ប្រទេសថៃ ៖ ព្រឹត្តិការណ៍កីឡាស៊ីហ្គេមលើកទី៣៣ ជិតឈានដល់ថ្ងៃពិធីបើកជាផ្លូវការហើយ ពោលនៅថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៥ ប៉ុន្តែម្ចាស់ផ្ទះថៃកំពុងប្រឈមមុខនឹងការរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងអំពីសមត្ថភាពនៃការរៀបចំរបស់ខ្លួន។ បើទោះបីជាគណៈកម្មាធិការរៀបចំបានបញ្ជាក់ម្តងហើយម្តងទៀតថា អ្វីៗគឺរួចរាល់…
ប្រទេសថៃ ៖ ព្រឹត្តិការណ៍កីឡាស៊ីហ្គេមលើកទី៣៣ ជិតឈានដល់ថ្ងៃពិធីបើកជាផ្លូវការហើយ ពោលនៅថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៥ ប៉ុន្តែម្ចាស់ផ្ទះថៃកំពុងប្រឈមមុខនឹងការរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងអំពីសមត្ថភាពនៃការរៀបចំរបស់ខ្លួន។ បើទោះបីជាគណៈកម្មាធិការរៀបចំបានបញ្ជាក់ម្តងហើយម្តងទៀតថា អ្វីៗគឺរួចរាល់ ១០០% យ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែក្រឡេកទៅបណ្តាញទំនាក់ទំនងសង្គមថៃ កំពុងតែស្ថិតក្នុងភាពចលាចល ដោយសារតែអារម្មណ៍មិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ និងបរិយាកាសដ៏គួរឱ្យធុញទ្រាន់បំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ នេះបើ តាមប្រភពពីសារព័ត៌មានវៀតណាម Znews ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី៣ ធ្នូ កន្លងទៅ។
នៅពេលដែលថ្ងៃពិធីបើកខិតជិតមកដល់ ប្រជាជនថៃជាច្រើនទទួលស្គាល់ថា ពួកគេមិនដឹងអំពីកាលវិភាគ ទីតាំង និងសូម្បីតែវិញ្ញាសាការប្រកួតកីឡាស៊ីហ្គេមនាពេលខាងមុខនោះទេ។ នេះផ្ទុយស្រឡះពីកីឡាស៊ីហ្គេមឆ្នាំ ១៩៩៥ ដោយនៅពេលនោះ បទចម្រៀង “Win It In Your Heart” បានល្បីល្បាញទូទាំងប្រទេស។
លោក Atthakorn Sirilatthayakorn រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងទេសចរណ៍ និងកីឡាថៃ បានច្រានចោលការចោទប្រកាន់ថា ខ្វះការរៀបចំ ប៉ុន្តែលោកបានទទួលស្គាល់ថា ការផ្សព្វផ្សាយត្រូវតែបង្កើនបន្ថែមទៀត។
ដំបូងឡើយ ការប្រកួតកីឡាស៊ីហ្គេម ២០២៥ ត្រូវបានគ្រោងធ្វើឡើងនៅទីក្រុងបាងកក ខេត្តឈុនបុរី និងខេត្តសុងក្លា។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រោះទឹកជំនន់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនៅភាគខាងត្បូង បានបង្ខំឱ្យកីឡា ១០ ប្រភេទ ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទីតាំងទៅកាន់ទីក្រុងបាងកក និងខេត្តឈុនបុរីជំនួសវិញ ដើម្បីធានាសុវត្ថិភាព។ អ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកគាំទ្រខកចិត្តកាន់តែខ្លាំងនោះ គឺគម្រោងដែលមិនទាន់បានបញ្ចប់មួយចំនួន ជាពិសេសអាងហែលទឹកក្រោមគម្រោងរបស់អាជ្ញាធរកីឡាថៃ បណ្តាលឱ្យមតិសាធារណៈសួរអំពីសមត្ថភាពក្នុងការបញ្ចប់ទាន់ពេលវេលា និងហានិភ័យនៃការចំណាយលើស។
បញ្ហាធំបំផុតមួយទៀត គឺការមិនពេញចិត្តរបស់អត្តពលិកម្ចាស់ផ្ទះ។ ការប្រកួតស៊ីហ្គេមត្រូវបានសន្មត់ថាជាកីឡាដ៏ធំក្នុងតំបន់ ជាកន្លែងសម្រាប់អបអរសាទរទេពកោសល្យ និងការប្រកួតប្រជែងដ៏អស្ចារ្យរបស់បណ្តាអត្តពលិក។ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ អត្តពលិកថៃខ្លួនឯង ដែលគួរតែមានការលើកទឹកចិត្តខ្ពស់ បែរជាខកចិត្តខ្លាំងចំពោះប្រាក់ឧបត្ថម្ភដែលត្រូវបានកាត់បន្ថយ និងការផ្តល់ឱ្យយឺតយ៉ាវទៅវិញ។
ជាក់ស្តែង ករណីរបស់កីឡាការិនីវាយសីដ៏ឆ្នើមរបស់ថៃ Pornpawee Chochuwong ដែលស្ទើរតែបោះបង់ពីការប្រកួតកីឡាស៊ីហ្គេមឆ្នាំនេះ ព្រមទាំងករណីបុគ្គលិកគ្រូបង្វឹករបស់ក្រុមកីឡាប្រដាល់ដែរថា អត្តពលិកត្រូវបានជំពាក់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភអស់រយៈពេលជាច្រើនខែហើយនោះ បានចោទជាសំណួរដ៏ចាក់ស្រែះបំផុតថា តើប្រទេសថៃពិតជាផ្តល់អាទិភាពដល់អត្តពលិក ឬគ្រាន់តែផ្តោតលើតែទម្រង់លេងរបស់ពួកគេ?
ស្ថានភាពកាន់តែស្មុគស្មាញ នៅពេលដែលប្រទេសកម្ពុជាបានដកខ្លួនចេញពីការប្រកួតនូវប្រភេទកីឡាមួយចំនួនភ្លាមៗ ដោយលើកឡើងពីការព្រួយបារម្ភអំពីសុវត្ថិភាព បន្ទាប់ពីជម្លោះព្រំដែនជាមួយប្រទេសថៃ។ ស្របពេលប្រទេសចូលរួមដទៃទៀត ត្រូវការភាពច្បាស់លាស់ដើម្បីរៀបចំក្រុមកីឡារបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែម្ចាស់ផ្ទះថៃនៅតែបន្តអសកម្មក្នុងការបញ្ចប់ផែនការរបស់ខ្លួន។ ទាំងនេះ គឺផ្ទុយនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នៃការត្រៀមខ្លួន ១០០% របស់ប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ។
រឿងដ៏ភ្ញាក់ផ្អើលមួយទៀតបានកើតឡើងពីនៅក្នុងប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ ដោយក្នុងចំណោមភាពចម្រូងចម្រាសកាន់តែខ្លាំងឡើងនោះ លោក Rueangrith Suntisuk នាយកផ្នែកសិល្បៈបានលាតត្រដាងថា ផែនការសិល្បៈសម្រាប់ពិធីបើក និងបិទដែលលោក និងក្រុមការងាររបស់លោកបានខិតខំប្រឹងប្រែងអស់រយៈពេល ៧ ខែ បែរជាត្រូវបានជំនួសវិញ ដោយផែនការត្រឹមតែប៉ុន្មានសប្តាហ៍ មុនកីឡាស៊ីហ្គេមចាប់ផ្តើម។
លោកបន្តថា ក្រុម របស់លោកបានទទួលយកភារកិច្ចនេះនៅក្នុងខែមីនា ហើយត្រូវរកមូលនិធិដោយខ្លួនឯង សម្រាប់ការផលិតគំរូឆាក គំនិតសម្តែង ដោយទទួលបានការយល់ព្រមពីដំបូងផងដែរ។ ប៉ុន្តែនៅខែកក្កដា ដោយសារការព្រួយបារម្ភអំពីសន្តិសុខ និងកង្វះថវិកា ទីតាំងសម្តែងត្រូវបង្ខំឱ្យផ្លាស់ប្តូរពីទីលាន Sanam Luang ទៅកីឡដ្ឋានជាតិ Rajamangala វិញ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ក៏ក្រុមរបស់លោកនៅតែព្យាយាមកែសម្រួលផែនការទាំងមូលទៅតាមនោះ។
យ៉ាងណាមិញ នៅខែកញ្ញា បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលថ្មីឡើងកាន់អំណាច ដំណើរការអនុម័តបានចាប់ផ្តើមជាប់គាំង។ ដើមខែតុលា លោក Rueangrith ទទួលបានការហៅទូរស័ព្ទថា ក្រុមថ្មីមួយបានមកដល់ ដើម្បីពិនិត្យកីឡដ្ឋាន និងធ្វើការដោយផ្ទាល់ជាមួយមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់។ បន្ទាប់ពីការរង់ចាំដោយគ្មានផ្លែផ្ការយៈពេលពីរសប្តាហ៍ ស្រាប់តែក្រុមរបស់លោកត្រូវបានបង្ខំឱ្យឈប់កណ្តាលទីទៅវិញ។
ពិធីបើកផ្លូវការធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ ប៉ុន្តែវិញ្ញាសាបាល់ទាត់ផ្នែក់បុរសបានចាប់ផ្តើមរួចទៅហើយ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែធ្នូ កន្លងទៅ។ រឿងដ៏ហួសចិត្តក៏បានកើតឡើង នៅក្នុងជំនួបរវាងក្រុម U22 វៀតណាម និងក្រុម U22 ឡាវ នៅកីឡដ្ឋានជាតិ Rajamangala ទីក្រុងបាងកក។ កំហុសកើតឡើង បន្ទាប់ពីក្រុមទាំងពីរដើរចូលទៅក្នុងទីលាន ហើយត្រៀមខ្លួនគោរពភ្លេងជាតិ ស្រាប់តែប្រព័ន្ធសំឡេងនៅកីឡដ្ឋានជួបប្រទះបញ្ហាបច្ចេកទេសភ្លាមៗ។ បញ្ហានេះបណ្តាលឱ្យមន្ត្រីរៀបចំសម្រេចចិត្តមិនចាក់ភ្លេងជាតិ ដែលបង្ខំឱ្យបណ្តាកីឡាករក្រុមទាំងពីរច្រៀងផ្ទាល់មាត់ ដោយច្រៀងបណ្តើរ លួចសើចហួសចិត្តបណ្ដើរ ហើយភ្លាមៗបន្ទាប់ពីនោះ បណ្តាអ្នកគាំទ្រនៅ ក៏បានចូលរួមស្រែកច្រៀងរួមគ្នាផងដែរ។
កំហុសនេះ ប្រែក្លាយពេលវេលាដ៏ឧឡារិកទៅជាពេលវេលាដ៏ខុសឆ្គង និងហួសចិត្តមួយសម្រាប់ក្រុមទាំងពីរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ហេតុការណ៍នេះបានបង្កឱ្យមានការមិនពេញចិត្ត និងជជែកវែកញែកយ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់អ្នកគាំទ្រទស្សនាផ្ទាល់ និងនៅលើបណ្តាញទំនាក់ទំនងសង្គម ព្រោះនេះជារឿងដ៏កម្រមួយក្នុងការប្រកួតអន្តរជាតិ ពិសេសក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ក្នុងតំបន់ដ៏ធំដូចជា កីឡាស៊ីហ្គេម ជាដើម។
ប្រទេសថៃមានគោលបំណងឈរកំពូលតារាងមេដាយសរុបជាលើកទី ៧ ប៉ុន្តែគោលដៅនៃសមិទ្ធផលស្ទើរតែមិនអាចលុបបំបាត់នូវចំណុចខ្វះខាតក្នុងការងាររៀបចំរបស់ខ្លួនពីការរិះគន់របស់មហាជន។ ការប្រកួតកីឡាស៊ីហ្គេមជាយូរមកហើយ មិនត្រឹមតែជាការប្រកួតប្រជែងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជារង្វាស់នៃសមត្ថភាពប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ អង្គការ និងរូបភាពជាតិផងដែរ៕ ប្រភព ៖ Znews
ចែករំលែកព័តមាននេះ