ទីក្រុងតូក្យូ៖ ថ្មីៗនេះ រដ្ឋសភាជប៉ុនអនុម័តសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ដែលកែសម្រួលឡើងវិញនូវក្រមរដ្ឋប្បវេណីផ្ដល់សិទ្ធិដោយស្របច្បាប់ឱ្យស្ត្រីជាម្ដាយ និងបុរសជាឪពុកដែលលែងលះគ្នាដោយអំណាចច្បាប់អាចមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងកូនរបស់ខ្លួនរួមគ្នា ។ មានន័យបើកូនចង់រស់នៅខាងម្ដាយខ្លះ និងខាងឪពុកខ្លះក៏បាន។ ច្បាប់នេះនឹងអនុវត្តចាប់ពីឆ្នាំ២០២៦តទៅ។

ច្បាប់នេះផ្ដល់សិទ្ធិឱ្យឪពុកម្ដាយដែលលែងលះគ្នាដាច់ស្រេចរួចហើយអាចមានសិទ្ធិជ្រើសរើសវិធីចិញ្ចឹមកូនតាមច្រើនជម្រើស។ ពួកគេអាចចិញ្ចឹមកូនទាំងភាគីប្ដី និងប្រពន្ធនៅក្នុងពេលតែមួយក៏បាន ឬអាចប្រគល់ទៅឱ្យឪពុក ឬម្ដាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងក៏បាន។ សំខាន់ត្រូវចូលចំណែកផ្ដល់ថវិកាសម្រាប់ចិញ្ចឹមកូន។ ធ្វើបែបនេះដើម្បីឱ្យកូនមានសិទ្ធិសេរីភាពផង និងមានសុខុមាលភាពពេញលេញផងដែរ។

យោងតាមច្បាប់បច្ចុប្បន្ន ក្រោយពេលលែងលះគ្នា កូនត្រូវប្រគល់ទៅឱ្យឪពុក ឬម្ដាយគ្រប់គ្រងផ្ដាច់មុខ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងករណីភាគច្រើន ស្ត្រីជាម្ដាយច្រើនមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងកូន។ មាននិន្នាការ២សំខាន់ដែលនាំទៅដល់ការកែសម្រួលច្បាប់នេះ។ ទី១-អត្រាលែងលះគ្នានៅប្រទេសជប៉ុនចាប់ផ្ដើមហក់ឡើងខ្ពស់។ មានន័យថាមនុស្សតែកាលណារស់នៅមិនត្រូវគ្នាចង់តែលែងគ្នាទៅរកអ្នកថ្មី ឬសុខចិត្តនៅទំនេរ។ ទី២-ក្រោយពេលលែងលះគ្នា ខាងឪពុកមិនសូវមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងកូន។

ដូច្នេះ ឪពុក ឬគ្រួសារខាងឪពុកដាក់ពាក្យតវ៉ាទៅតុលាការ ឬទៅសភាដើម្បីធ្វើម៉េចឱ្យពួកគាត់មានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងកូន។ ចំណុច១ទៀតដែលនាំឱ្យកែសម្រួលច្បាប់នេះដែរពាក់ព័ន្ធនឹងនារីជនជាតិជប៉ុនរៀបការជាមួយស្វាមីជាជនជាតិបរទេស។ ក្រោយពេលលែងគ្នា បុរសជាស្វាមីច្រើនវិលទៅស្រុកគាត់វិញ។ ភាគច្រើនបំផុតកូនត្រូវប្រគល់ទៅឱ្យម្ដាយជាអ្នកគ្រប់គ្រង។

ម៉្លោះហើយ ឪពុកដែលជាជនជាតិបរទេសនោះដោយហេតុតែចង់ចិញ្ចឹមកូននោះដែរក៏បែកគំនិតរៀបចំកលល្បិចសូមកូនដើរលេងជាមួយគ្នា ហើយជម្លៀសកូនចេញពីប្រទេសជប៉ុនជិះយន្តហោះទៅប្រទេសរបស់គាត់បាត់ទៅ។ ដូច្នេះរឿងនេះវាកាន់តែវែងឆ្ងាយពាក់ព័ន្ធនឹងការល្មើសច្បាប់ទៅទៀត។ ទង្វើនេះត្រូវច្បាប់របស់ជប៉ុនចាត់ទុកជាការចាប់ពង្រត់មនុស្ស។

ដូច្នេះ ដើម្បីកុំឱ្យមានរឿងវែងឆ្ងាយពិបាកដណ្ដើមកូនគ្នា រដ្ឋសភាក៏កែសម្រួលច្បាប់នេះតែម្ដង។ ក្រោយពេលច្បាប់ចូលជាធរមាន ទោះបីកូនចង់ទៅនៅខាងណាក៏បាន ឬរស់នៅឆ្លាស់គ្នាជាមួយម្ដាយខ្លះ ជាមួយឪពុកខ្លះក៏បាន។ ច្បាប់ក៏អនុញ្ញាតឱ្យម្ដាយ និងឪពុករៃលុយគ្នាដើម្បីចិញ្ចឹមកូនរួមគ្នាផងដែរ។ ទោះបីកូនរស់នៅជាមួយម្ដាយសុទ្ធ ឬជាមួយឪពុកសុទ្ធក៏ដោយ ក៏ភាគីម្ខាងទៀតត្រូវតែរ៉ាប់រងថ្លៃអាហារកិច្ច ថ្លៃរៀនសូត្រ ថ្លៃសុខភាព និងថ្លៃចំណាយដទៃទៀត។ មិនអាចគេចវេសបានទេ។

នៅប្រទេសជប៉ុនសព្វថ្ងៃនេះ ស្ត្រីមេម៉ាយមួយចំនួនជួបនឹងភាពអយុត្តិធម៌ណាស់។ សម្រាប់ស្ត្រីមេម៉ាយដែលមានជីវភាពធូរធារស្រាប់ហើយ មិនអីទេ។ ទោះបីទទួលបាន ឬមិនទទួលបានប្រាក់អាហារកិច្ចមិនមែនជារឿងសំខាន់ប៉ុន្មានឡើយ។ សំខាន់ឱ្យតែមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងកូនគឺជាការគ្រប់គ្រាន់។ ប៉ុន្តែសម្រាប់ស្ត្រីមេម៉ាយដែលមានជីវភាពក្រីក្រ គ្មានមុខរបរពិតប្រាកដ និងរកបានប្រាក់ចំណូលតិចតួចគឺពិតជាកម្សត់ណាស់។ ម៉្យាង កូនរស់នៅជាមួយគាត់ជាបន្ទុករបស់គាត់។ ម៉្យាងទៀត អតីតស្វាមីដែលជាឪពុករបស់កូននោះក៏មិនបានមកអើពើ ឬផ្ដល់ប្រាក់អាហារកិច្ចទៅទៀត។

ហ្នឹងហើយជាបញ្ហាចោទដ៏ធំ១ដោយសារច្បាប់ដែលកំពុងប្រើប្រាស់សព្វថ្ងៃនេះមិនបានចែងត្រង់ចំណុចហ្នឹងឱ្យបានច្បាស់។ ដូច្នេះ ច្បាប់លើកនេះច្បាស់ហើយ។ ទោះបីឪពុក និងម្ដាយដែលលែងគ្នានោះមានជីវភាពធូរធារក៏ដោយ ក្រីក្រលំបាកក៏ដោយត្រូវតែជួយចេញលុយចិញ្ចឹមកូន។ បើពិនិត្យមើលឃើញថាពិតជាគ្មានលទ្ធភាពចិញ្ចឹមកូនទេព្រោះក្រខ្លាំងពេក ចាំគិតគ្នាទៀត។

ដោយឡែក ពាក់ព័ន្ធនឹងអំពើហិង្សា ឬការបៀតបៀនកុមារ។ ក្រោយពេលលែងលះគ្នា បើអាជ្ញាធរពិនិត្យឃើញថាភាគីម្ដាយ ឬឪពុកចូលចិត្តប្រើអំពើហិង្សា ឬអំពើបៀតបៀន កូនត្រូវបានទៅភាគីម្ដាយ ឬឪពុកដែលប្រកាន់ធម៌អហិង្សា។ អ្នកប្រើហិង្សាគឺអស់សិទ្ធិត្រឹមហ្នឹងហើយ។ ប្រគល់កូនឱ្យមនុស្សធុនហ្នឹងចិញ្ចឹមដូចបោះសាច់ឱ្យខ្លាស៊ីដូច្នោះដែរ។ ប៉ុន្តែសូមបញ្ជាក់ឡើងវិញ អ្នកប្រើហិង្សានោះអស់តែសិទ្ធិគ្រប់គ្រងកូនតែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែមិនអាចគេចវេសពីការផ្ដល់ប្រាក់អាហារកិច្ចបានឡើយ៕




ចែករំលែកព័តមាននេះ