ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ពិធីបុណ្យ​អភិសេក​រូប​បដិមា​ជយ​វរ្ម័ន​ទី​៧ នៅ​ទួល​លោកយាយ​ស្រី​ក្រុង​បា​វិត

2 អាទិត្យ មុន
  • ស្វាយរៀង

ខេត្តស្វាយរៀង​ ៖ ​មន្ទីរ​វប្បធម៌​ និង​វិចិត្រសិល្បៈ​ខេត្តស្វាយរៀង​​ សហការ​ជាមួយ​អាជ្ញាធរ​រៀបចំ​ពិធីបុណ្យ​អភិសេក​រូប​បដិមា​ជយ​វរ្ម័ន​ទី​៧ និង​សម្ពោធ​សមិទ្ធិ​ផល​នានា​នៅ​ទួល​លោកយាយ​ស្រី ដែល​ជា​ទួល​ស័ក្តិ​សិទ្ធិ​មួយ ​បន្ទាប់​ពី​ទួល​លោកយាយ​ដូន​។ កម្មវិធី​នេះ ​បាន​រៀបចំ​នា​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​១…

ខេត្តស្វាយរៀង​ ៖ ​មន្ទីរ​វប្បធម៌​ និង​វិចិត្រសិល្បៈ​ខេត្តស្វាយរៀង​​ សហការ​ជាមួយ​អាជ្ញាធរ​រៀបចំ​ពិធីបុណ្យ​អភិសេក​រូប​បដិមា​ជយ​វរ្ម័ន​ទី​៧ និង​សម្ពោធ​សមិទ្ធិ​ផល​នានា​នៅ​ទួល​លោកយាយ​ស្រី ដែល​ជា​ទួល​ស័ក្តិ​សិទ្ធិ​មួយ ​បន្ទាប់​ពី​ទួល​លោកយាយ​ដូន​។

កម្មវិធី​នេះ ​បាន​រៀបចំ​នា​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​១ ឧសភា​ ២០២៤ នៅ​ទួល​លោកយាយ​ស្រី ស្ថិត​នៅ​ភូមិ​ប្រសប់​លាក់ សង្កាត់​បាទី ក្រុង​បា​វិត​ ដោយ​មាន​មន្ត្រីរាជការ ប្រជា​ពុទ្ធ​បរិ​ស​ទ័​ជា​ច្រើន​កុះករ​និមន្ត​ព្រះ​សង្ឃ​សូត្រ​មន្ត​ចម្រើន​ព្រះ​បរិត្ត​ និង​ប្រ​រាប់​បាត​ប្រគេន​ព្រះសង្ឃ​ដើម្បី​ឧ​ទ្ទឹ​ស​មហាកុសល​ជូន​ដល់​មហា​វីរៈបុរស​ខ្មែរ​គ្រប់​ជំនាន់​ផង​ដែរ​។

​បើ​តាម​ឆ្មាំ​ថែ​ក​រក្សា​ទួល​លោកយាយ​ស្រី លោក​សន ស៊ី​ថា អាយុ​៦៧​ឆ្នាំ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ប្រវត្តិ​ទួល​លោកយាយ​ស្រី តាម​ចាស់ទុំ​ដំណាល​ត​ៗ គ្នា​ថា កាលពី​ជាង​៥០០​ឆ្នាំ​មុន មាន​ព្រះរាជា​មួយ​ព្រះ​អង្គ នាំ​ព្រះ​មហេសី ភៀស​ព្រះ​កាយ ដោយ​ចាញ់​ដៃ​សង្គ្រាម មក​តាំង​ព្រះ​ពន្លា ស្នាក់​នៅ និង​កសាង​ប្រាសាទ​គង់នៅ ប្រមាណ​ជា​៥​ទៅ​-៦​គីឡូម៉ែត្រ ពី​ទួល​លោកយាយ​ស្រីនេះ​។

ក្រោយមក​ ខ្មាំងសត្រូវ ក៏​លើកទ័ព​មក​តាម​វាយប្រហារ ព្រះរាជា អង្គ​នោះ​បាន​ចាញ់​សង្គ្រាម ក៏​ឲ្យ​ព្រះ​មហេសី ព្រះ​នាម​អង្គ​ច​ន្ទ័ និង​កងទ័ព​មួយ​ចំនួន នាំ​បុត្រី មួយ​ព្រះ​អង្គ ភៀស​ព្រះ​កាយ​ចេញពី​ប្រាសាទ​ទៅ​មុន លុះ​មក​ដល់​ចំណុច​ព្រៃ​ក្រាស់​ក៏​ឃើញ​មាន​ទួល​មួយ​ខ្ពស់ មាន​ដើមឈើ ដុះ​ក្រាស់​ត្រជាក់​ទ្រ​ឈឹង​ទ្រ​ឈៃ ក៏​សម្រេច​ព្រះ​ទៃ ទុក​បុត្រី ឲ្យ​ស្នាក់​នៅ​លើ​ទួល​នេះ ហើយ​ទុក​អង្គរក្ស​ម្នាក់ ជា​មេទ័ព​ខ្លាំងពូកែរ ឈ្មោះ​តា​កន្សែង​រាជ្យ អោយ​នៅ​ការពារ​ថែរក្សា​បុត្រី ព្រះ​មហេសី បាន​នាំ​កងទ័ព ចេញ​ទៅ​មុខ​បន្ត​ទៅ​ទឹ​សប​ស្ចឹ​ម​បាន ប្រមាណ​ជា​១​គីឡូម៉ែត្រ ក៏​ឈប់​បោះ​ព្រះ​ពន្លា ស្នាក់​នៅ ហើយ​ឲ្យ​កងទ័ព​ជីក​ស្រះ​មួយដើម្បី​យក​ទឹក​ប្រើប្រាស់ និង​កសាង​កូន​អាស្រម​១​ខ្នង​តូច​នៅ​ក្បែ​ស្រះ​ទឹក​នោះ​(​បច្ចុប្បន្ន​គឺ​វត្ត​ប​ហរ​សប់​លាក់​) ។

​ក្រោយមក​ទៀត ព្រះរាជា​អង្គ​នោះ​បាន​បាន​ច្បាំង​ចាញ់​សង្គ្រាម​សត្រូវ ក៏​ដក​កងទ័ព​ភៀស​ព្រះ​កាយ​ចេញពី​ប្រាសាទ មក​ទឹ​សប​ស្ចឹ​ម​ដែរ ពេល​នោះ​ព្រះ​មហេសី អង្គ​ច​ន្ទ័ ដឹង​ថា ព្រះ​ស្វាមី ចាញ់​សង្គ្រាម​សត្រូវ ក៏​បញ្ជា​កងទ័ព ដោយ​ផ្ទាល់​ចេញ​ទៅ​ជួយ​ព្រះ​ស្វាមី ដោយ​លាក់​ទុក​បុត្រី​ជំទង់​មួយ​ព្រះ​អង្គ​ឲ្យ​នៅ​ជាមួយ​អង្គរក្ស​(​តា​កន្សែង​រាជ្យ)​នៅ​លាក់​ព្រះ​កាយ​លើ​ទួល​នោះ​។ ចំណែក​ព្រះរាជា និង​ព្រះ​មហេសី កេ​ន​កងទ័ព​ទប់ទល់​ច្បាំង​ជាមួយ​សត្រូវ ក៏​ប៉ុន្តែ​ច្បាំង​មិន​ឈ្នះសត្រូវ ក៏​ចេះ​តែ​ភៀស​ព្រះ​កាយ​ទៅ​ទឹ​សប​ស្ចឹ​ម​ដោយ​លាក់​បុត្រី​នៅ​លើ​ទួល​នោះ ចំណែក​កងទ័ព​សត្រូវ​វាយ​ចូល​មក​ដល់​បន្ទាយ​ស្រះ​ទឹក​មិនឃើញ​មាន​អ្វី គឺ​ឃើញ​មាន​តែ​អាស្រម​តូច​មួយ​និង​ស្រះ​ទឹក​ប៉ុណ្ណោះ​។

ចំណែក​ព្រះរាជា និង​កងទ័ព​មហេសី មិន​អា​ចត​តាំ​និង​ទ័ព​សត្រូវ​បាន ក៏​បាន​សុំ​ជំនួយ​ពី​មេទ័ព​ម្នាក់​ទៀត ការពារ​នៅ​ទឹ​ស​បូ​ពា​ហ៌​ឲ្យ​មក​ច្បាំង​ជាមួយ​សត្រូវ កាល​ណោះ​លោក​មេទ័ព ការពារ​នៅ​ទឹ​ស​បូ​ពា​ហ៌ ក៏​បាន​លើក​ពល​រេ មក​ជួយ ក៏​ត្រូវ​ចាញ់​ដៃ​ទ័ព​សត្រូវ ហើយ​ក៏​បាន​ស្លាប់​នៅ​លើ​ទីលានប្រយុទ្ធ កាល​ណោះ​លោក​មេទ័ព​ការពារ​ទឹ​ស​បូ​ពា​ហ៌ បាន​ស្លាប់​សេនា​ដៃស្តាំ​របស់​លោក​មេទ័ព​ក៏​នាំសារ​មក​ជម្រាប​ភរិយា លោក​មេទ័ព (​យាយ​ដូន​ត្រី​ផ្សោត​តាំង​សិ​ល​មាន​បារមី មាន​រូប​ជា​មនុស្ស​) បាន​ទទួល​ដំណឹង​ថា ស្វាមី ជា​មេទ័ព​ចាញ់​សង្គ្រាម ។

ហើយ​ត្រូវ​មេទ័ព​សត្រូវ​សម្លាប់ ភរិយា​លោក​មេទ័ព​ក៏​ដឹកនាំ​ពល​រេ​ដោយ​ផ្ទាល់​ចេញ​ទៅ​ច្បាំង​ជាមួយ​សត្រូវ រហូត​ទទួល​បាន​ជ័យ​ជំនះ​លើ​កងទ័ព​សត្រូវ ស្លាប់​និង​អ្នក​នៅ​រស់រាន​មានជីវិត​បាន​រត់​បាក់ទ័ព​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​អស់​ទៅ ភ​រិ​យ​លោក​មេទ័ព​បាន​ឈ្នះ​លើ​ទ័ព​សត្រូវ ហើយ​ក៏​បាន​លើក​ទង់ជ័យ​ឡើង ឲ្យ​កងទ័ព នៅ​ការពារ ទីតាំង​ជ័យ​ជំនះ រួច​ក៏ ដង្ហែ​សព ស្វាមី ត្រឡប់​មក​ទួល​ដែល​ជា​ទួល​ត្រី​ផ្សោត​សមាធិ ហើយ​បាន​បូជាសព​ស្វាមី ទុកដាក់​ក្នុង​អាស្រម​គោរព​បូជា លោកស្រី​មេទ័ព ក៏​បន្ត​សមា​ធី​រហូត​អស់​ព្រះ​ជន កងទ័ព​ដែល​តាម​មក​បម្រើ​មេទ័ព​ស្រី ក៏​បូជា សព​លោកយាយ​ទុក​នៅ​លើ​ទួល​នេះ​ជាមួយ​ធាតុ​លោក​មេទ័ព រហូត​មក អ្នកស្រុក​ហៅ​(​ទួល​លោកយាយ​ដូន​)​។​

ចំណែក​ព្រះរាជា​និង​មហេសី​បាន​ភៀស​ព្រះ​កាយ ចេញ​ទៅ​បាត់​មិនដឹង​ថា ទៅ​គង់នៅ​ទីណា​ទេ ទុក​ឲ្យ​បុត្រី រស់នៅ​លាក់ខ្លួន នៅ​លើ​ទួល​កណ្តាល​ព្រៃ​ជ្រៅ ២​នាក់​អង្គរក្ស ហើយ​យូ​ៗ​ម្តង​គេ​តែងតែ​ឃើញ​បុត្រី​ព្រះរាជា មក​នៅ​អាស្រម ដងទឹក​មុជទឹក​ស្រះ​នេះ​ហើយ​ក៏​យាង​ទៅ​ទួល​ព្រៃ​ជ្រៅ​នោះ​វិញ​ក្រោយមក​អង្គរក្ស តា​កន្សែង​រាជ្យ​ក៏​បាន​ស្លាប់​ទៅ ចំណែក​បុត្រី​ស្តេច​អង្គ​នោះ​ក៏​បាន​រស់នៅ​ធ្វើ​សមាធិ​លើ​ទួល​នេះ​រហូត​អស់​ព្រះ​ជន​។ តំណ​រក្រោយមក​អ្នកស្រុក ក៏​បាន​ក៏​សាង​វត្ត​មួយ នៅ​កន្លែង​ស្រះ​ទឹក​នោះ ដោយ​ដាក់​ឈ្មោះ​ថា វត្ត​ប្រសប់​លាក់​រហូត​បច្ចុប្បន្ន​។​

ចំណែក​ទួល​លោកយាយ​ស្រី​ចាស់​បុរាណ បាន​កសាង​រូប​ប​ដី​មា លោកយាយ​ស្រី អំពី​ថ្មខ្មៅ និង​ដាក់​ក្នុង​អាស្រម​ស​ម្រា​បើ​គោរព​បូជា ត​ដំណ ៥០០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ។​ក៏​ប៉ុន្តែ​សម័យ​សង្គ្រាម រូប​បដិមា លោកយាយ​ស្រី​នោះ​ត្រូវ​បាន បាត់​ពី​អាស្រម រហូត​មក​ដល់​ឆ្នាំ​១៩៨០ ចាស់ទុំ​ក្នុងភូមិ​ប្រសប់​លាក់​បាន​កសាង​រូប​បដិមា លោកយាយ​ស្រី​ឡើង​វិញ អំពី​ថ្មភក់ ហើយ​លាប​ពណ៌ ខ្មៅ ដូច​រូប​ចាស់ លាប​ក្រេ​ម​បបូរមាត់​ក្រហម សម្រាប់​គោរព​បូជា និង​សុំ​សេចក្តីសុខ ខ្លះ​សុំ​លាភ សុំ​ជ័យ ខ្លះ​សុំ​ឡើង​ឋានៈ គឺ​បាន​កាក់កប​ដូច​បំណង ព្រះ​គ្រូ​ចៅអធិការ​វត្ត​ប្រសប់​លាក់​ក៏​បាន​ផ្តើមកសាង​អាស្រម​ធំ​ថ្មី ដើម្បី​ងាយស្រួល​ប្រជា​ពុទ្ធបរិស័ទ​ទៅ​ធ្វើបុណ្យ ដោយ​ព្រះ​គ្រូដឹកនាំ​ធ្វើបុណ្យ​រាល់​ឆ្នាំ​។

មន្ត្រីរាជការ ទៅ​បន់ស្រន់​សុំ​ឡើង​សក្តិ តួនាទី ឯ​អ្នក​រកស៊ី បន់​លោកយាយ​សុំ​ឲ្យ​រកស៊ី​មានបាន គេ​កសាង​រូប​លោកយាយ​ថ្វាយ ពេល​កាក់កប​ហើយ​ក៏​កសាង​រូ​បដិមា​លោកយាយ​ស្រី​ថ្វាយ លក់​ដីធ្លី​ដាច់ អ្នកខ្លះ​គ្មាន​កូន​ក៏​ទៅ​បន់​សុំ​កូន​បាន​បំណង​គេ ក៏​កសាង​រូប​ថ្វាយ​លា​មាត់​លា​.​ក ទើប​មាន​រូប​លោកយាយ​កាន់តែ​ច្រើន ហើយ​ដើម្បី​រំលឹក​ដល់​វីរៈបុរស់​ខ្មែរ​គ្រប់​ជំនាន់ លោក​សន ស៊ី​ថា ឆ្មាំ​ថែរក្សា​ទួល​លោកយាយ​ស្រី សហការ​ជាមួយ​ប្រជា​ពុទ្ធ​បរិ​ស​ទ័និ​ង​មន្ទីរ​វប្បធម៌​និង​វិ​ចិត្ត​សិល្បៈ​ខេត្ត​កសាង​រូប​ប​ដី​មា​ជយ​វរ្ម័ន​ទី​៧ ដើម្បី​គោរព​បូជា និង​សម្ពោធ​សមិទ្ធិ​ផល​នានា នៅ​លើ​ទួល​ដើម្បី​ទុកជា​កន្លែង​ទី​សក្ការៈបូជា​តទៅ ៕​​

អត្ថបទសរសេរ ដោយ