៥ ល្បិចដើម្បីលើកទឹកចិត្តកូនឱ្យនិយាយពាក្យ «អរគុណ» !
- ភ្នំពេញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ការបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសុជីវធម៌ដល់កុមារអាចជាការងារដ៏លំបាក ។ យើងជឿថា ការបង្រៀនកូនឱ្យនិយាយពាក្យ «សូម» និង «អរគុណ» គឺសំខាន់ណាស់…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ការបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសុជីវធម៌ដល់កុមារអាចជាការងារដ៏លំបាក ។ យើងជឿថា ការបង្រៀនកូនឱ្យនិយាយពាក្យ «សូម» និង «អរគុណ» គឺសំខាន់ណាស់ ព្រោះវាបង្ហាញពីមនុស្សដែលយើងកំពុងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយថា យើងគោរព និងដឹងគុណពួក គេ ។ វាត្រូវការភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា និងយកគំរូតាមអាកប្បកិរិយាល្អ ដើម្បីធ្វើឱ្យពាក្យទាំងនេះ មានលក្ខណៈធម្មជាតិទីពីរសម្រាប់កុមារ ។ ដូច្នេះ តើយើងធ្វើពាក្យគួរសមទាំងនេះទៅជាវាក្យសព្ទប្រចាំថ្ងៃរបស់កូនយើងដោយរបៀបណា ?
ខាងក្រោមនេះមាន ៥ គន្លឹះ ដែលយើងប្រើជាមួយកូន ៖
១. ធ្វើជាគំរូដ៏ល្អ ៖ យើងរកឃើញវិធីដ៏ល្អបំផុតមួយដើម្បីលើកទឹកចិត្តកូនឱ្យនិយាយពាក្យថា «សូម» និង «អរគុណ» ។ យើងគួរតែប្រើពាក្យទាំងនេះក្នុងអន្តរកម្មប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីឱ្យកូនៗ អាចដឹងពីរបៀប និងពេលណាត្រូវប្រើវា ។ ឪពុកម្តាយប្រើពាក្យ «សូម» និង «អរគុណ» គឺជាការលើកទឹកចិត្តកូនឱ្យមានចិត្តល្អ និងគួរសម ។ ពួកគេនឹងរៀនបានល្អបំផុតពីការមើល និងស្តាប់តាម ។
២. ប្រើភាសាសញ្ញា ៖ អនុវត្តភាសាសញ្ញា ជារៀងរាល់សប្តាហ៍ ដើម្បីបង្រៀនកូននូវវិធីជំនួស ឱ្យការបញ្ចេញមតិរបស់ពួកគេ ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងរៀនពីរបៀបនិយាយ ។ គេបាន រកឃើញថា ភាសាសញ្ញាអាចជួយកាត់បន្ថយកម្រិតនៃការខកចិត្តចំពោះកុមារតូចៗ ពីព្រោះ ពួកគេនឹងនៅតែមានវិធីដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងអំពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ឬអ្វីដែលពួកគេត្រូវការ ។ ការលើកទឹកចិត្តឱ្យពួកគេប្រើពាក្យ «សូម» និង «សូមអរគុណ» គឺជា សញ្ញាពីរក្នុងចំណោមសញ្ញាដែលបង្រៀនញឹកញាប់បំផុតរបស់យើងជាមួយកុមារតូចៗ ។ លើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យបន្ថែមសញ្ញាសម្រាប់ពាក្យ «សូម» នៅពេលណាដែលពួកគេចង់បាន អ្វីមួយ និងសញ្ញាសម្រាប់អរគុណរាល់ពេលដែលពួកគេទទួលបានវា ។ រឿងសំខាន់ដែលត្រូវ ចងចាំនៅទីនេះ គឺការអត់ធ្មត់ ។ វាត្រូវការការអត់ធ្មត់ និងការអនុវត្ត ប៉ុន្តែនៅទីបំផុត ពួកគេ នឹងរៀន ដែលធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយស្រួលសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។
៣. ព្យាយាមម្តងទៀត ៖ កុមារមានពេលវេលាពិបាកគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ហើយជា រឿយៗភ្លេចធ្វើខ្លួនជាមនុស្សគួរសមក្នុងពេលមានភាពតានតឹង ឬរំភើប ។ នៅពេលកុមារភ្លេច បន្ថែមការស្នើសុំ ឬទាមទារអ្វីមួយពីអ្នកដទៃដោយចេតនា យើងសុំឱ្យពួកគេព្យា «យាមម្តងទៀត» ដោយប្រើពាក្យគួរសមរបស់ពួកគេ ។ ជាញឹកញយ នេះជាអ្វីដែលត្រូវចាំសម្រាប់ពួកគេក្នុងការចងចាំ ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន យើងនឹងមិនចាំបាច់រំលឹកពួកគេម្ដងទៀតទេ ។
៤. មានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា ៖ ក្នុងនាមជាមនុស្សពេញវ័យ វាបានក្លាយជាទម្លាប់សម្រាប់ពួក យើងក្នុងការប្រើប្រាស់ពាក្យ «សូម» និង «អរគុណ» នៅក្នុងវាក្យសព្ទរបស់យើង ។ ដើម្បីឱ្យ កូនរបស់យើងបង្កើតទម្លាប់ដូចគ្នានេះ ពួកគេត្រូវតែឮពាក្យទាំងនេះនៅផ្ទះ នៅសាលារៀន ជាដើម ។ ពេលខ្លះកុមារនឹងប្រើអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេជាប់លាប់ បន្ទាប់មក «ភ្លេច» នៅ ពេលពួកគេឈានដល់ដំណាក់កាលថ្មីនៃការអភិវឌ្ឍន៍ ។ ជាថ្មីម្តងទៀត គន្លឹះគឺត្រូវមានការអត់ធ្មត់ និងលើកទឹកចិត្តអាកប្បកិរិយាដែលអ្នកចង់បានម្តងហើយម្តងទៀត ។
៥. ផ្តល់ការពង្រឹងជាវិជ្ជមាន ៖ ការផ្តល់ការពង្រឹងជាវិជ្ជមាន គឺមានប្រសិទ្ធភាពជាងការពង្រឹង អវិជ្ជមានក្នុងស្ថានភាពនេះ ។ ប្រសិនបើយើងសរសើរពួកគេចំពោះការប្រើសុជីវធម៌ នោះវា នឹងលើកទឹកចិត្ត និងជំរុញពួកគេឱ្យបន្តអាកប្បកិរិយាល្អ ។ នៅពេលដែលកូនរបស់យើងកំពុង រៀន យើងចង់មានភាពវិជ្ជមានតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីពួកគេអាចបន្តការអភិវឌ្ឍន៍ របស់ពួកគេ ។ បើយើងដាក់ទោសកូនដែលមិនបានប្រើពាក្យ «សូមអរគុណ» នោះពួកគេនឹងបាក់ទឹកចិត្ត និងខកចិត្ត ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរយើងផ្ដោតលើអាកប្បកិរិយាដែលល្អ ហើយសរសើរ ៕
អត្ថបទនេះផលិតឡើងក្រោមកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយសាលារៀនវ៉េស្ទឡាញន៍ និង សាលារៀនណត្សឡាញន៍ ។ សម្រាប់បវេសនកាលឆ្នាំសិក្សាថ្មី កម្មវិធីចំណេះទូទៅខ្មែរ ពីថ្នាក់ ទី ១ ដល់ទី ១២ បន្តទទួលចុះឈ្មោះចូលរៀនរៀងរាល់ថ្ងៃ ។ សាលារៀនផ្តល់ជូនការបញ្ចុះ តម្លៃ ១៥% លើតម្លៃសិក្សាសម្រាប់ការចុះឈ្មោះចូលរៀន ជាលក្ខណៈគ្រួសារ ឬពីរកម្មវិធី និងផ្តល់ជូនការធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ ។
សាលារៀនផ្តល់ជូននូវវេទិកា និងមធ្យោបាយសិក្សាយ៉ាងសម្បូរបែបជាមួយនឹងប្រព័ន្ធគ្រប់ គ្រង សាលារៀន ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង់ការសិក្សា និងអេបសាលារៀនជូនដល់មាតាបិតាសិស្ស និងសិស្សានុសិស្សក្នុងការគ្រប់គ្រងការសិក្សា និងតាមដានព័ត៌មានសិក្សារបស់បុត្រធីតាផង ដែរ ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនងទូរស័ព្ទលេខ ៖ ០៩២ ៨៨៨ ៤៩៩ / ០១៥ ៨០៥ ១២៣ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ