រថយន្តអគ្គិសនី កំពុងតែត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើប្រាស់ និងពង្រឹងការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ជាពិសេស គឺស្ថានីយសាកអាគុយរបស់វាឲ្យកាន់តែច្រើននៅទូទាំងប្រទេស ដោយសារតែវាត្រូវបានគេដឹងថា គឺជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនមិនបំពុលបរិស្ថាន និងចំណាយតិច។ ការលើកទឹកចិត្តនេះ ត្រូវបានរំលឹកជាថ្មី…
រថយន្តអគ្គិសនី កំពុងតែត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើប្រាស់ និងពង្រឹងការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ជាពិសេស គឺស្ថានីយសាកអាគុយរបស់វាឲ្យកាន់តែច្រើននៅទូទាំងប្រទេស ដោយសារតែវាត្រូវបានគេដឹងថា គឺជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនមិនបំពុលបរិស្ថាន និងចំណាយតិច។
ការលើកទឹកចិត្តនេះ ត្រូវបានរំលឹកជាថ្មី ដោយសម្តេចមហាបវរធិបតី ហ៊ុន ម៉ាណែត នាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា នៅក្នុងពិធីសម្ពោធដាក់ឱ្យដំណើរការខ្សែច្រវាក់ផលិតកម្មថ្មី និងរោងចក្រដំឡើងគ្រឿងបង្គុំរថយន្ត Ford កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៥ ផងដែរ ។
រថយន្តអគ្គិសនី បានហូរចូលទីផ្សារនៅកម្ពុជា ប្រមាណជា៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះប៉ុណ្ណោះ ហើយមកដល់ឆ្នាំ២០២៤ កម្ពុជាមានរថយន្តអគ្គិសនី ត្រឹមតែ២.២៥៣ គ្រឿងនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែរហូតដល់ឆ្នាំ២០៣០ គោលនយោបាយជាតិមួយបានដាក់ចេញហើយ លើកទឹកចិត្តឲ្យពលរដ្ឋប្រើប្រាស់រថយន្តអគ្គិសនីដល់ទៅ៣ម៉ឺនគ្រឿង ហើយយានយន្តដែលប្រើអគ្គិសនី គឺដល់ទៅ៧៧ម៉ឺនគ្រឿង ។
នៅពេលនេះ គុណតម្លៃនៃរថយន្តអគ្គិសនី គឺពិតជាកំពុងតែត្រូវបានលើកទឹកចិត្តនៅកម្ពុជា និងប្រទេសផ្សេងៗ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ កម្ពុជាយើងក៏គួរសិក្សាហើយរៀបចំការទប់ស្កាត់ផលវិបាកនៅពេលអនាគតដែលអាចបណ្តាលមកពីការប្រើរថយន្តអគ្គិសនីនេះផងដែរ ។
នៅក្នុងចំណោមគ្រឿងបង្គុំនៃរថយន្តអគ្គិសនីនានា ភាគច្រើន គឺដូចនឹងរថយន្តប្រើប្រេងឥន្ធនៈ គ្រាន់តែវាមិនមានតម្រូវការប្រើប្រាស់ប្រេងម៉ាស៊ីនច្រើនមិនប្រើប្រាស់សាំង ។ ដូច្នេះ វាមិនបង្កើតសំណល់ឧស្ម័ន្ធកាបូនិក ប៉ុន្តែកុំភ្លេចគ្រឿងបង្គុំដែលគ្រោះថ្នាក់ គឺអាគុយរបស់វាតែម្តង ។
អាគុយរថយន្តអគ្គិសនី ត្រូវបានផ្សំឡើងពីវត្ថុធាតុដើមដ៏មានតម្លៃផ្សេងៗដូចជា លីចូម កូបាល (cobalt) នីកែល និងម៉ង់ហ្គាណែស ដែលសុទ្ធសឹងជាធនធានកំណត់ ហើយក៏ជាសមាសភាពរ៉ែដែលអាចនឹងមានផលប៉ះពាល់ខ្ពស់ដល់បរិស្ថាន និងសុខភាពរបស់មនុស្សជាតិក៏ដូចជា ជីវចម្រុះ ប្រសិនបើការទុកដាក់កាកសំណល់ពេលវាខូចមិនបានត្រឹមត្រូវទេនោះ ។ ការគ្រប់គ្រងមិនត្រឹមត្រូវនៃអាគុយរថយន្តអគ្គិសនីចាស់ៗដែលបោះចោលនៅពេលអនាគតអាចនាំឱ្យមានការបំពុល និងគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព ។
តាមឯកសារវិទ្យាសាស្ត្របានព្រមានថា ការលេចធ្លាយសារធាតុគីមីពុលចេញពីអាគុយនៃរថយន្តអគ្គិសនី គឺគ្រោះថ្នាក់គួរសមនៅក្នុងករណីដែលរថយន្តនោះវាចាស់អាគុយនោះវាខូច ហើយជ្រាបចូលបរិយាកាស និងស្រទាប់នៃធម្មជាតិ ។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានព្រមានថា អាគុយដែលខូច ឬបោះចោលមិនត្រឹមត្រូវអាចលេចធ្លាយសារធាតុគីមីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដូចជា លីចូម នីកែល និងកូបាល ដែលជាសមាសធាតុគីមីដែលគេប្រើប្រាស់ ដើម្បីភាពធននឹងច្រេះ ទៅក្នុងដី និងទឹក ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី និងសុខភាពមនុស្ស ។ ប្រសិនបើសារធាតុទាំងនេះ ជ្រាបចូលទៅក្នុងបរិស្ថានវាអាចនឹងបំពុលប្រភពទឹកប៉ះពាល់ដល់ជីវិតទាំងមនុស្ស និងសត្វ និងជីវចម្រុះនានានៅក្នុងប្រព័ន្ធធម្មជាតិ ។
ក្រៅពីនោះគេក៏ដឹងដែរថា អាគុយដែលខូចក៏មានផ្ទុកនូវលីចូមដែលមានអ៊ីយ៉ុងខ្ពស់ ។ សមាសភាពគីមីនេះ គឺងាយឆេះខ្លាំង បើមិនបានចាត់ចែង និងរក្សាឱ្យបានត្រឹមត្រូវទេនោះ ។ ក្រៅពីបង្កអគ្គិភ័យខ្ពស់ហើយនោះ ផ្សែងដែលចេញពីវាក៏ជាឧស្ម័នពុលខ្លាំង ។ ដោយឡែកសមាសភាពគីមីផ្សេងទៀត ដែលមាននៅក្នុងអាគុយនៃរថយន្តអគ្គិសនីទាំងនេះ ក៏អាចនឹងមានកាកសំណល់គ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗទៀតដែរ ។
នេះ គឺជាសក្ខីកម្មមួយសម្រាប់អ្នកជំនាញ និងអ្នកបច្ចេកទេសក៏ដូចជាអ្នករៀបចំគោលនយោបាយ គួរតែគិតគូរ ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យការលើកទឹកចិត្តការប្រើប្រាស់រថយន្តអគ្គិសនីនៅកម្ពុជាប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ ។
គិតអំពីឆ្នាំនៃការហូរចូលរថយន្តអគ្គីសនី មកដល់ពេលនេះចំនួនរថយន្តអគ្គិសនី ដែលខូចហើយទាមទារឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរអាគុយថ្មី គឺនៅតិចតួច ។ ដូច្នេះផលប៉ះពាល់វាមិនទាន់ធំទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើភ្លេចខ្លួន ហើយភ្លេចគិតពីការរៀបចំទុកដាក់រឿងកាកសំណល់នៃរថយន្តនេះវា គឺជាហានិភ័យមួយសម្រាប់សុខភាពសាធារណៈនៅពេលអនាគត ។
ការគិតគូររៀបចំទុកជាមុនលើបញ្ហានេះ គឺជារឿងមួយដ៏សំខាន់ ហើយមូលដ្ឋាននៃការគិតគូរ គឺគួរតែមានគោលនយោបាយធ្វើការកែច្នៃឡើងវិញនូវសំណល់អាគុយពីរថយន្តអគ្គីសនីទាំងនោះ ឬក៏សម្របសម្រួលចរចយ៉ាងម៉េចនាំកាកសំណល់នេះទៅប្រទេសដែលគេមានសមត្ថភាពធ្វើការកែច្នៃឡើងវិញ ។ យើងដឹងថា សមាសភាពដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់ដំឡើងអាគុយរថយន្តអគ្គិសនីបាន គឺមានសមាសភាពរ៉ែកម្រនិងមានតម្លៃជាច្រើន ដូច្នេះវាក៏មានតម្លៃដែរ ។ អ្វីដែលយើងគួរតែធ្វើ គឺទុកដាក់ និងរៀបចំគ្រប់គ្រងកាកសំណល់ទាំងនេះនៅពេលដែលវាកាន់តែច្រើន ។
សរុបសេចក្តីទៅការប្រើប្រាស់រថយន្តអគ្គិសនី គឺមានមានគុណតម្លៃគួរតែលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការប្រើប្រាស់ទូលំទូលាយ ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះក៏ត្រូវតែរៀបចំឲ្យបានច្បាស់លាស់ផងដែរ លើការរៀបចំ និងគិតគូរបញ្ហាផលប៉ះពាល់ពីកាកសំណល់នៃរថយន្តទាំងនេះនៅពេលដែលវាចាស់អស់សុពលភាពនៃការប្រើប្រាស់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ