ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

​តើលោកយាយ​ម៉ៅ​ពេជ្រនិល​ថ្មី​មាន​បារមី​ដូច​លោក​យាយ​ម៉ៅ​​​ចាស់​ដែរ ​ឬ​យ៉ាងណា?

4 អាទិត្យ មុន
  • កំពង់ស្ពឺ

ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ យាយ​ម៉ៅ​ពេជ្រនិល ស្ថិត​ក្នុងស្រុក​ភ្នំស្រួច​ជា​ឃុំ​មួយ​ដែល​ទើបនឹង​បង្កើត​ថ្មី​មាន​ចំនួន​៥​ភូមិ គឺ​១-​ភូមិ​ទី​6, ២-​ភូមិ​ទី​3, ៣-​ភូមិ​ព្រីង​, ៤-​ភូមិ​យាយ​ម៉ៅ​ពេជ្រនិល​៥ ភូមិ​វាល​ធំ ឃុំ​យាយ​ពៅ​ពេជ្រនិល​ស្រុក​ព្រំ​ស្រួច…

ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ យាយ​ម៉ៅ​ពេជ្រនិល ស្ថិត​ក្នុងស្រុក​ភ្នំស្រួច​ជា​ឃុំ​មួយ​ដែល​ទើបនឹង​បង្កើត​ថ្មី​មាន​ចំនួន​៥​ភូមិ គឺ​១-​ភូមិ​ទី​6, ២-​ភូមិ​ទី​3, ៣-​ភូមិ​ព្រីង​, ៤-​ភូមិ​យាយ​ម៉ៅ​ពេជ្រនិល​៥ ភូមិ​វាល​ធំ ឃុំ​យាយ​ពៅ​ពេជ្រនិល​ស្រុក​ព្រំ​ស្រួច ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ។ បើ​យើង​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​ល្បឿន​លឿន​មក​ដល់​គីឡូម៉ែត្រ​លេខ យើង​នឹង​ឃើញ​មាន​ទី​សក្ការៈ​មួយ​កន្លែង​ដែល​ពី​ដើម​ឡើយ អ្នកស្រុក​និង​អ្នកដំណើរ​ផ្សេង​ៗ​ទៀត និង​តា​យាយ​ហៅ​ថា «​ជ្រោះ​យាយ​ម៉ៅ​ពេជ្រនិល​»​។

នៅ​ទីនោះ មាន​រូបសំណាក​និង​រូប​ដែល​តំណាង​លោកយាយ​ម៉ៅ​ជា​ច្រើន ត្រូវ​បាន​អ្នកមាន​ជំនឿ​ជាវ​ពី​កន្លែង​ធ្វើ​រូប​សំណាង​ផ្សេង​ៗ​យក​ទៅ​ដាក់​តាំង ដើម្បី​សុំ​សេចក្តីសុខ​សប្បាយ​ពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លងកាត់​ទីនោះ​ម្តង​ៗ ។

ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​យាយ​ម៉ៅ​ពេជ្រនិល​នេះ​ដែរ មានរឿង​ដំណាល​ថា​….​យាយ​ម៉ៅ ឬ​លោកយាយ​ម៉ៅ ជា​វីរៈនារី​ក្នុង​ទេវ​កថា​ពី​បុរាណ​ដ៏​ពេញ​និយម​របស់​ប្រជាជន​ខ្មែរ និង​គេ​មាន​ជំនឿ​ថា ជា​ទេវតា​ស័ក្តិ​សិទ្ធ តាម​បែប​ព្រហ្មញ្ញសាសនា​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ។ យាយ​ម៉ៅ ត្រូវ​បាន​គេ​គោរព​បូជា ធ្វើ​សក្ការៈ​នៅ​តាម​ឆ្នេរសមុទ្រ ឬ​ច្រាំង​សមុទ្រ ក៏​ដូច​ជា​នៅ​ចន្លោះ​ផ្លូវ​ពី​ក្រុងភ្នំពេញ ទៅ​កំពង់​ផែ​ក្រុងព្រះសី​ហនុ កំពត និង​ក្រុងកែប ។

នៅ​ភ្នំ​បូកគោ​ក្នុង​ខេត្តកំពត គេ​ឃើញ​មាន​រូបសំណាក​យាយ​ម៉ៅ ដែល​មានកំ​ពស់​ដល់​ទៅ​២៩​ម៉ែត្រ ដែល​ត្រូវ​បាន​សំភោ​ធ​ឡើង​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១២ ទន្ទឹម​នឹង​នោះ ក៏​មាន​ឃើញ​រូបសំណាក​របស់​លោក​យាយ​នៅ​ឆ្នេរ សមុទ្រ​កែប ដែល​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា​«​ស្រី​ស្អាត​» ឬ​«​សិលា​ចាំ​ប្តី​»​ទាំងនោះ គឺជា​រឿងព្រេង​និទាន​របស់​ស្រី្ត​ម្នាក់ ដែល​ទន្ទឹង​ចាំ​ស្វាមី​របស់​ខ្លួន ហើយ​សំឡឹង​មើលទៅ​ទិស​ខាងលិច ។ យាយ​ម៉ៅ​ត្រូវ​បាន​គេ​ជឿ​ថា គាត់​គឺជា​អ្នក​ការពារ ថែរក្សា​អ្នកដំណើរ និង​ព្រានព្រៃ​ឲ្យ​បាន​សេចក្តីសុខ​សប្បាយ​។ អ្នកដំណើរ​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លងកាត់​ផ្លូវជាតិ​លេខ​៤ តែងតែ​ឈប់​នៅ​មុខ​អាស្រម​លោកយាយ​ម៉ៅ នៅ​តាម​បណ្តោយ​ផ្លូវ​នោះ ដើម្បី​ធ្វើ​សក្ការៈបូជា ដើម្បី​សុំ​ឲ្យ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​បាន​សុខ​សប្បាយ​តាម​ផ្លូវ​។

ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ដំណើររឿង​របស់​លោកយាយ​ម៉ៅ គេ​ពុំ​ទាន់​មាន​ឯកសារ​ណាមួយ​ជាក់លាក់ ដែល​ជា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ទេ ។ ប៉ុន្តែ​រឿង​នេះ ត្រូវ​បាន​គេ​និយាយ​ត​ៗ​គ្នា ពី​មាត់​មួយ​ទៅ​មាត់​មួយ ។ គេ​ឃើញ​មានរឿង​និទាន​មួយ​ចំនួន​ទាក់ទង​នឹង​ប្រវត្តិ​យាយ​ម៉ៅ​ផង​ដែរ ពី​ដើម​ឡើយ​បានឮ​ថា រឿង​នេះ​បាន​កើតឡើង​នៅ​មុន​សម័យ​អាណានិគម​បារាំង នាង​គឺជា​ស្ត្រី​ដ៏​ស្អាត ផូរផង់ បាន​រៀប​អា​ពា​ពិពាហ៍​ជាមួយនឹង​មេទ័ព​ម្នាក់ ។ ក្រោយ​ពេល​ដែល​ស្វាមី​របស់​គាត់​ធ្វើ​មរណកាល​ក្នុង​សង្គ្រាម រវាង​កម្ពុជា និង​ថៃ នាង​ក៏​បាន​ដឹកនាំ​ទ័ព​ឡើង​ប្រឆាំង​តប​វិញ ។ នៅ​ពេល​នោះ នាង​ក៏​បាន​ក្លាយជា​វីរៈនារី​ដ៏​ល្បីល្បាញ​របស់​ជនជាតិ​ខ្មែរ​។

រឿងដំណាល​ខ្លះ​ថា ស្វាមី​របស់​ដូន​ម៉ៅ ដែល​ជា​មេទ័ព​បាន​ចេញ​ទៅ​ធ្វើសង្គ្រាម​តាម​ផ្លូវ​សមុទ្រ ដោយសារ​តែ​នឹក​ស្វាមី​ខ្លាំង​ពេក នាង​ក៏​ទៅ​តាម​រក ហើយ​ក៏​បាន​មក​ដួល​ស្លាប់​នៅ​ខេត្តកោះកុង ក្លាយជា​អ្នកដូន (​ឆ្មាំ​រក្សា​សមុទ្រ​)​។ កាលពី​សម័យ​មុន មាន​មេកន្ទ្រាញ​ម្នាក់ ឈ្មោះ​ជុច ត្រួតត្រា​កុលសម្ព័ន្ធ​ជនជាតិ​ព័រ នៅ​ស្រុក​ភ្នំក្រវាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ដែល​ពី​មុន​ហៅ​ថា ព្រៃខ្លា​ដំរី ។ តា​ជុច មាន​ប្ញ​ទ្ធិ​អំណាច​ខ្លាំងពូកែ​ណាស់ ជា​មនុស្ស​ឆ្អឹង​ដែក ស្បែក​ស្ពាន់​។ កាលនោះ មាន​យុវតី ជនជាតិ​ព័រ​ម្នាក់ ឈ្មោះ​នាង​ម៉ៅ មាន​រូបឆោម​ល្អល្អះ ត្រូវ​បាន​មេកន្ទ្រាញ​យក​ធ្វើ​ជា​ភរិយា​។

ក្រោយ​ពេល​ពួក​គាត់​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ បាន​បន្សល់​ទុកទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ជា​ច្រើន ដោយហេតុ​ថា ពួក​គាត់​គ្មាន​កូន​បន្ត​ពូជពង្ស ចិត្ត​របស់​ពួក​គាត់ ក៏​នៅ​មិន​ដាច់​អាល័យ ក៏​ចាប់ជាតិ​ជា​អ្នកតា អ្នកដូន នៅ​ចាំ​យាម ថែរក្សា​ទឹកដី​នោះ​។ មេកន្ទ្រាញ​ដែល​ឡើង​កាន់​ដំណែង​ក្រោយ​ៗ ក៏​នៅ​តែ​គោរព​កោតខ្លាច​តា​ជុច យាយ​ម៉ៅ ដូច​កាល​នៅ​រស់ បាន​ទាំង​យក​ដុំ​ថ្ម​២​ដុំ​ធំ​ៗ ដាក់​ទន្ទឹម​គ្នា ធ្វើ​រោង​ប្រក់​ស្បូវ​ត្រង់​ផ្ទះ​តា​យាយ​នេះ ដោយ​ឧបកិច្ច​សុំ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​តាម​ថែរក្សា​ជនជាតិ​ព័រ កុំឱ្យ​មាន​ជំងឺ​តម្កាត់​អ្វី​ឡើយ​។

គ្រានោះ ដូន​ម៉ៅ បាន​ចូល​សណ្ឋិត ក្នុង​រូប​ស្នង​ម្នាក់ ហើយ​ប្រាប់​អ្នកស្រុក​ថា គាត់​មាន​ភារកិច្ច​តាម​ថែរក្សា​មនុស្សលោក មិន​ត្រឹមតែ​តំបន់​ភ្នំក្រវាញ​នេះ​ទេ សូ​ម្បី​ខេត្ត​ផ្សេង​ៗ មាន​ដូច​ជា ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ខេត្តកោះកុង ក្រុង​កំពង់សោម​ជាដើម ជា​ពិសេស កូនចៅ​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​សមុទ្រ​។

តាម​រយៈ​ស្នាដៃ​និពន្ធ​របស់​លោក​សេក សុ​ផាត និង​លោក​ស្តើង ធូរ កាលពី​រវាង​ឆ្នាំ ១៨៦៦ អ្នកដូន​ម៉ៅ​នេះ​កាច​ណាស់ គឺ​បើ​អ្នក​ណា​ធ្វើ​ដំណើរ​កាត់​តាម​ផ្លូវ​ជ្រោះ​ភ្នំ​ពេជ្រនិល ហើយ​មិន​បាន​បង្អង់​ឈប់ ដើម្បី​សុំ​សេចក្ដីសុខ​សប្បាយ​ទេ ឬ​ប្រព្រឹត្ត​ចោរកម្ម​ផ្សេង​ៗ អ្នកដូន​នឹង​ធ្វើ​ជា​ហេតុ​ផ្សេង​ៗ មាន​ជំងឺ​ដ​ម្កា​ត់ ឬ​មើលផ្លូវ​ដែល​ត្រូវធ្វើ​ដំណើរ​មិនឃើញ ដែល​អាច​បណ្តាល​ឲ្យ​បើក​ខុសផ្លូវ មាន​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​ជីវិត ។

មួយវិញទៀត បើ​អ្នក​ណា​មាន​គំនុំ ហើយ​មាន​ប្រាថ្នា​នឹង​ព្យាបាទ​អ្នក​ដទៃ ហើយ​ទៅ​ធ្វើការ​បន់ សុំ​ឲ្យ​អ្នកដូន​ជួយ​ទៅ​បង្ក្រាប​គូសត្រូវ​របស់​ខ្លួន​ដោយ​សន្យា​ថា បើ​បាន​សម្រេច​ដូច​ការ​បន់ នឹង​ថ្វាយ​វត្ថុ​ណា​នីមួយ​ៗ អ្នកដូន ក៏​ទៅ​កាច់ ធ្វើ​តាម​បំណង​អ្នក​ដែល​បន់​នោះ​ក៏​មាន​។

ដោយ​ហេតុតែ​កាច​សាហាវ​យ៉ាងនេះ​ហើយ ទើប​បារាំងសែស (​ក្នុង​សម័យ​អាណានិគម​បារាំង​រវាង​ឆ្នាំ ១៩០០) បាន​ទៅ​បាញ់​ទី​សក្ការៈ​អ្នកដូន​នោះ​ម្ដង​។ តាំងពី​ពេល​នោះ​មក អ្នកដូន​នេះ ក៏​ថយ​អានុភាព​បន្តិច​។ ក្នុង​រវាង​ឆ្នាំ​១៩៤០ ជំនាន់​ជប៉ុន​ចូល​ស្រុក បាន​កេណ្ឌ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចំណុះ​ខែត្រ​កំពត ឲ្យ​ទៅ​ជីក​លេណដ្ឋាន នៅ​ត្រង់​ថ្នល់​បត់​ភ្នំ​ទ្វារកំពត​នោះ​។

ពលករ​ទាំងនោះ បាន​ទៅ​ធ្វើ​បរិវេណ​ទី​សក្ការៈ​នោះ​ឲ្យ​ស្មោកគ្រោក មាន​បន្ទោ​របង់​មូត្រ លាមក​ជាដើម ដោយ​ការ​ខឹង​នឹង​អំពើ​របស់​អ្នក​ទាំងនោះ អ្នកដូន​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ជំងឺ​ស្លាប់​អស់​ជា​ច្រើន​នាក់​។ អ្នកខ្លះ​មាន​ជំងឺ​ឈឺ​តាំងពី​កន្លែង​កាប់​ដី​នោះ​មក ស្លាប់​អស់​ជា​ច្រើន​នាក់​។ អ្នកខ្លះ​បាន​មក​ដល់​ផ្ទះ ទើប​ចាប់​មាន​ជំងឺ​ក៏​មាន ស្លាប់​រង្គាល​ចោល​ប្រពន្ធ ឲ្យ​នៅ​មេម៉ាយ​គ​គោក រហូត​ទាល់តែ​បាន​នាម​ថា «​មេម៉ាយ​ជំនាន់​ជប៉ុន​កេណ្ឌ​» ។

ដោយ​ឃើញ​ហេតុការណ៍​ស្ដែង​យ៉ាងនេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នកស្រុក ទាំង​ខ្មែរ ចិន យួន ចាម ជ្វា បាក់បប​ខ្លបខ្លាច​ឥត​ឧបមា​។ ម្នាក់​ៗ​ប្រសិនបើ​មានការ​ត្រូវធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ចំ​កន្លែង​នោះ ដោយ​ខានមិនបាន ក៏​ត្រូវ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ឲ្យ​មាន​វត្ថុ​កំដរដៃ សម្រាប់​ថ្វាយ​អ្នកដូន​ពុំដែល​ខាន​ឡើយ ។ ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​វឹកវរ​ស្ងប់ស្ងាត់ មនុស្ស​ទាំងឡាយ ក៏​ចាប់ផ្តើម​នាំ​យក​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ ដើម្បី​ធ្វើ​សក្ការៈបូជា​យាយ​ម៉ៅ និង​កសាង​ទី​សក្ការៈ​ឡើង​វិញ​។ ក្រៅពី​ការ​បន់ស្រន់​សុំ​សេចក្តីសុខ របស់​អ្នកស្រុក​នៅ​ផ្តុំ​ភ្នំ​ពេ​ជ្យ​និល ពេល​ដែល​មាន​ភាព​វឹកវរ​កើតឡើង មានការ​លួច កាប់សម្លាប់​ជាដើម អ្នក​ទាំងនោះ តែង​ទៅ​បញ្ជាន់​អ្នកដូន ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នកដូន​ប្រាប់​ហេតុ​ការ ឬ​ប្រាប់​ពិធី​ដើម្បី​ដោះស្រាយ​ផ្សេង​ៗ​។

ក្រោយមក បន្ទាប់​ពី​ផ្លូវ​ល្បឿន​លឿន​ត្រូវ​បាន​កសាង​រួចរាល់​ថ្មី​ៗ​នេះ​គេ​សង្កេត​ឃើញ​ថា​នៅ​ចំណុច​សំចត​គីឡូម៉ែត្រ​លេខ 109 និង 110 ស្ថិត​ក្នុងភូមិ​ស្ទឹង​សំរោង​ឃុំ​អូ​បាក់រទេះ ស្រុក​កំពង់​សិលា ខេត្ត​ព្រះ​សីហ​នុ ទៅ​ដល់ទី​នោះ​យើង​ឃើញ​មាន​រោង​(​ស្រូប​)​ដែល​ទើប​សាងសង់​ហើយ​(​ទាំង​ទិស​ដៅ​ភ្នំពេញ​ព្រះ​សីហ​នុ​និង​ម្ខាង​ទៀត​ទិស​ដៅ​ព្រះ​សីហ​នុ​ភ្នំពេញ​ក៏​មាន​ដូច​គ្នា​)​នោះ​គឺ​រូបសំណាក​យាយ​ម៉ៅ​ដូច​នៅ​ជ្រោះ​ពេជ្រនិល​ពី​ដើម​ដែរ​។​

បើ​តាម​ស្ត្រី​អ្នកលក់​ទៀន​ធូប​នៅ​ចំណុច​យាយ​ម៉ៅ​ថ្មី​នេះ​បាន​និយាយ​ថា ក្រោយ​ពី​មានការ​សំណូម​ពរ​ពី​អ្នកដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​ល្បឿន​លឿន​សុំ​ឲ្យ​មាន​រោង​លោកយាយ​នៅ​ចំណុច​សំចត​នេះ​មក​ម្ចាស់​ទីតាំង​ក៏​បាន​សង់រោង​និង​យាង​លោកយាយ​មក​គង់នៅ​ទី​នេះ​ដើម្បី​គោរព​បូជា​ដូច​នៅ​កន្លែង​ចាស់​ដែរ​។​បច្ចុប្បន្ន​នេះ គាត់​លក់​ធូប​ទៀន​ដាច់​គ្រាន់បើ បន្ទាប់​ពី​មាន​លោកយាយ​ម៉ៅ​ថ្មី​នៅ​ទីតាំង​ចំណត​អាហារ​សម្រន់​មួយ​នេះ ៕

អត្ថបទសរសេរ ដោយ