ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយបានរកឃើញថា បណ្តាបុរសដែលមានជំងឺចេញឈាមតាមអញ្ចាញធ្មេញប្រឈមទ្វេដងទៅនឹងបញ្ហាលិង្គមិនងើប ។ ចុះផ្សាយនៅក្នុងព្រឹត្តិប័ត្រ The Journal of Sexual Medicine អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានពន្យល់ថា នៅពេលដែលបុរសកើតជំងឺឈាមអញ្ចាញធ្មេញ នោះបាក់តេរីនៅក្នុងមាត់អាចចូលទៅក្នុងឈាម ។ ក្នុងពេលស្ថិតក្នុងចរន្តឈាម បាក់តេរីទាំងនោះ
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយបានរកឃើញថា បណ្តាបុរសដែលមានជំងឺចេញឈាមតាមអញ្ចាញធ្មេញប្រឈមទ្វេដងទៅនឹងបញ្ហាលិង្គមិនងើប ។ ចុះផ្សាយនៅក្នុងព្រឹត្តិប័ត្រ The Journal of Sexual Medicine អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានពន្យល់ថា នៅពេលដែលបុរសកើតជំងឺឈាមអញ្ចាញធ្មេញ នោះបាក់តេរីនៅក្នុងមាត់អាចចូលទៅក្នុងឈាម ។ ក្នុងពេលស្ថិតក្នុងចរន្តឈាម បាក់តេរីទាំងនោះអាចបង្កជាផលប៉ះពាល់ដល់បណ្តាសរសៃឈាមបណ្តាលឱ្យសរសៃឈាមរឹងនិងរួមតូចចង្អៀត ហើយទីបំផុតបង្កើនហានិភ័យពីជំងឺងាប់លិង្គ ។
បច្ចុប្បន្នមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវកាន់តែច្រើនឡើងៗដែលបង្ហាញថា បញ្ហាលិង្គមិនងើបគឺជាសញ្ញាអាសន្នដំបូងគេរបស់ជំងឺបេះដូង ។ បែបនេះ ក៏ព្រោះរាងកាយមានតម្រូវការឈាមចាំបាច់បំផុតដើម្បីភាពរឹងរបស់លិង្គ ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ទំនាក់ទំនងជាធម្មជាតិរវាងបាក់តេរីនិងជំងឺបេះដូងមិនត្រូវបានគេយល់ដឹងទូលំទូលាយនៅឡើយទេ ។
មានការលើកឡើងថា បាក់តេរីដែលឆ្លងពីមាត់ចូលក្នុងចរន្តឈាមអាចជាមូលហេតុនាំឱ្យរបួសដល់ប្រព័ន្ធឆ្លើយតបនៃប្រព័ន្ធការពាររាងកាយបណ្តាលឱ្យរលាកសរសៃឈាមឬមានដុំខ្លាញ់ក្នុងសរសៃឈាម ។ វេជ្ជបណ្ឌិត Nigel Carterនាយកប្រតិបត្តិមូលនិធិសុខភាពធ្មេញរបស់អង់គ្លេសបានបញ្ចេញទស្សនៈចំពោះការរកឃើញរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសាកលវិទ្យាល័យ Inonu University ប្រទេសតួកគីនេះថា ៖«ការជាប់ពាក់ព័ន្ធគ្នានេះអាចជារឿងមិនសំខាន់នោះទេ ប៉ុន្តែលទ្ធផលនៃការរកឃើញនេះគឺបានចង្អុលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់លាស់ដែលថា ជំងឺអញ្ចាញធ្មេញធ្ងន់ធ្ងរជាបុព្វហេតុបណ្តាលឱ្យលិង្គមិនងើបរឹង ។ ដើម្បីជៀសវាងជំងឺអញ្ចាញធ្មេញ អ្នកគួរអនុវត្តវិធីសាស្ត្រមួយចំនួនមានដូចជា ឆ្កឹះកាកសំណល់អាហារដែលនៅចន្លោះធ្មេញចេញឱ្យអស់។ ការដុសដោយច្រាស់គឺអាចសម្អាតលើផ្ទៃរាបធ្មេញបានតែ៦០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ »៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ