រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ទីបំផុតសមាជិករដ្ឋសភានៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាបានលើកដៃ អនុម័តលើសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដោយសំឡេង១០៨ នៃចំនួនស មាជិកចូលរួមទាំងអស់១០៩រូប។ ការអនុម័តច្បាប់នេះសម័យប្រជុំរដ្ឋសភាលើកទី១០ នីតិកាលទី៥ ក្រោមអធីបតីភាពសម្តេច ហេង សំរិន ប្រធានរដ្ឋសភា និងមានការចូលរួមពី សមាជិកសភាសរុបចំនួន១០៩ នៃចំនួនសមាជិកសភាចូលរួម១០៩។ សម័យប្រជុំគេសង្កេតឃើញថា ក៏មានវត្តមានសម្តេចតេជោ ហ៊ុនសែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីសម្តេច ក្រឡាហោម ស ខេង ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីផងដែរ។ ចំណែកសម្តេចក្រុមព្រះនរោត្តម រណឫទ្ធិ មិនមានវត្តមានក្នុងសម័យប្រជុំនោះទេ។ ជាងនេះការបើកសម័យប្រជុំនេះបន្ទាប់ពីគណៈកម្មាធិ ការអចិន្ត្រៃយ៍រដ្ឋសភាក្រោមអធិបតីភាពសម្តេច ហេង សំរិន ប្រធានរដ្ឋសភា នាព្រឹកថ្ងៃទី៥ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ២០១៨ កន្លងមកនេះ។
លោក ប៉ែន បញ្ញា ប្រធានគណៈកម្មាធិការនីតិកម្ម និងយុត្តិធម៌ នៃរដ្ឋសភាបានលើកឡើងថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាមានចំនួន៦ជំពូក និង៣០មាត្រា បានរៀបចំឡើងត្រឹមត្រូវតាមបទបញ្ញត្តិដែលមានចែងក្នុងមាត្រា៩១ថ្មី នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងប្រការ២១ថ្មី នៃបទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរដ្ឋសភា។ លោកបន្តថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះរៀបចំឡើងស្របតាមស្ថានភាពនៃវឌ្ឍនភាពផ្នែសេដ្ឋកិច្ចសង្គម និងស្ថិតក្នុងបរិបទ ដែលប្រទេសក្នុងតំបន់កំពុងមានប្រកួតប្រជែងកាន់តែខ្លាំង ក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ។ សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះធ្វើឡើងផ្អែកលើរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ជាពិសេស មានត្រា៣៦ កថាខណ្ឌទី២ ដែលចែងថា« ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងពីរភេទ មានសិទ្ធិទទួលប្រាក់ បំណាច់ស្មើគ្នាចំពោះការងារដូចគ្នា »។ លោកបន្តថា ការបង្កើតច្បាប់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បរបមា ក៏បង្កើតឲ្យមានក្របខណ្ឌគិយុត្តមួយច្បាស់លាស់ ដើម្បីធានាដំណើរការយន្តការកំណត់ប្រាក់ ឈ្នួលអប្បបរមា មានសារៈប្រយោជន៍ក្នុងការធានាភាពសុខដុមរមនានៃទំនាក់ទំនងវិជ្ជាជីវៈ និងការលើកកម្ពស់កម្រិតជីវភាពរបស់កម្មករ និយោជិត ព្រមទាំងធានានូវស្ថិរភាព និរន្តភាពនៃវិស័យពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ និងការទាក់ទាញការវិនិយោគនៅកម្ពុជា។
លោក អ៊ិត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈតំណាងរាជរដ្ឋាភិ បាលបានលើកឡើងថា បញ្ជាក់ក្នុងសម័យប្រជុំថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងលើកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅសមរម្យ ថ្លៃថ្នូរ បង្កើតឱកាសការងារ និង បង្កើនផលិតភាពរបស់កម្មករនិយោជិត។ ជំរុញឲ្យមានបរិយាការវិនិយោគ និងធុរកិច្ចកាន់តែល្អ ប្រសើរប្រកបដោយភាពទាក់ទាញ។ យោងតាមជំពូក២ នៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់បានចែងអំពីប្រាក់ ឈ្នួលអប្បបរមា មានខ្លឹមសារថា ប្រាក់ឈ្នួលយ៉ាងតិចណាស់ក៏ត្រូវឲ្យស្មើនឹងប្រាក់ឈ្នួល អប្បបរមា ដែលជាប្រាក់កម្រិតទាប់បំផុត។ ធាតុផ្សំសម្រាប់យកមកពិចារណាក្នុងការកំណត់ប្រាក់ ឈ្នួលអប្បបរមាគឺត្រូវផ្តោតលើលក្ខខណ្ឌសេដ្ឋកិច្ច តម្លៃជីវភាពរស់នៅ និងស្ថានភាពជាក់ស្តែងរបស់ប្រទេស។ ការព្រមព្រៀងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ឬដោយផ្ទាល់មាត់ណាដែលស្ថិតក្នុងវិសាលភាពអនុវត្តប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា។
ការងារម៉ៅការ ឬតាមបរិមាណផលិផលប្រាក់ឈ្នួលត្រូវគិតយ៉ាងណាឲ្យកម្មករនិយោជិត ដែលមានការ ប៉ិនប្រសប់ធម្យមធ្វើការជាធម្មតាបានទទួលក្នុងថេរវេលាដដែលនូវ ប្រាក់ឈ្នួលយ៉ាងតិចស្មើនឹងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដែលត្រូវធានា។ ចំណែកជំពូក៣ បានចែងអំពីការពិភាក្សាកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ត្រូវគោរពតាមគោលការណ៍ការពិភាក្សាកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាត្រូវធ្វើឡើងតាមកាលកំណត់ ដោយរដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកវិស័យការងារ។ ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាត្រូវតែជាតួលេខ ឬអត្រាបម្រែប ម្រួលដែលអាចព្យាករណ៍បានពោលគឺ ត្រូវកើនតាមលំដាប់បន្តបន្ទាប់។ ប្រកាន់យកគោល ការណ៍ឈ្នះឈ្នះ។ ត្រូវប្រើប្រាស់ទិន្នន័យផ្លូវការស្របច្បាប់របស់ស្ថាប័នជាតិ ឬអង្គភាពនានាដែលទទួលបន្ទុកផលិតស្ថិតិ និងយកលក្ខណៈវិនិច្ឆ័បែបសង្គម និងសេដ្ឋកិច្ចដូចមានចែងក្នុងមាត្រា៥ នៃច្បាប់នេះធ្វើជាម្ចាស់មូលដ្ឋានក្នុងការពិភាក្សា៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ