន់​តែ​មិនឈ្នះ​រដ្ឋ​រួច​ទៅ​ហើយ​ ។
រឿង​អនុវត្ដ​សាល​ដីកា​ខាង​លើ​នេះ​ អ្នក​រស់​នៅ​ក្រុង​ព្រះវិហារ​មើល​ឃើញ​ច្បាស់​ថា​ ជា​អំពើ​ប្លន់​ដ៏សាហាវ​មួយ​ ៕​