- ព្រះវិហារ
ប្រាសាទកោះកេរ មានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងភូមិស្រយ៉ង់ជើង ឃុំស្រយ៉ង់ ស្រុកគូលេន ខេត្តព្រះវិហារ ត្រូវបានចុះបញ្ជីជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោកនៅ
ប្រាសាទកោះកេរ មានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងភូមិស្រយ៉ង់ជើង ឃុំស្រយ៉ង់ ស្រុកគូលេន ខេត្តព្រះវិហារ ត្រូវបានចុះបញ្ជីជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោកនៅថ្ងៃទី១៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៣ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់អង្គការយូណេស្កូ នៅទីក្រុងរីយ៉ាដ ប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតនោះ បានកំពុងទាក់ទាញអ្នកទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិឱ្យទៅទស្សនាកាន់តែច្រើន។
នៅពេលមានអ្នកទេសចរ កម្ពុជាបានទទួលចំណូល។ ចំណូលទាំងរដ្ឋ និងចំណូលដល់ពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍ ហើយកិច្ចការអភិវឌ្ឍន៍ និងអភិរក្ស ក៏កើតមានឡើង ជាប្រការមួយធ្វើឱ្យប្រាសាទដូនតាខ្មែរ ស្ថិតស្ថេរនៅគង់វង្សជាយូរអង្វែងតទៅ។
ជាការពិត ពលរដ្ឋខ្មែរបានស្គាល់កេរដំណែលដូនតាខ្លួនគ្រប់ៗគ្នា ប៉ុន្តែដោយសារភូមិសាស្ត្រ ទីតាំងឆ្ងាយ កន្លងមកមិនសូវជាមានអ្នកទេសចរបានទៅទស្សនាប្រាសាទកោះកេរនោះទេ ទោះបីគ្រប់គ្នាបានស្គាល់ និងដឹងថា កោះកេរមានរាងពីរ៉ាមីតដូចប្រាសាទពីរ៉ាមីត ដែលល្បីល្បាញនៅអេហ្ស៊ីប។
សម្រាប់អ្នកទេសចរបរទេសក៏ដូចគ្នា នៅពេលសេវាទេសចរណ៍មិនទាន់រៀបរយ ចង់មិនចង់ ពួកគេប្រាកដជាមិនជ្រើសរើសយកដំណើរកម្សាន្តទៅទីនោះទេ ដែលជាហេតុនាំឱ្យកោះកេរ ឃ្លាតឆ្ងាយពីមហាជន។ ប៉ុន្តែក្រោយពីអង្គការយូណេស្កូ បានចុះបញ្ជីជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌ ពិភពលោកមក ពលរដ្ឋខ្មែរជាច្រើនបានស្កាត់ទៅឱ្យឃើញប្រាសាទដ៏អស្ចារ្យរបស់ខ្មែរមួយ នេះច្រើនឡើង។ រាល់ថ្ងៃ កោះកេរ ទទួលស្វាគមន៍ទាំងអ្នកទេសចរក្នុងស្រុក និងបរទេស។
យោងតាមសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់គ្រឹះស្ថានអង្គរ បានបង្ហាញថា ក្នុងខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣ នេះ មានភ្ញៀវទេសចរទិញបណ្ណទស្សនារមណីយដ្ឋានអង្គរចំនួន៦៣០០៩នាក់ និងចំណូលថវិកាចំនួន ៩លាន៩២៧០៣៨ដុល្លារ ។ បើនិយាយពីរយៈពេល១០ខែ ឆ្នាំ២០២៣នេះ មានភ្ញៀវទេសចរអន្ដរជាតិចូលទស្សនាអង្គរសរុបជាង ៦០០២៥០នាក់ និងចំណូលថវិកាជាង ២៧លានដុល្លារ ហើយការលក់បណ្ណចូលទស្សនាប្រាសាទកោះកេរជិត ១០ម៉ឺននាក់ និងចំណូលថវិកាជាង ១៤ម៉ឺនដុល្លារ។
វត្តមានអ្នកទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ បានចូលទៅទស្សនាប្រាសាទកោះកេរ ជាសញ្ញាប្រាប់ឱ្យពលរដ្ឋត្រូវខិតខំរួមគ្នាថែរក្សាប្រាសាទបុរាណនានា ដែលជាកេរដំណែលដូនតាខ្លួន ឱ្យបានខ្លាំងក្លាឡើង ដើម្បីឱ្យប្រាសាទទាំងនោះនៅគង់វង្សជាយូរអង្វែងតទៅ។ ប្រាសាទរាប់ពាន់ ដែលស្ថិតនៅទូទាំងប្រទេស មានតម្លៃមិនអាចកាត់ថ្លៃ ខាងវប្បធម៌ ជាដួងព្រលឹងរបស់ជាតិនិងអាចឱ្យពលរដ្ឋ និងប្រទេសជាតិ ទទួលចំណូលពីអ្នកទេសចរផងដែរ។
ដោយសារសង្គ្រាមប្រាសាទបុរាណខ្មែរជាច្រើន ត្រូវបានបោះបង់ រងការបំផ្លាញ គ្មានការថែទាំ ហើយនៅចុងបញ្ចប់ប្រាសាទទាំងអស់នោះ អាចនឹងបាត់បង់រូបរាងតែម្តង។
គេបានដឹងថា កាលពីឆ្នាំ២០០៨ នៅពេលកម្ពុជា និងថៃ មានជម្លោះព្រំដែន ប្រាសាទតាមាន់ ត្រូវបានគេដឹងឮថា កំពុងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់។ ពលរដ្ឋ និងមន្ត្រីរាជការ បាននាំគ្នាគាំទ្រ ផ្គត់ផ្គង់ ដល់ការថែរក្សាប្រាសាទមួយនេះ។ ពលរដ្ឋជាច្រើនក៏បាននាំគ្នាទៅដល់ប្រាសាទតាមាន់។ ប៉ុន្តែមួយរយៈក្រោយសភាពការណ៍ព្រំដែនបានស្ងប់ស្ងាត់មកវិញ ប្រាសាទតាមាន់ ក៏ហាក់ងាកទៅស្ថានភាពកម្សត់វិញ។ កម្សត់អ្នកទៅដល់ កម្សត់ទាំងការគាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្តដល់សកម្មភាពការពារ ថែរក្សា និងអភិរក្ស។ និយាយជារួម ព័ត៌មានប្រាសាទតាមាន់តែម្តង មិនត្រូវបានគេលើកមកនិយាយច្រើនឡើយ វាហាក់ដូចជាធ្វើឱ្យប្រាសាទមួយនេះ ឃ្លាតឆ្ងាយពីអ្នកទេសចរ។
ក្រៅប្រាសាទតាមាន់ នៅមានប្រាសាទជាច្រើនទៀត នៅតាមព្រំដែនខ្មែរ ថៃ និងតំបន់នានាដែលទាមទារឱ្យពលរដ្ឋខ្មែរទៅទស្សនា ទៅគាំទ្រ និងទៅលើកទឹកចិត្តដល់សកម្មភាព ការពារ ថែរក្សាប្រាសាទទាំងអស់នោះ ដែលជាការបើកផ្លូវ ដើម្បីទទួលស្វាគមន៍អ្នកទេសចរបរទេស។
សូមកុំនាំគ្នាធ្វើសកម្មភាពតែមួយភ្លែត អ្វីដែលជាកេរដំណែលរបស់បុព្វបុរសខ្មែរ មានតម្លៃគ្មាន អ្វីកាត់ថ្លៃបានឡើយ។ ថែរក្សាប្រាសាទខ្មែរ មិនត្រឹមជាការថែរក្សាព្រលឹងជាតិនោះទេ ប៉ុន្តែអាចបង្កើតចំណូល និងកសាងកេរឈ្មោះឱ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយទៀតផង៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ