រាជធានីភ្នំពេញ ៖ សិប្បកម្មតម្បាញសំពត់ហូល ផាមួង អន្លូញ ស៊ឹង ចរបាប់ សារុង និង ក្រមា ជាមុខរបរតកូនតចៅវង្សត្រកូលរបស់ខ្មែរស្ទើរតែគ្រប់ខេត្ត-ក្រុងទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសនោះប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅខេត្តកណ្តាល តាកែវ កំពង់ចាម សៀមរាប និងបន្ទាយមានជ័យ។ មុខរបរតម្បាញរវៃអំបោះមិនត្រឹមតែជួយលើកស្ទួយជីវភាពក្នុងសង្គមគ្រួសារឱ្យមានការរីកចំរើនធូរធារប៉ុណ្ណោះទេ គឺគេអាចចៀសផុតពីការធ្វើចំណាកស្រុក និងអាចថែរក្សាអភិរក្សប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់របៀបត្បាញរវៃអំបោះដោយដៃតាមការច្នៃប្រឌិតទៀតផង។ សព្វថ្ងៃគេសង្កេតឃើញនៅស្រុកកៀនស្វាយមានតម្បាញក្រមាយ៉ាងច្រើន ហើយនៅស្រុកព្រៃកប្បាសខេត្តតាកែវគេសង្កេតឃើញប្រជាពលរដ្ឋក្រៅពីការងារកសិកម្មនាំគ្នារវៃអំបោះសូត្រធ្វើជាសំពត់ ហូល ផាមួង បានយ៉ាងល្អប្រណីត។ នៅក្នុងស្រុកមុខកំពូលខេត្តកណ្តាលវិញគេសង្កេតឃើញមានកីត្បាញ ផាមួង និងអន្លូញ ដែលភ្ញៀវទេសចរជាតិអន្តរជាតិនិយមទៅទស្សនា។
កញ្ញាងន វណ្ណី អាយុ១៧ឆ្នាំ រស់នៅភូមិក្តី ឃុំសឹង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវឱ្យដឹងថា នាងចេះត្បាញហូល តាំងពីក្មេងមកដោយឪពុកម្តាយនិងជីដូនជាអ្នកបង្រៀន។ សព្វថ្ងៃនាងបានចូលត្បាញហូលនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលអង្គការគាំពារកុមារ។ នាងកាន់កីតម្បាញបុរាណ។ សំរាប់រូបនាងហូលមួយក្បិនត្បាញពី១០ថ្ងៃទៅ១៥ថ្ងៃ ទើបបាន នេះគេគិតត្រឹមការចងគាតជ្រលក់ល័ក្តហើយប៉ុណ្ណោះ។ កញ្ញាងន វណ្ណី និយាយថា ការចងគាតក្រឡាហូលមានការលំបាកខ្លាំងណាស់ គឺអ្នកចងត្រូវចេះដឹងយល់អំពីរូបភាពផ្សេងៗ ហើយមានការអំណត់អត់ធន់តស៊ូព្យាយាម ទើបចង បានល្អ។ អ្នកត្បាញ ក៏ដូចគ្នាត្រូវមានចិត្តអំណត់តស៊ូ ព្រោះសរសៃសូត្រតូចល្អិត ហើយត្រូវពិនិត្យក្រឡាគំរូរូបភាពឱ្យបានម៉ត់ចត់ ទើបត្បាញបានល្អប្រណីត។
ចំណែកលោកជា សុផល អាយុ៤៣ឆ្នាំ រស់នៅភូមិកោះដាច់ ឃុំ កោះដាច់ ស្រុកមុខកំពូល ខេត្តកណ្តាល និយាយថា កីតម្បាញផាមួង និងអន្លូញសព្វថ្ងៃគេហៅថា កីកន្ត្រាក់ ឬក៏ពាក់កណ្តាលស្វ័យប្រវត្តិ ព្រោះកីនេះខុសប្លែកពីកីបុរាណ។ កីកន្ត្រាក់នេះ សព្វថ្ងៃមានតិចជាងកីបុរាណ។ កីកន្ត្រាក់មិនអាចត្បាញហូលបានទេ គឺត្បាញបានតែផាមួង និងអន្លូញ ឬស៊ឹងជរជើងប៉ុណ្ណោះ។ កីកន្ត្រាក់មានទំហំខ្លីជាកីបុរាណ តែគេអាចត្បាញបានលឿនជាងកីបុរាណ គឺមួយ ថ្ងៃអាចត្បាញផាមួង ឬអន្លូញ និងស៊ឹងបាន១។ កីកន្ត្រាក់មានទទឹង១,៥០ម៉ែត្រ បណ្តោយ ១,៩០ម៉ែត្រ និងកំពស់១,៨០ម៉ែត្រ មានឈ្នាន់ជើងសំរាប់ជាន់ប្តូរផ្លាស់២ឆ្វេងនិងស្តាំ។ អ្នកត្បាញត្រូវមានចិត្តអំណត់ និងតាំងចិត្ត ប្រមូលអារម្មណ៍ទើបត្បាញបានល្អ។ លោកចេះត្បាញតាំងពីលោកអាយុ២០ឆ្នាំមក។
មិនត្រឹមតែសំលៀកបំពាក់ប៉ុណ្ណោះទេ គឺគេយកហូលផាមួង ច្នៃប្រឌិតធ្វើវត្ថុផ្សេងៗជា ច្រើនប្រភេទទៀតដូចជាកាបូបដៃ កាបូបស្ពាយ ឬយួរ និងកែច្នៃធ្វើវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ផ្សេងៗទៀតបានយ៉ាងល្អប្រណីតគួរជាទីចាប់អារម្មណ៍។ ផលិតផលដែលបានមកពីការត្បាញសូត្រនេះមានភាពងាយស្រួលក្នុងការលក់ដូរខ្លាំងណាស់ ថ្វើបើមានតំលៃខ្ពស់បន្តិចក្តី៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ