នៅពេលថ្មីៗនេះមានការបារម្ភច្រើនទាក់ទងនឹងបាតុកម្មតវ៉ា ដោយសារតែអារម្មណ៍ដ៏រំជើបរំជួលដែលយល់ខុសថា គម្រោងអភិវឌ្ឍតំបន់ត្រីកោណ CLV អាចធ្វើអោយបាត់បង់ទឹកដី ទៅប្រទេសវៀតណាម ។ ប៉ុន្តែគេមិនមានភស្តុតាងណាមួយ ដែលគាំទ្រដល់ការបារម្ភនោះឡើយ ។ ក្តីបារម្ភនោះកើតឡើងក៏ព្រោះតែមនុស្សយកអារម្មណ៍មកគិតជាជាងប្រើប្រាជ្ញា ឬចំណេះដឹង ។
នាពេលថ្មីៗនេះ ការរំពឹងទុកនៃបាតុកម្ម និងការតវ៉ាបានក្លាយជាប្រធានបទនៃការពិភាក្សានៅលើបណ្តាញសង្គម នៅក្នុងជាតិរបស់យើង ។ នៅក្នុងស្ថានភាពនេះ វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ ក្នុងការវា.យតម្លៃពីហេតុផល និងផលវិបាកដែលអាចកើតមាននៃសកម្មភាពបែបនេះ ជាពិសេសនៅពេលដែលទាក់ទងនឹងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ជាតិដូចជា គម្រោងអភិវឌ្ឈន៍តំបន់ត្រីកោណ CLV (កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម) ដែលបានដាក់ទិសដៅចេញមកតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៩ និងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ព្រែកជីកហ្វូណនតេជោ តម្លៃ១.៧០០លានដុល្លារ ដែលទើបបើកការដ្ឋាន ។
ចំណុចសំខាន់នៃការព្រួយបារម្ភ របស់ពលរដ្ឋមួយចំនួន គឺការភ័យខ្លាចបាត់បង់ដី និងដែនអធិបតេយ្យភាព៤ខេត្តរបស់កម្ពុជា គឺស្ទឹងត្រែង រតនៈគីរី មណ្ឌលគីរី និងក្រចេះ ដែលជាគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ជាមួយនឹងឡាវ និងវៀតណាម ។ រាល់ការសម្រេចចិត្ត និងជឿលើការបកស្រាយរបស់អ្នកណាមិនសំខាន់នោះទេ បញ្ហាសំខាន់នោះ គឺថាតើត្រូវជឿលើសម្តីដែលមានតែមាត់ប៉ប៉ាច់ប៉ប៉ោច នៅលើបណ្តាញសង្គម ឬក៏ត្រូវ ជឿលើអ្វី ដែលមានឯកសារមានអំណះអំណាង ។ រាល់ការសម្រេចចិត្តរបស់បងប្អូនត្រូវតែមានការពិចារណាយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នដោយផ្អែកលើភស្តុតាងជាក់ស្តែង ។
គួរកត់សម្គាល់ថា រហូតមកដល់ពេលនេះហាក់បីដូចជា មិនមានឯកសារបញ្ជាក់អំពីដី និងដែនអធិបតេយ្យភាពដែលអាចនឹងបាត់បង់តាមសារនយោបាយ ដែលផ្សព្វផ្សាយនៅលើបណ្តាញសង្គមនោះឡើយ ។ នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌដែលសារណាមួយគ្មានភ័ស្តុតាងជាក់ស្តែង ការភ័យខ្លាចទាំងនេះ ប្រឈមនឹងការមិនមានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់ និងអាចបង្អាក់ដំណើរការនៃគំនិតផ្តួចផ្តើម ដែលមានគុណតម្លៃសម្រាប់ប្រជាជននិងប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុងតំបន់នោះ ។
គម្រោងអភិវឌ្ឈន៍តំបន់ត្រីកោណ CLV (កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម) និងព្រែកជីកហ្វូណនតេជោ គឺជាគោលដៅ ប្រកបដោយមហិច្ឆិតា ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើង ដើម្បីជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់លើកកម្ពស់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងចុងក្រោយលើកកម្ពស់គុណភាពជីវិតសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋរបស់យើង ។ គម្រោងទាំងនេះ មិនមែនគ្រាន់តែជាការខិតខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីទទួលបានផលសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ ។
គម្រោងទាំងនេះមានសារៈសំខាន់ចំពោះយុទ្ធសាស្ត្ររយៈពេលវែងរបស់ប្រទេសយើងសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព ។ គម្រោងទាំងពីរដ៏សំខាន់នេះ ត្រូវបានគេទស្សន៍ទាយថា នឹងបង្កើតការងារសម្រួលពាណិជ្ជកម្ម និងលើកកម្ពស់វិស័យទេសចរណ៍ដែលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការលើកសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងចេញពីការធាក់ថយ នាពេលបច្ចុប្បន្ន ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មាគ៌ាដើម្បីសម្រេចបាននូវអត្ថប្រយោជន៍ទាំងនេះទាមទារឱ្យមានឯកភាព និងការខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នាពីគ្រប់វិស័យនៃសង្គម ។ នៅពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងមានភាពផុយស្រួយ ដែលជំរុញដោយផលប៉ះពាល់ដ៏យូរអង្វែងនៃការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចសកលជាបន្តបន្ទាប់មកនោះបញ្ហាប្រឈមផ្ទៃក្នុង និងស្ថិរភាពជាតិ គឺសំខាន់បំផុត ។
ការតវ៉ា និងបាតុកម្ម ជាពិសេសការតវ៉ាដែលមិនមានមូលដ្ឋាននៅក្នុងការពិតដែលបានផ្ទៀងផ្ទាត់ គឺនឹងបង្កើតនូវបរិយាកាសអស្ថិរភាព និងភាពមិនច្បាស់លាស់មួយ សម្រាប់ជាតិដែលនឹងអាចបង្កើតនូវគ្រោះមហន្តរាយសេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឈជាច្រើន ។ បញ្ហាទាំងនេះ អាចរារាំងការវិនិយោគពីបរទេស និងផលវិបាកជាច្រើន ហើយទីបំផុតវាអាចនឹងប៉ះពាល់ដល់យន្តការនៃសេដ្ឋកិច្ច ដែលយើងត្រូវការយ៉ាងខ្លាំងតាមគោលដៅដែលកំណត់យកនៅឆ្នាំ២០៣០ និង២០៥០ ។
ជំនួសឱ្យការប្រមូលផ្តុំគ្នាធ្វើបាតុកម្ម ឬក៏តវ៉ានៅពីក្រោយបុព្វហេតុដែលមិនអាចបញ្ជាក់បានយើងគួរតែយកផលិតភាព និងសក្តានុពលក៏ដូចជា ថាមពលដែលយើងមានមកចូលរួមក្នុងន័យស្ថាបនាជាមួយអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ ។ ច្រកដែលសំខាន់ដែលយើងចង់បាននោះ គឺត្រឹមតែជាតម្លាភាព និងបណ្តាញទំនាក់ទំនងបើកចំហអាចដោះស្រាយកង្វល់ស្របច្បាប់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពជាងការធ្វើការប្រមូលផ្តុំគ្នាតាមដងផ្លូវ ។
ក្រៅពីនោះ ដើម្បីកាត់បន្ថយបញ្ហាបណ្តាស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាលក៏ត្រូវតែធានាថា ពួកគេមានភាពច្បាស់លាស់ និងនាពេលខាងមុខអំពីព័ត៌មានលម្អិតអំពីគម្រោងផលប៉ះពាល់ដែលអាចកើតមាន និងវិធានការកាត់បន្ថយសម្រាប់ផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានណាមួយពាក់ព័ន្ធនឹងដំណើរការទាំងនេះ ។ លើសពីនេះទៅទៀត វាចាំបាច់ណាស់ ក្នុងការទទួលស្គាល់បរិបទទូលំទូលាយនៃគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ទាំងនេះ ។ គម្រោងអភិវឌ្ឈន៍តំបន់ត្រីកោណ CLV (កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម) និងព្រែកជីកហ្វូណនតេជោ គឺជានិមិត្តរូបនៃសាមគ្គីភាព ឯកភាពជាតិ និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់ ។ វាមានគោលបំណងលើកស្ទួយមិនមែន តែជាតិសាសន៍នីមួយៗប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក្នុងតំបន់ទាំងមូល និងវិបុលភាពរួម ។
ដើម្បីឆ្លងកាត់ការលំបាកផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចបច្ចុប្បន្នរបស់យើង យើងត្រូវប្រកាន់យកផ្នត់គំនិតនៃការសហការជាជាងការប្រឈមមុខដាក់គ្នា ។ ការយកចិត្តទុកដាក់របស់យើង គួរតែផ្តោតលើរបៀបដែលយើងអាចរួមចំណែកជាវិជ្ជមានដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ ។ នេះពាក់ព័ន្ធនឹងការចូលរួមក្នុងការពិគ្រោះយោបល់សហគមន៍ ការរក្សាការជូនដំណឹងតាមរយៈប្រភពដែលអាចជឿទុកចិត្តបាន និងធ្វើឱ្យអ្នកដឹកនាំរបស់យើងទទួលខុសត្រូវក្នុងលក្ខណៈដែលលើកកម្ពស់ការសន្ទនាជាជាងការមិនចុះសម្រុងគ្នា ។
សរុបសេចក្តីមក ខណៈពេលនេះវាចាំបាច់ណាស់ ក្នុងការរក្សាការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះបញ្ហាដែលអាចកើតមានដូចជា ការបាត់បង់ដីធ្លី និងដែនអធិបតេយ្យភាពជាតិ ។ វាក៏មានសារៈសំខាន់ដូចគ្នាដែរ ក្នុងការផ្អែកលើសកម្មភាពរបស់យើងលើការពិតដែលបានផ្ទៀងផ្ទាត់ និងផ្តល់អាទិភាពដល់ស្ថិរភាព និងការអភិវឌ្ឍន៍របស់ប្រទេសជាតិរបស់យើង ។
តាមរយៈការធ្វើការរួមគ្នាយើងអាចធានាបានថា គម្រោងដូចជា គម្រោងអភិវឌ្ឈន៍តំបន់ត្រីកោណ CLV (កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម) និងព្រែកជីកហ្វូណនតេជោ គឺអាចនឹងសម្រេចបាននូវអត្ថប្រយោជន៍ដែលបានគ្រោងទុក ហើយទីបំផុតដឹកនាំប្រទេសរបស់យើង ឆ្ពោះទៅកាន់អនាគតដ៏ត្រចះត្រចង់ និងវិបុលភាព ។ ចូរយើងជ្រើសរើសកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងចៀសវាងការបង្កបញ្ហាដែលនាំដល់ការរំខានគម្រោងការអភិវឌ្ឍន៍នានា ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ស្ថិរភាព និងវឌ្ឍនភាពនៃកម្ពុជារបស់យើង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ