រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ណែម គឺជាអាហារមួយប្រភេទធ្វើអំពីសាច់ត្រីឆៅ លាយជាមួយគ្រឿងផ្សំជាច្រើនមុខទៀតមានរស់ជាតិប្រៃ ជូរ ហឹរ ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅ ជាពិសេសយុវជន យុវនារីនិយមចូលចិត្តបរិភោគដើម្បីបំបាត់ការជូរមាត់សំរន់ការឃ្លាន និងញ៉ាំលេងជំនួសការអផ្សុក ដោយសារតែវាមានរស់ជាតិហឹរខ្លាំង ហើយធ្វើអោយអ្នកទទួលទានណែមច្រើនហូរញើសបញ្ចេញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ណែម គឺជាអាហារមួយប្រភេទធ្វើអំពីសាច់ត្រីឆៅ លាយជាមួយគ្រឿងផ្សំជាច្រើនមុខទៀតមានរស់ជាតិប្រៃ ជូរ ហឹរ ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅ ជាពិសេសយុវជន យុវនារីនិយមចូលចិត្តបរិភោគដើម្បីបំបាត់ការជូរមាត់សំរន់ការឃ្លាន និងញ៉ាំលេងជំនួសការអផ្សុក ដោយសារតែវាមានរស់ជាតិហឹរខ្លាំង ហើយធ្វើអោយអ្នកទទួលទានណែមច្រើនហូរញើសបញ្ចេញជាតិពុលមកក្រៅ ។
បើនិយាយពីណែម ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនសំដៅដល់ណែមដែលផលិតនៅខេត្តបាត់ដំបង ទោះបីជាអ្នកទទួលទានណែម ដែលផលិតនៅក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងមួយចំនួនអះអាងថា មានរសជាតិឆ្ងាញ់ជាងណែមដែលផលិតនៅខេត្តបាត់ដំបងយ៉ាងណាក្តី ។
បើលោកអ្នកធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវជាតិលេខ៥ចេញផុតពីទីប្រជុំជនក្នុងរាជធានីភ្នំពេញបន្តិច ចាប់ពីសង្កាត់ព្រែកព្នៅ ក្នុងខណ្ឌប្ញស្សីកែវ រហូតដល់ស្ពានព្រែកក្តាម ក្នុងស្រុកពញាឭ ខេត្តកណ្តាល លោកអ្នកនឹងឃើញប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនិងខ្មែរអ៊ិស្លាម ព្យួរណែមដាក់លក់លាយឡំជាមួយអាហារដដទៃទៀត នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវអមសងខាងផ្លូវជាតិលេខ៥ ដែលណែមទំាងនេះនំាមកពីខេត្តបាត់ដំបង ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ នៅតាមអមសងខាងផ្លូវជាតិលេខ៥ចាប់ពីស្រុកឧដុង្គ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ រហូតដល់ទឹកដីខេត្តបាត់ដំបង ក៏គេសង្កេតឃើញមានការដាក់លក់ណែមលាយឡំជាមួយផ្លែឈើ និងអាហារជាច្រើនមុខទៀត ដែលនំាមកពីខេត្តបាត់ដំបងនេះដូចគ្នា ។
ជួបជាមួយអាជីករលក់ណែមនៅអមផ្លូវជាតិលេខ៥ជិតរង្វង់មូលព្រាបសក្នុងឃុំអន្លង់វិលស្រុកសង្កែខេត្តបាត់ដំបង អ្នកស្រីហួយបានប្រាប់កោះសន្តិភាពឱ្យដឹងថា គាត់ប្រកបរបរលក់ណែមនេះរយៈពេល១០ឆ្នំា មកហើយ ហើយណែមដែលអ្នកស្រីដាក់លក់នេះ គឺនំាមកពីឃុំព្រែកខ្ពប ស្រុកឯកភ្នំខេត្តបាត់ដំបង ។ ចំពោះណែមគឺមានច្រើនប្រភេទ ដូចជាណែមរុំស្លឹកចេករុំស្លឹកកន្ទួត និងណែមធម្មតាហើយមានណែមវែង និងខ្លី ។ ក្នុងសម្តីមួយៗ និងទឹកមុខរួសរាយរាក់ទាក់ អ្នកស្រីហួយ បានប្រាប់បន្តថា ណែមដែលផលិតនៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបងមានរស់ជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់ហើយមានគុណភាពល្អមិនមានដាក់ថ្នំាគីមី ឬក៏ម្សៅមីដូចពាក្យចចាមអារាមនោះទេ គឺណែមនេះផលិតចេញពីសាច់ត្រីសុទ្ធសាធ ហើយត្រីដែលយកមកផលិតជាណែមនេះ គឺនាំមកពីបឹងទន្លេ
សាប ។
ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកស្រីហួយ បញ្ជាក់ដែរថា ត្រីដែលយកមកធ្វើណែមនេះភាគច្រើនជាប្រភេទត្រីរ៉ស់មានរស់ជាតិស្វិតឆ្ងាញ់ពិសា។មិនខុសគ្នាប៉ុន្មានពីការលើកឡើងរបស់អ្នកស្រីហួយនោះទេ សម្រាប់អ្នកស្រីសាវឿនអាជីវករលក់ណែមនៅអមផ្លូវជាតិលេខ៥បានបញ្ចាក់ប្រាប់ឲ្យដឹងដែរថា ណែមរបស់គាត់លក់គឺយកមកពីម៉ូយដែលគាត់មានទំនុកចិត្ត និងមានគុណភាពល្អ ។
អ្នកស្រីបញ្ជាក់ដោយធានាទៀតថា បើសិនអតិថិជនទិញយកទៅមានរស់ជាតិមិនឆ្ងាញ់ហើយផុយនោះ គាត់នឹងប្តូរជូនភ្លាម ហើយថា ថ្ងៃដែលគាត់លក់ដាច់ជាងគេ គឺថ្ងៃមានពីធីបុណ្យផ្សេងៗដូចជាបុណ្យចូលឆ្នាំ បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌចូលឆ្នាំចិន ។ល។
អ្នកស្រីសាវឿន ប្រាប់បន្តថាក្នុង១០០ណែម គឺចំណេញពី២ទៅ៣ពាន់រៀលហើយថា ក្នុងមួយថ្ងៃគាត់រកចំណូលពីការលក់ណែមនេះបាន៣០ម៉ឺនរៀល ឬក៏ក្រោមនេះតិចតួច ។
គាត់ក៏សំណូមពរដល់អតិថិជនជួយជាវនូវផលិតផលណែមនេះព្រោះមានគុណភាពល្អហើយមានរស់ជាតិឆ្ងាញ់សំរាប់បងប្អូនដែលចូលចិត្តពិសា ។ដោយឡែកអ្នកស្រីផល្លីជាអ្នកធ្វើណែមផ្ទាល់ និងជាអ្នកលក់ផងនោះបានបញ្ជាក់ប្រាប់ពីរបៀបធ្វើណែមថាណែមដែលគាត់ធ្វើគឺក្នុងមួយថ្ងៃ២០គីឡូក្រាមត្រី ឬច្រើនជាងនេះប្រសិនបើមានគេមកបញ្ជាទិញផ្ទាល់ ហើយត្រីដែលគាត់ធ្វើគឺជាប្រភេទត្រីរ៉ស់ ព្រោះត្រីរ៉ស់ មានរស់ជាតិផ្អែមតិចៗ សាច់ស្វិត និងឆ្ងាញ់ ។
ក្នុងវ័យប្រមាណ៣០ឆ្នាំ អ្នកស្រីផល្លី បានប្រាប់់បន្តថា របៀបធ្វើគឺមុនដំបួងលាងត្រីអោយស្អាត រួចហើយចម្រោះអោយស្រស់ទឹក បន្ទាប់មកយកវាទៅកិននឹងម៉ូទ័រ ហើយយកទៅកិនលាយជាមួយគ្រឿង ហើយយកវាចេញជាគ្រាប់ បន្ទាប់មកចងទុករយះពេល៣ថ្ងៃអាចទទួលទានបាន ។ ចំពោះត្រីដែលគាត់យកមកធ្វើក្នុង១០គីឡូក្រាមត្រី គឺបានណែមប្រមាណ ១០០០ពាន់គ្រាប់ ។អ្នកស្រីបន្ថែមថា បើអតិថិជនជាវយកទៅពិសាមិនទាន់អស់ គឺអាចយកទៅក្លាសេ្សទុកមិនខូចគុណភាពនោះទេ ។
ជួបជាមួយអ្នកផលិតណែមក្នុងភូមិខ្ពប ស្រុកឯកភ្នំផងដែរ លោកហម ថា បានប្រាប់ឲ្យដឹងពីរបៀបធ្វើណែមដែរថា មុនដំបូងគេយកត្រីមកហូតយកឆ្អឹង ឬបកសំបក រួចហើយយកទៅលាងទឹកដាក់ទុកឲ្យស្រស់ទឹក ទើបយកទៅកិនជាមួយគ្រឿងផ្សំដែលមានដូចជាម្សៅស៊ុប ខ្ទឹម.ស រំដេង ម្ទេស ប៊ីចេង និងអំបិល ។
ទោះជាយ៉ាងណា ក្នុងវ័យជាង៣០ឆ្នាំ លោកហម ថា បានត្អូញត្អែរពីការលំបាកក្នុងការរកត្រីល្អៗមកធ្វើណែមដើម្បីឲ្យមានគុណភាពនិងរស់ជាតិឆ្ងាញ់ ដែលត្រីទំាងនោះមានដូចជាប្រភេទត្រីឆ្តោ ត្រីរ៉ស់ ត្រីផ្ទក់ និងត្រីឌៀបនោះជាដើម ។ លោកបន្តថា សព្វថ្ងៃលោកទិញត្រីចិញ្ចឹមពីប្រទេសថៃយកមកធ្វើ ប៉ុន្តែគុណភាពមិនចាញ់គ្នាប៉ុន្មានពីប្រភេទដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនេះទេ។
ស្ថិតក្នុងសំលៀកបំពាក់អាវដៃវែងខោខ្មៅអង្គុយនៅការិយាល័យធ្វើការ ដែលមានឯកសារជាច្រើនពីខាងមុខ តែមានរបៀបរៀបចំទុកដាក់រៀបរយ លោកជាមេភូមិព្រែកខ្ពប បានប្រាប់ឲ្យដឹងថា ប្រជាជនដែលនៅក្នុងភូមិរបស់គាត់ គឺមានចំនួនសរុប២.៩០០គ្រួសារ។ភាគច្រើនជាប្រជាកសិករហើយក្រៅពីនេះជាអ្នកធ្វើណែម។នៅក្នុងភូមិរបស់គាត់គឺមានប្រជាជនមួយចំនួនចំណាកស្រុកទៅក្រៅប្រទេសផងដែរ ដោយសារតែបងប្អូនទំាងនោះគិតថា ការងារនៅក្នុងស្រុកគឺប្រាក់កំរ៉ៃមិនគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់តម្រូវការក្នុងគ្រួសារ ។
ដូច្នេះហើយទើបធ្វើអោយពួកគាត់ធ្វើចំណាកស្រុកទៅប្រទេសជិតខាង ជាពិសេសប្រទេសថៃ ។ ចំពោះប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលមិនធ្វើចំណាកស្រុក ហើយមិនមានមុខរបរនោះ គឺពួកគាត់ស៊ីឈ្នួលវេចខ្ចប់ណែមនៅក្នុងភូមិរបស់គាត់ ។លោកមេភូមិខ្ពបបានបញ្ជាក់ប្រាប់ឲ្យដឹងទៀតថា មុខរបរណែមនេះ ធ្វើអោយបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋយើងមានការងារធ្វើមានប្រាក់កម្រៃសមរម្យ ហើយមិនធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសទៀតទេ ។ លោកមេភូមិខ្ពបក៏បានសំណូមពរដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើង ជួយជាវនូវផលិតផលណែមនេះ ព្រោះបើសិនជាយើងគាំទ្រនូវផលិតផលខ្មែរយើងនឹងធ្វើអោយពួកគាត់មានការងារធ្វើច្រើន និងបានប្រាក់ម្រៃខ្ពស់ ហើយក៏មិនចាំបាច់ធ្វើចំណាកស្រុកទៅប្រទេសថៃនោះទៀតទេ ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ មជ្ឈដ្ឋានមួយចំនួនបានលើកឡើងថា ដើម្បីឱ្យផលិតផលណែមនៅកម្ពុជាមានគុណភាពខ្ពស់និងរស់ជាតិឆ្ងាញ់ តាមស្តង់ដា និងអាចប្រកួតប្រជែងជាមួយណែមដែលនំាចូលពីប្រទេសជិតខាងបាននោះ គប្បីអាជ្ញាធរជំនាញពាក់ព័ន្ធត្រូវចុះផ្សព្វផ្សាយអប់រំណែនំាពីរបៀបធ្វើ និងវេចខ្ចប់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ហើយក្រសួងកសិកម្មត្រូវរកមធ្យោបាយបែបណា ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ត្រីក្នុងស្រុកឲ្យបានបរិបូណ៍ ចៀសវាងអ្នកធ្វើណែម ទិញត្រីចិញ្ចឹមពីប្រទេសជិតខាងមកធ្វើ នាំឱ្យប្រាក់កម្រៃរបូតទៅដល់ដៃពលរដ្ឋគេ ហើយប៉ះពាល់ដល់រសជាតិណែម ។
ជាមួយគ្នានេះដែរ ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ក៏ដូចជាក្រសួងសុខាភិបាល និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធមួយចំនួនទៀត គប្បីសហការគ្នារកទីផ្សារណែមទំាងក្នុងស្រុក និងក្រៅប្រទេសជូនអ្នកផលិតណែម ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ