ភិក្ខុណាមិនចងសេចក្តីក្រោធទុក លះទោសៈ មិនមានមាយា មិនចេះញុះញង់ មិនប្រទូស្ត ភិក្ខុនោះ រមែងមិនសោយសោកក្នុងលោកនេះ និងលោកខាងមុខឡើយ ។
ភិក្ខុណាមានទ្វារទាំង៥មានចក្ខុទ្វារជាដើមរក្សាបានល្អហើយគ្រប់កាល ភិក្ខុនោះ រមែងមានធម៌វិន័យរក្សាបានល្អហើយ និងមិនសោយសោកក្នុងលោកខាងមុខឡើយ ។ ភិក្ខុណាមានសីលល្អបរិសុទ្ធហើយ ពោលគឺមិនពព្រុះពពាល ភិក្ខុនោះរមែងមិនសោយសោកក្នុងខាងមុខឡើយ ។
ភិក្ខុណាមិនមានសេចក្តីញុះញង់ មានមិត្តល្អរាប់រកហើយ ភិក្ខុនោះរមែងជាអ្នករស់នៅជាសុខ ។ ភិក្ខុណាជាអ្នកមិនចងសេចក្តីក្រោធទុក មានបញ្ញាល្អហើយ ភិក្ខុនោះរមែងជាអ្នកឈ្លាសក្នុងកិច្ចទាំងពួង លុះទម្លាយខន្ធទៅរមែងមិនសោយសោក ក្នុងលោកខាងមុខឡើយ ។
អ្នកប្រាជ្ញពោលថា បុគ្គលណាមានសទ្ធាបានតម្កល់ស៊ប់ក្នុងព្រះតថាគតផង មានសីលល្អ ហើយផង មានសេចក្តីជ្រះថ្លាក្នុងព្រះសង្ឃផង មានការយល់ឃើញត្រង់ផង ជីវិតរបស់បុគ្គលនោះ ជាជីវិតដ៏ឧត្តម ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ