- ភ្នំពេញ
ពលរដ្ឋកម្ពុជាបានកំពុងប្រារព្ធពិធីភ្ជុំបិណ្ឌ យ៉ាងសប្បាយរីករាយ ជាមួយសទ្ធាជ្រះថ្លាក្នុងជំនឿថាធ្វើ
ពលរដ្ឋកម្ពុជាបានកំពុងប្រារព្ធពិធីភ្ជុំបិណ្ឌ យ៉ាងសប្បាយរីករាយ ជាមួយសទ្ធាជ្រះថ្លាក្នុងជំនឿថាធ្វើ
ពលរដ្ឋកម្ពុជាបានកំពុងប្រារព្ធពិធីភ្ជុំបិណ្ឌ យ៉ាងសប្បាយរីករាយ ជាមួយសទ្ធាជ្រះថ្លាក្នុងជំនឿថាធ្វើបុណ្យនៅរដូវភ្ជុំនេះដើម្បីឧទ្ទិសកុសលដល់ញាតិសន្តានដែលបានចែកឋានទៅហើយ ។ អ្នកមាន អ្នកក្រ មន្ត្រី អ្នកធំ បានយកចង្ហាត់ ទេយ្យទានទៅប្រគេនព្រះសង្ឃគ្រប់ៗគ្នា នៅក្នុងរយៈពេល១៥ថ្ងៃ។ បើមិនបានទៅថ្ងៃកាន់បិណ្ឌទី១ ពលរដ្ឋនាំគ្នាទៅថ្ងៃបិណ្ឌទី២ ទី៣ ឬអ្នកខ្លះរង់ចាំរហូតដល់ថ្ងៃបញ្ចប់ទើបបានទៅវត្ត។ ទោះយ៉ាងណា នៅក្នុងរយៈពេល១៥ថ្ងៃនេះ កម្រមានអ្នកខនខានមិនបានទៅវត្តនោះទេ។
តាមអត្ថន័យ បិណ្ឌ មានន័យថា ដុំបាយ ឬពំនូតបាយតូចៗ ដែលគេដាំពីអង្ករដំណើប ឬអង្ករខ្សាយ មានលាយសណ្តែកក្រហម សណ្តែកស ឬសណ្តែកខ្មៅ ទៅតាមតំបន់ ឬអ្នកនិយម ហើយគេពូតជាដុំតូចៗ សម្រាប់បោះនៅតាមកៀនព្រះវិហារនៅទៀបភ្លឺពេល ដែលគេជឿថា ប្រេត ឬអសុរកាយ នឹងមកទទួលនៅទីនោះ។ ឯកសារបង្ហាញថា ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យនេះ គឺដើម្បីបួងសួង ឧទ្ទិសមគ្គផល កុសលផលបុណ្យ ទៅដល់ពពួកប្រែតអសុរកាយ។
ប្រជាពលរដ្ឋ មានជំនឿថា អ្នកមានគុណ បុព្វការីជន ឬសាច់ញាតិរបស់ពួកគេទាំងអស់ ដែលបានសាងបាបកាលពីនៅមានជីវិតរស់នៅ ហើយពេលចែកឋានទៅ មិនដឹងចាប់ជាតិជាអ្វី ឬមានបាបទៅកើតជាប្រេត នឹងឡើងមកទទួលកុសលផលបុណ្យនេះ ពីពួកគេ នៅពេលពពួកប្រេតទាំងនោះ ត្រូវបានគេដោះលែងឲ្យមានសេរីភាពរយៈពេល១៥ថ្ងៃ។
បុព្វបុរសខ្មែរ តែងតែផ្សារភ្ជាប់ប្រពៃណី ជំនឿសាសនា ទៅនិងការរស់នៅក្នុងសង្គម។ ប្រពៃណី ទំនៀបទម្លាប់ទាំងឡាយ តែងតែបានបង្កប់នូវការអប់រំ ដែលគេអាចសិក្សានិង យកមកអនុវត្តនៅក្នុងជិវិតប្រចាំថ្ងៃបាន។ ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ក្រៅពីការប្រារព្ធដើម្បីសាសនា និងជំនឿ គេអាចទាញអត្ថន័យ បានយ៉ាងច្រើនមកពីពិធីបុណ្យនេះ សម្រាប់ការអប់រំនៅ ក្នុង សង្គម។ នៅក្នុងនោះពិធីបុណ្យសាសនាធំមួយនេះ បង្ហាញពីសាមគ្គីភាព ការស្រុះស្រួល គ្នា នៅក្នុងសង្គមគ្រួសារនិងប្រទេសជាតិខ្មែរទាំងមូល។
នៅក្នុងគ្រួសារមូយ ដែលសមាជិកគ្រួសារបានបែកឆ្ងាយគ្នាអស់រយៈពេលជាច្រើនខែ ក្នុង ការចេញទៅប្រកបកិច្ចការចិញ្ចឹមជីវិតរៀងៗខ្លួន ក៍បានឆ្លៀតឱកាសមកជួបជុំគ្នា ដើម្បីធ្វើ បុណ្យទាននាឱកាសនេះ។
ការជួបជុំដែលពលរដ្ឋអាចជជែកគ្នា ផ្លាស់ប្តូរព័ត៌មានគ្នា ដើម្បីស្ថាបនាសាមគ្គីភាព សេចក្តី ស្រឡាញ់រាប់អានគ្នា ជាពិសេសការកសាងសុភមង្គលគ្រួសារឱ្យកាន់តែរឹងមាំឡើង។ ការជួបជុំសមាជិកគ្រួសារនេះ មិនខុសពីធាតុផ្សំពីគ្រឿងផ្សេងៗនៅក្នុង ដុំបាន បាយបិណ្ឌ នោះទេ។ វត្តមានសមាជិកគ្រួសារមានបងប្អូន កូនចៅក្នុងគ្រួសារមួយ ប្រៀបដូចជាដុំបាយ បិណ្ឌ ដែលឆ្ងុយឆ្ងាញ់មានឱជារស់នៅមានពេលធាតុផ្សំកាន់តែច្រើន។ ដុំបាយបិណ្ឌកាន់តែឆ្ងុយឆ្ងាញ ការធ្វើបុណ្យទានកាន់តែទទួលបានមគ្គផលច្រើន។
សាមគ្គីភាពនៅក្នុងគ្រួសារជាកត្តាសំខាន់លើកកម្ពស់កិត្តិយសគ្រួសារឱ្យថ្តុំថ្កើនឡើង។ មិនខុសគ្នានោះសង្គមជាតិ ដែលពលរដ្ឋទាំងអស់បានសាមគ្គីគ្នា ជាតិសាសន៍នោះនឹងរុងរឿង រីកចម្រើនជាមិនខានឡើយ។
នៅក្រោមជំនឿលើព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌និងព្រះសង្ឃ ដែលជាទីគោរពសក្ការៈដ៍ខ្ពង់ខ្ពស់ បំផុត របស់ប្រជាពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរ គ្រប់វត្តអារាម ទោះមានមនុស្សច្រើនកុះករនៅក្នុងឱកាស ភ្ជុំបិណ្ឌ នេះក្តី តែពលរដ្ឋម្នាក់ៗចេះអព្យាស្រ័យគ្នា លំឱនកាយចិត្តក្នុងការធ្វើបុណ្យទាន។ ដើម្បីទទួលបានបុណ្យកុសល គ្រប់គ្នាបានប្រកាន់នូវធម៌ខក្តី ចេះអព្យាស្រ័យឱ្យគ្នា ទោះមានការប៉ះពាល់គ្នា ជាពាក្យសម្តី ឬកាយវិកាយយ៉ាងណាក្តីនៅពេលមានមនុស្សច្រើន ពេលធ្វើបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះក្តី ។
ដូច្នេះប្រសិនជាធម៌មេត្តា ការចេះអព្យាស្រ័យគ្នានៅពេលធ្វើបុណ្យទាននេះ ក្លាយជាទម្លាប់ ហើយគ្រប់គ្នាបានអនុវត្ត ប្រតិបត្តិជាប្រចាំថ្ងៃនោះ សង្គមជាតិប្រាកដទទួលបាននូវសុខដុមមនាជាមិនខានឡើយ ។ ដូច្នេះក្រៅពីការប្រារព្ធពិធីបុណ្យដើម្បីឧទ្ទិសកុសលជូនអ្នកស្លា.ប់ ឬដើម្បីទទួលបានបុណ្យកុសលសម្រាប់ខ្លួនឯងមកវិញនោះ គេក៍គួរនាំគ្នាសិក្សាស្វែង យល់ពីអត្ថន័យបុណ្យទានដែលបុព្វបុរសខ្មែរ បានបន្សល់ទុកនេះឱ្យបានច្រើនថែមទៀត។ កុសលផលបុណ្យដែលកើតចេញពីកម្លាំងសាមគ្គី ការចេះអព្យាស្រ័យគ្នា មិនថានៅក្នុងសង្គម គ្រួសារ និងសង្គមជាតិនោះទេ គឺបានមគ្គផលសម្រាប់ប្រទេសជាតិទាំងមូលតែម្តង៕
សរសេរដោយ ៖ សារ៉ាន់
កែសម្រួលដោយ ៖ ប្រេវីន
ចែករំលែកព័តមាននេះ