ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ដំណាំស្ពៃក្តោបបូកគោ

13 ឆ្នាំ មុន

ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ​ជា​ដំណាំ​មួយ​ប្រភេទ ដែល​មាន​តំលៃ​ថ្លៃ​ជាង​ស្ពៃ​ដទៃ​ទៀត ហើយប្រជាជន​កម្ពុជា​មិនសូវ​និយម​ដាំ និង​និយម បរិភោគ​ប៉ុន្មាន​ទេ ដោយសារ​វា​មាន​តំលៃ​ថ្លៃ ហើយ​ពិបាក​ដាំ ។ ដំណាំ​នេះ​ត្រូវការ​អាកាសធាតុ​ត្រជាក់​ជាង​ដំណាំ​ស្ពៃ​ឯទៀត ។ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ មាន​ដើម​កំណើត​នៅ​ប្រទេសចិន ។ ស្ពៃ​នេះ​ដំបូង​មាន​ដាំ​ច្រើន​នៅ​ប្រទេសចិន​ភាគ​ខាងជើង បន្ទាប់​មក​សាយភាយ​ទៅកូរ៉េ​នៅ​សតវត្ស​ទី​១៣ និង​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​នៅសតវត្ស​ទី​១៥ ។
– ​ផលប្រយោជន៍ ៖ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ​សំបូរ​ដោយ​ជីវជាតិ​ជាច្រើន ដូច​ជា ជាតិ​សរសៃ កាល់ស្យូម វី​តា មីន​អា វីតាមីន​សេ ជាតិ​ដែក ប្រូតេអ៊ីន​។​ល​។ គេ​ប្រើ​វា​ធ្វើ​ជា​ម្ហូបអាហារ ដូច​ជា ស្ងោរ ឆា និង​អាច​បរិភោគ​ស្រស់​ធ្វើ​ជា​អន្លក់​ទឹកគ្រឿង ។​ល​។

ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ​ជា​ដំណាំ​មួយ​ប្រភេទ ដែល​មាន​តំលៃ​ថ្លៃ​ជាង​ស្ពៃ​ដទៃ​ទៀត ហើយប្រជាជន​កម្ពុជា​មិនសូវ​និយម​ដាំ និង​និយម បរិភោគ​ប៉ុន្មាន​ទេ ដោយសារ​វា​មាន​តំលៃ​ថ្លៃ ហើយ​ពិបាក​ដាំ ។ ដំណាំ​នេះ​ត្រូវការ​អាកាសធាតុ​ត្រជាក់​ជាង​ដំណាំ​ស្ពៃ​ឯទៀត ។ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ មាន​ដើម​កំណើត​នៅ​ប្រទេសចិន ។ ស្ពៃ​នេះ​ដំបូង​មាន​ដាំ​ច្រើន​នៅ​ប្រទេសចិន​ភាគ​ខាងជើង បន្ទាប់​មក​សាយភាយ​ទៅកូរ៉េ​នៅ​សតវត្ស​ទី​១៣ និង​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​នៅសតវត្ស​ទី​១៥ ។
– ​ផលប្រយោជន៍ ៖ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ​សំបូរ​ដោយ​ជីវជាតិ​ជាច្រើន ដូច​ជា ជាតិ​សរសៃ កាល់ស្យូម វី​តា មីន​អា វីតាមីន​សេ ជាតិ​ដែក ប្រូតេអ៊ីន​។​ល​។ គេ​ប្រើ​វា​ធ្វើ​ជា​ម្ហូបអាហារ ដូច​ជា ស្ងោរ ឆា និង​អាច​បរិភោគ​ស្រស់​ធ្វើ​ជា​អន្លក់​ទឹកគ្រឿង ។​ល​។
– លក្ខណៈ​ទូទៅ ៖ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ ជា​ដំណាំ​យក​ស្លឹក ។ ស្លឹក​របស់​វា​មាន​ពណ៌​បៃតង​ភ្លាវ​ក្ដោប​ត្រង់ ឡើង​លើស្លឹក​ជ្រួញ​ៗ ហើយ​ផុយ ។
– ការ​ដុះ​លូតលាស់ ៖ គ្រាប់​ស្ពៃបូកគោ​ដុះ​ក្នុង​រយៈពេល​៣​ទៅ៥​ថ្ងៃ ក្រោយ​ពី​ដាំ​នៅ​សីតុណ្ហភាព​ពី​២០​ទៅ ២៥​អង្សា​សេ ។ ក្រោយ​ពី​ដាំ​អស់​រយៈពេល ៥០​ទៅ​១០០​ថ្ងៃ ស្ពៃ​អាច​ប្រមូល​ផល​បាន ។ នៅ​ដំណាក់កាល​ក្ដោប​ដំបូង ស្លឹក​មាន​ចំនួន ១២​ទៅ​១៣​សន្លឹក ដល់​ដំណាក់កាល​គ្រាប់ ជិត​ទុំ ស្ពៃ​មាន​ស្លឹក​ក្ដោប​ចំនួន​២៤​ទៅ​២៥ សន្លឹក ។
– លក្ខណៈ​អាកាសធាតុ ៖ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ​លូតលាស់​ល្អ​នៅ អាកាសធាតុ​ត្រជាក់​បង្គួរ ជា​ពិសេស​សី​តុ​ណ្ហ ភាព​ដែល​សម​ស្រប​សំរាប់​វា គឺ​ពី​១២​ទៅ​២២ អង្សា​សេ ។ ចំណែក​ដី​ដែល​ល្អ​សំរាប់​ដាំ គឺ​ដី ដែល​សំបូរ​ដោយ​ជីជាតិ​សរីរាង្គ ដីឥដ្ឋ​មាន​ជី ជាតិ ជា​ពិសេស​ដី​ដែល​គ្មាន​ជាតិ​ជូរ និង​ប្រៃ​។
– ​ការ​ដាំ និង​បន្ដ​ពូជ ៖ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ បន្ដ​ពូជ​ដោយ​គ្រាប់ ។ មុន​ដាំ គ្រាប់​គួរ​ត្រាំ​ទឹក​ក្ដៅ​ឧ​ណ្ឌ​ៗ រយៈពេល ២៥​នាទី ដើម្បី​ជួយ​បង្កើន​នូវ​ដំណុះ​គ្រាប់​ឱ្យឆាប់​ដុះ ។ ចំពោះ​ការ​ដាំ​ផ្ទាល់​ដោយ​មិន​ដក ស្ទូង គ្រាប់​ត្រូវ​ដាំ​ក្នុង​រណ្ដៅ ហើយ​រោយ​ដី ស្ដើង​ៗ គ្រប​ពីលើ​គ្រាប់ បន្ទាប់​មក​យក​ចំបើង គ្រប​ពីលើ​១​សា​ទៀត ។ នៅ​ពេល​ដែល​ស្ពៃ ដុះ​ចេញ​ស្លឹក​ច្បាស់លាស់​ចំនួន​២​ទៅ​៣ យើង ដក​វា​ចេញ​ខ្លះ​ដោយ​រក្សា​ទុក​តែ​មួយ​ដើម ក្នុង​មួយ​រណ្ដៅ និង​រក្សា​ចំងាយ​ពី​៣​ទៅ​៥​តឹក ពី​រុក្ខជាតិ​មួយ​ទៅ​មួយ ។

ចំពោះ​ការ​សាប​គ្រាប់ ហើយ​ដក​កូន​ស្ទូង មានការ​និយម​ចូល​ចិត្ដ​ជាង​ការ​ដាំ​គ្រាប់​ផ្ទាល់ ព្រោះ​រយៈពេល​លូតលាស់​ខ្លី ហើយ​ដំណាំ​វា អាច​ដុះ​ស្រុះគ្នា និង​រឹង​មាំ​ល្អ ។ ក្រោយ​ពីសាប​ហើយ ត្រូវ​កប់​គ្រាប់​ដោយ​ដី ឬ​ជី​កំ​ប៉ុ​ស្ដ ស្ដើង​ៗ បន្ទាប់​មក គ្រប​ចំបើង​ពីលើ ហើយស្រោច​ទឹក​ឱ្យ​ជោក ។ ក្រោយ​ពី​សាប​គ្រាប់  បាន​រយៈពេល​៣​ទៅ​៤​អាទិត្យ កូន​ស្ពៃ​មាន ស្លឹក​ពី​៥​ទៅ​៨ យើង​អាច​ដក​វា​យក​ទៅ​ស្ទូង នៅ​ថ្នាល​បាន ។ ពេលវេលា​ស្ទូង​កូន គួរ​ស្ទូង​នៅ​ពេល​ល្ងាច ត្រជាក់ ដើម្បី​កុំឱ្យ​អន់​ដើម​នៅ​ពេល​ត្រូវ​កំ​ដៅ ថ្ងៃ ។ ការ​ស្ទូង​ត្រូវ​ទុក​ចន្លោះ​រង​៥​តឹក និង ចន្លោះ​ជួរ​៣​តឹក ។ រង​ដាំ​ត្រូវ​ឱ្យ​មាន​ទទឹង ១,៥​ម៉ែត្រ និង​បណ្ដោយ​ទៅ​តាម​ស្ថានភាព ដី ។
– ​ការ​ប្រមូល​ផល ៖ ស្ពៃក្ដោប​បូកគោ​អាច​ប្រមូល​ផល​បាន​ក្នុង រយៈពេល​ពី​៥០​ទៅ​១០០​ថ្ងៃ បន្ទាប់​ពី​ថ្ងៃ​ដាំ ទៅ​តាម​ប្រភេទ​ពូជ ៕ (ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្តីកសិកររបស់អង្គការសេដាក)