ក្រុមប្រឆាំងក្រៅប្រទេសដែលជ្រកក្រោមស្លាកថា «ចលនាតស៊ូជាតិខ្មែរ» ក្រោមការដឹកនាំដោយអ្នកនយោបាយនិរទេស បានប្រកាសនឹងបង្កើតរដ្ឋាភិបាលនិរទេសមួយពេញលក្ខណៈក្រោមលេសថា ដើម្បីតំណាងឲ្យឆន្ទៈពិតប្រាកដនៃពលរដ្ឋខ្មែរ ប៉ុន្តែសួរទៅថា ខ្មែរប៉ុន្មាននាក់ដែលគាំទ្រ ? សកម្មភាពនយោបាយរបស់ចលនាតស៊ូជាតិខ្មែរ និងការអំពាវនាវថ្មីៗរបស់លោក…
ក្រុមប្រឆាំងក្រៅប្រទេសដែលជ្រកក្រោមស្លាកថា «ចលនាតស៊ូជាតិខ្មែរ» ក្រោមការដឹកនាំដោយអ្នកនយោបាយនិរទេស បានប្រកាសនឹងបង្កើតរដ្ឋាភិបាលនិរទេសមួយពេញលក្ខណៈក្រោមលេសថា ដើម្បីតំណាងឲ្យឆន្ទៈពិតប្រាកដនៃពលរដ្ឋខ្មែរ ប៉ុន្តែសួរទៅថា ខ្មែរប៉ុន្មាននាក់ដែលគាំទ្រ ?
សកម្មភាពនយោបាយរបស់ចលនាតស៊ូជាតិខ្មែរ និងការអំពាវនាវថ្មីៗរបស់លោក សម រង្ស៊ី ឱ្យបង្កើតរដ្ឋាភិបាលនិរទេសខ្លួន គឺគ្រាន់តែជាមធ្យោបាយមួយដើម្បីធ្វើឱ្យមានការព្រួយបារម្ភចំពោះស្ថិរភាព និងឯកភាពជាតិនាពេលអនាគតរបស់កម្ពុជា នៅក្នុងបំណងតថ្លៃនយោបាយប៉ុណ្ណោះ ។
ការអំពាវនាវឱ្យមានកំណែទម្រង់ និងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ គឺគួរតែធ្វើឡើងតាមការបោះឆ្នោត និងការតស៊ូផ្នែកផ្លូវច្បាប់មិនមែនប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្ត្រតាមការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលខាងក្រៅ ដើម្បីបង្កហានិភ័យធ្វើឱ្យមានការបែកបាក់ការសម្របសម្រួលសន្តិភាព និងធ្វើឱ្យខូចដល់គោលការណ៍អធិបតេយ្យភាព និងអភិបាលកិច្ចស្របច្បាប់ ។ ការតស៊ូដើម្បីអធិបតេយ្យភាព និងស្ថិរភាពរបស់កម្ពុជាតាមរបៀបនេះ គឺជាកលយុគមួយ ដែលធ្លាប់បានចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅ នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃជម្លោះដ៏រ៉ាំរ៉ៃកន្លងមក ហើយការអំពាវនាវណាមួយឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរនយោបាយ និងការដឹកនាំតាមវិធីសាស្ត្រនេះ គឺជាសម្មភាពដែលប្រឆាំងនឹងតម្រូវការសន្តិភាព និងឯកភាពរបស់ប្រទេសដែលពលរដ្ឋចង់បាន ។
ការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលដែលមានមូលដ្ឋាននៅបរទេសបែបនេះ គឺជាសកម្មភាពខុសច្បាប់ ។ វិធីសាស្ត្រនេះអាចធ្វើឲ្យកម្ពុជាមានអស្ថិរភាព ហើយអាចបង្ក និងលើកទឹកចិត្តដល់ជម្លោះផ្ទៃក្នុង និងអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ប្រជាជនកម្ពុជាធម្មតាដែលធ្លាប់បានរងគ្រោះរាប់សិបឆ្នាំក្រោមកលយុគ និងសកម្មភាពនយោបាយបែបនេះ ។
ជាការពិត កំណែទម្រង់យូរអង្វែងអាចសម្រេចបានដោយការពង្រឹងប្រទេសកម្ពុជាពីខាងក្នុង មិនមែនដោយការបង្កើតបរិយាកាសតាមប៉ូលនយោបាយដែលមានចរិត និងគោលដៅបង្កហានិភ័យដល់ការបែងចែកប្រជាជន និងទឹកដីក៏ដូចជា ឯកភាពជាតិបែបនេះនោះទេ ។ បញ្ហាជាមូលដ្ឋានមួយទៀត គឺភាពស្របច្បាប់នៃរដ្ឋាភិបាលនិរទេសខ្លួនដែលក្រុមអ្នកនយោបាយក្រៅស្រុកនេះបានបង្កើតឡើង ។ ជាអន្តរជាតិរចនាសម្ព័ន្ធបែបនេះកម្រត្រូវបានទទួលស្គាល់ ហើយជារឿយៗត្រូវបានរិះគន់ចំពោះការបំផ្លាញអធិបតេយ្យភាពរបស់ប្រទេសដែលខ្លួនអះអាងថា ជាតំណាងនោះ ។
រដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់កម្ពុជាបានកំណត់យ៉ាងច្បាស់ថា នេះ គឺជាយុទ្ធសាស្ត្រ និងសកម្មភាពខុសច្បាប់ ដែលរំលោ.ភដល់ដែនអធិបតេយ្យភាព ។ ដូច្នេះអ្នកដែលពាក់ព័ន្ធនឹងចលនានេះនឹងត្រូវបានផ្តន្ទាទោសដោយច្បាប់ដែលមិនអាចលើកលែងបាន ។ ជាងនេះទៅទៀត វោហាសាស្ត្ររបស់ ចលនាតស៊ូជាតិខ្មែរ ដែលផ្តោតលើ «ការដណ្តើមយក» ប្រទេសកម្ពុជាឡើងវិញតាមវិធីបែបនេះគឺជាអំពើ «ក្បត់» នឹងឆន្ទះរបស់ប្រជាជាតិ ដែលពលរដ្ឋដ៏លើសលុបបានចូលរួមបោះឆ្នោតតាមលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ។ វា គឺជាអំពើបង្ក ហានិភ័យនៃការផ្លាស់ប្តូរនយោបាយទាក់ទងនឹងការប្រឈមមុខគ្នាហើយនាំសង្គមទៅរកការបែកបាក់ និង លែងមានការផ្សះផ្សាជាតិ ។
ការកែទម្រង់ក្នុងន័យស្ថាបនា មិនមែនធ្វើតាមបែបនេះឡើយ ។ ការកែទម្រង់ជាតិដែលត្រឹមត្រូវ ទាមទារឱ្យមានកិច្ចសហការ ការសន្ទនា និងចក្ខុវិស័យរួមគ្នាសម្រាប់អនាគតរបស់ប្រទេសជាតិ ។ ការផ្លាស់ប្តូរពិតប្រាកដនឹងកើតចេញពីការដោះស្រាយបញ្ហាអភិបាលកិច្ច សិទ្ធិមនុស្ស និងយុត្តិធម៌សង្គមដោយផ្ទាល់ជាជាងតាមរយៈភាសា និងសកម្មភាពដែលធ្វើឲ្យមានការបែកបាក់កាន់តែស៊ីជម្រៅ ។ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងកំណែទម្រង់ដែលមានមូលដ្ឋានលើលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យទាមទារឱ្យគ្រប់ភាគីទាំងអស់ សូម្បីតែអ្នកដែលមានទស្សនៈផ្ទុយក៏ដោយ ត្រូវចូលរួមក្នុងការសន្ទនាដោយបើកចំហ និងគោរពក្រោមក្របខណ្ឌនៃច្បាប់ ។
មាគ៌ាឆ្ពោះទៅមុខសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជាគួរតែផ្តោតលើការពង្រឹងស្ថាប័នប្រជាធិបតេយ្យ ជំរុញសង្គមស៊ីវិល និងជំរុញឱ្យមានកំណែទម្រង់ការបោះឆ្នោតពិតប្រាកដដែលអនុញ្ញាតឱ្យសំឡេងទាំងអស់អាចស្តាប់បាន ។ ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះគួរតែមកពីខាងក្នុង ដឹកនាំដោយប្រជាជនកម្ពុជា ស្របតាមច្បាប់ជាតិ និងអន្តរជាតិ ព្រមទាំងគាំទ្រដោយកំណែទម្រង់អភិបាលកិច្ចបើកចំហ និងតម្លាភាព ។ ការជំរុញកំណែទម្រង់នៅថ្នាក់មូលដ្ឋានអាចមានឥទ្ធិពលយូរអង្វែងដល់ទិដ្ឋភាពនយោបាយរបស់ប្រទេសកម្ពុជាដោយមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សន្តិភាពរបស់ប្រទេសឡើយ។
នៅទីបញ្ចប់ កម្ពុជាសមនឹងទទួលបានអនាគតមួយដែលកសាងដោយឯកភាពការគោរព និងនីតិរដ្ឋ ។ ខណៈដែលកំណែទម្រង់នយោបាយចាំបាច់ត្រូវតែសម្រេចតាមរបៀបដែលគោរពអធិបតេយ្យភាពរបស់ប្រទេស និងពង្រឹងស្ថិរភាពជាជាងការបែកបាក់ ។ មាគ៌ាពិតប្រាកដឆ្ពោះទៅរកលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ មិនមែនស្ថិតនៅលើរដ្ឋាភិបាលដែលបង្កើតក្រៅច្បាប់បែបនេះទេ ប៉ុន្តែជាការផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់ប្រជាជនកម្ពុជាក្នុងការរៀបចំជោគវាសនារបស់ប្រទេសជាតិតាមរយៈមធ្យោបាយស្របច្បាប់ សន្តិភាព និងបរិយាប័ន្ន តាមការបោះឆ្នោត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ