- ភ្នំពេញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ពិសេសចាប់តាំងពីការបោះឆ្នោត ឆ្នាំ១៩៩៣ មកដល់បច្ចុប្បន្ន អត្រាកំណើតគ្រួសារខ្មែរយើង គឺចាប់ផ្តើមយកកូនតិចៗ មិនដូចជំនាន់ឪពុកម្តាយរបស់យើង កាលពីជំនាន់មុនឡើយ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ពិសេសចាប់តាំងពីការបោះឆ្នោត ឆ្នាំ១៩៩៣ មកដល់បច្ចុប្បន្ន អត្រាកំណើតគ្រួសារខ្មែរយើង គឺចាប់ផ្តើមយកកូនតិចៗ មិនដូចជំនាន់ឪពុកម្តាយរបស់យើង កាលពីជំនាន់មុនឡើយ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ពិសេសចាប់តាំងពីការបោះឆ្នោត ឆ្នាំ១៩៩៣ មកដល់បច្ចុប្បន្ន អត្រាកំណើតគ្រួសារខ្មែរយើង គឺចាប់ផ្តើមយកកូនតិចៗ មិនដូចជំនាន់ឪពុកម្តាយរបស់យើង កាលពីជំនាន់មុនឡើយ ។ ជំនាន់ឪពុកម្តាយយើងពីមុន ១គ្រួសារៗមានកូនមិនតិចជាង៥ ទៅ១០នាក់ទេជាមធ្យម ។
នៅក្នុងសង្គមជាក់ស្តែង អ្នកកើតក្រោយរំដោះពីរបបខ្មែរក្រហម ឆ្នាំ១៩៧៩ ឬក៏អ្នករៀបការនៅក្រោយឆ្នាំ១៩៩៣ ស្ទើរតែទាំងអស់ គឺមានកូនច្រើនបំផុត ៣ ឬ៤នាក់ប៉ុណ្ណោះ ។ ចំណែកគ្រួសារវៀតណាម ខ្មែរឥស្លាម ដែលរស់នៅលើទឹកដីកម្ពុជាយើង គឺមានកូនមិនតិចជាង៤នាក់ទេ ។ ទោះបីជាកូនវៀតណាម កូនខ្មែរឥស្លាម កើតលើទឹកដីរបស់យើង មានសញ្ជាតិខ្មែរពីកំណើតក៏ពិតមែន តែក៏ជាការព្រួយបារម្ភមួយសម្រាប់ ក្រុមអ្នកសិក្សាសង្គមទៅថ្ងៃអនាគត ដោយមិនរហូតដល់បាត់បង់ទឹកដី ខ្មែរយើងទេ តែអាចនឹងជះឥទ្ធិពលលំបាកដោយប្រការណាមួយ ។
មែនទែនទៅ គ្រួសារខ្មែរយើងលែងមានកូនច្រើន អាចមកកត្តាជាច្រើន ។ ក្នុងនោះ មាននិន្នាការតាមគ្នា ហើយលក្ខខណ្ឌរស់នៅពិបាកជាងមុន ហើយជីវភាពក៏លំបាក ដោយត្រូវធ្វើការ និងរកស៊ីចិញ្ចឹមគ្រួសារផង ហើយបើមានកូនច្រើនអាចនឹងពិបាកចិញ្ចឹម ។
ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណាក្តី កម្ពុជាត្រូវចាបផ្តើមគិតអំពីបញ្ហានេះ មុនពេល ដែលកម្ពុជាអាចនឹងក្លាយសង្គមមនុស្សចាស់ដូចប្រទេសជឿនលឿនខ្លះដែលប្រឈមនឹងការខ្វះមនុស្សពេញកម្លាំងធ្វើការ និងរកស៊ី ។ អ្នកដែលមានលទ្ធភាពផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចគួរតែគិតគូរដល់ការមានកូនច្រើននេះ ដើម្បីគិតដល់អនាគតវែងឆ្ងាយរបស់កម្ពុជា ។
មួយវិញទៀត លំហូរប្រជាជនពីជនបទមកទីក្រុង ដើម្បីធ្វើការ ឬក៏ចំណាកស្រុកទៅធ្វើការក្រៅប្រទេស ហើយបើមានកូនច្រើននាំឱ្យពិបាកចិញ្ចឹម ។ ពេលខ្លះប្រពន្ធនៅស្រុក តែប្តីត្រូវមកធ្វើការនៅភ្នំពេញ ឬក៏ទៅធ្វើការនៅថៃ ឬនៅកូរ៉េ ជាដើម ដើម្បីរកចំណូលផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។
កំណើនអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា ក៏មានកាន់តែច្រើនមិនថា ស្រី ឬប្រុសនោះទេ ។ បើជាស្ត្រីវិញជាប់រៀនសូត្រ មិនប្រញាប់ការប្តី ហើយរៀនយូរៗទៅពិបាកនឹងរកដៃគូ ។ ទម្រាំរៀនចប់ វ័យរាងជ្រេ នាំឱ្យស្ត្រីរៀបការហើយ ក៏មិនអាចមានកូនច្រើនបានឡើយ ។ កត្តាវ័យចាស់ផង ហើយមួយទៀត ស្ត្រីរូបនោះក៏រវល់នឹងការងារ ឬមុខរបររកស៊ីផង ។
ក្នុងសង្គមយើងសព្វថ្ងៃក៏ពិបាកជាងមុន ។ ពីមុនបន្លែត្រីសាច់ បើនៅស្រុកស្រែ ស្រុក ចម្ការវិញ គឺនៅជុំវិញផ្ទះនៅតាមអូរ ស្រះត្រពាំង មិនខ្វះបន្លែ និងត្រីទេ ។ ជំនាន់ឪពុកម្តាយយើង អាចបេះបោចដំណាំបន្លែក្រោយផ្ទះ ហើយរកត្រីសាច់ដោយខ្លួនឯងមិនចាំបាច់ចំណាយច្រើន ក្នុងការចិញ្ចឹមកូននោះទេ ។
ចំណែកគ្រួសារខ្មែរ ដែលមិនមែនជាដើមកំណើតខ្មែរដូចជា គ្រួសារវៀតណាម ឬខ្មែរឥស្លាមជាដើម គឺមានកូនច្រើនមិនតិចជាង ៤នាក់ទេ ក្នុង ១គ្រួសារៗ ។ មិនថា វៀតណាមទេ ខ្មែរឥស្លាមឯណោះវិញតាមច្បាប់សាសនាឥស្លាម បុរសឥស្លាមអាចយកប្រពន្ធច្រើន ដូច្នេះមានលទ្ធភាពបង្កើតកូនបានច្រើនគ្រួសារ ។ នេះយើងមិនទាន់គិតដល់ជនបរទេសដទៃទៀត រួមទាំងចិន ដែលចូលមករស់នៅកាន់តែច្រើនលើទឹកដីកម្ពុជាយើងនោះទេ ។
យ៉ាងណាក៏ដោយលំហូរ និងកំណើនជនបរទេសមិនថា វៀតណាម ខ្មែរឥស្លាម ឬចិននោះទេ រួមទាំងអត្រាកំណើតផងមិនថា កម្ពុជាយើង ឬនៅលើពិភពលោកនោះទេ គឺមិនអាចហាមឃាត់ឡើយ ។ ម្យ៉ាងយើងក៏មិនអាចហាមឃាត់មិនឱ្យគេយកកូនច្រើន ឬក៏ឱ្យគ្រួសារខ្មែរយើងត្រូវតែមានកូនច្រើនក៏មិនអាចដែរ ព្រោះប្រទេសយើងមិនមានច្បាប់កំណត់អត្រាកំណើតទេ ។
នៅប្រទេសរីកចម្រើនជាច្រើន ដូចជា នៅអាមេរិក បារាំង និងប្រទេសអឺរ៉ុបផ្សេងទៀតក៏មានចម្រុះជាតិសាសន៍ ហើយរហូតដល់មានបរទេសចូលសញ្ជាតិឡើងដឹកនាំប្រទេសថែមទៀតដូចជា នៅអង់គ្លេស មាននាយករដ្ឋមន្ត្រីថ្មី មានដើមកំណើតជាជនជាតិឥណ្ឌា ហើយអនុប្រធានាធិបតីអាមេរិក ក៏មានដើមកំណើតឥណ្ឌាផងដែរ ។
ដូច្នេះទៅមុខទៀត ក្នុងសង្គមយើងអាចនឹងខ្មែរថយចុះ តែវៀតណាម និងខ្មែរឥស្លាមកើនឡើង ខណៈដែលប្រទេសយើង ប្រើប្រព័ន្ធប្រជាធិបតីសេរី ក្នុងការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសមេដឹកនាំ នៅឃុំសង្កាត់ និងនៅរដ្ឋសភា ជាដើម ។ គ្រាន់តែថា ខ្មែរដែលមិនមានដើមកំណើតខ្មែរ អាចជ្រៀតចូលក្នុងការដឹកនាំប្រទេសបានដោយងាយ ។
ប៉ុន្តែប្រព័ន្ធបោះឆ្នោតតាមបែបប្រជាធិបតេយ្យនេះ គឺជាការអនុវត្តល្អបំផុតសម្រាប់កម្ពុជាយើង ។ យើងក៏មិនអាចប្តូរប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង និងដឹកនាំប្រទេសសព្វថ្ងៃបានទេ ។ សំខាន់មួយទៀត ប្រទេសយើងត្រូវតែបង្កើននីតិរដ្ឋ រួមទាំងការគោរពច្បាប់យ៉ាងម៉ឹងម៉ាត់ ។
ក្នុងនោះ ការកំណត់ឱ្យថ្នាក់ដឹកនាំជាតិសំខាន់ៗ ក្នុងតួនាទីជានាយករដ្ឋមន្ត្រី ប្រធានរដ្ឋសភា ប្រធានព្រឹទ្ធសភា និងប្រធានក្រុមប្រឹក្សាធម្មនុញ្ញ ត្រូវតែមានសញ្ជាតិខ្មែរពីកំណើត និងមានសញ្ជាតិតែមួយក៏ជាការចូលរួមទប់ស្កាត់ការជ្រៀតជ្រែករបស់អ្នកមិនមែនជាខ្មែរពីកំណើតចូលក្នុងការដឹកនាំប្រទេសជាតិផងដែរ ។
កូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយ ក៏ត្រូវប្រឹងប្រែងដោយសារតែប្រទេសយើងតូច ខ្សត់ខ្សោយ ហើយក៏ស្ថិតនៅចំណុចបណ្តាភូមិសាស្ត្រ ដែលមានប្រទេសជិតខាងយើង ចិញ្ចឹមមហិច្ឆតាយកទឹកដីយើងតាំងពីជំនាន់ដើម ។ យើងត្រូវប្រឹងរៀនសូត្រ ខំប្រឹងធ្វើការ និងរួមគ្នាកសាងប្រទេសឱ្យក្លាយជាប្រទេសកាំប្រមា ដែលសូម្បីតែខ្លាក៏មិនអាចធ្វើអ្វីសត្វកាំប្រមា បានឡើយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ