អ្នកដែលធ្លាប់ជិះនាវាមុជទឹកទីតានទៅមើលខ្មោចកប៉ាល់ថាយថានិចនៅបាតមហាសមុទ្ទអាត្លង់ទិច បាននិយាយរៀបរាប់នូវរឿងរ៉ាវអាថ៌កំបាំងដ៏គួរឱ្យព្រឺព្រួច និងញញើតជាទីបំផុត។ គាត់ប្រាប់ថាភ្ញៀវដែលចង់ធ្វើដំណើរផ្សងព្រេងដ៏គ្រោះថ្នាក់ទៅទីនោះត្រូវតែចុះហត្ថលេខានៅលើ «លិខិតស្ម័គ្រស្លាប់ ឬលិខិតត្រៀមខ្លួនស្លាប់»។ ពោលគឺត្រូវចុះហត្ថលេខារហូតដល់ទៅបីដង។ គាត់ប្រាប់ថានៅពេលចុះហត្ថលេខាច្រើនដល់ថ្នាក់នេះ, វាធ្វើឱ្យមនុស្សយើងចេះតែមានអារម្មណ៍ថាសេចក្ដីស្លាប់ហាក់ដូចជានៅនឹងមុខរបស់ពួកគេគ្រប់ពេលវេលា។ អាចនិយាយម៉្យាងទៀតថាវាជាប្រផ្នូលអាក្រក់ដែលតាមលងបន្លាចពួកគេ។

បើសម្រាប់អ្នកមានអរូបិយជំនឿផ្សេងៗ, នៅទ្វីបអាស៊ី អ្នកខ្លះគេសុទ្ធតែបែរបន់សូមម្ចាស់ទឹក ម្ចាស់ដី ដើម្បីឱ្យការធ្វើដំណើររបស់ខ្លួនទទួលបានសេចក្ដីសុខសប្បាយ។ ប៉ុន្តែពួកអឺរ៉ុប និងអាមេរិកមិនសូវមានជំនឿលើផ្នែកហ្នឹងទេ ព្រោះគេឱ្យតម្លៃទៅលើផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ និងប្រាកដនិយម។ លោកម៉ាយ រីស (Mike Reiss) ជាអ្នកធ្លាប់ជិះនាវាទីតានប្រាប់ថា «លោកត្រូវតែចុះហត្ថលេខាលើលិខិត១ច្បាប់ដែលទទួលខុសត្រូវរឿងគ្រោះថ្នាក់ ឬស្លាប់-រស់ដោយខ្លួនឯង, បើមានហេតុការណ៍អាក្រក់កើតឡើងជាយថាហេតុ។
លោកម៉ាយ រីស (Mike Reiss) ធ្លាប់ជិះនាវា Titan ចុះទៅដល់កន្លែងដែលកប៉ាល់ Titanic បានលិចតាមពិត ការចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចសន្យាស្លាប់-រស់ ដែលតម្រូវឱ្យសាមីខ្លួនទទួលខុសត្រូវដោយខ្លួនឯង វាមិនមែនជារឿងថ្មី ហើយប្លែកពេកទេ។ បុគ្គលិកដែលត្រូវចុះបំពេញបេសកកម្មនៅតំបន់គ្រោះថ្នាក់ ឬតំបន់មានសង្គ្រាម ក៏គេតម្រូវឱ្យសាមីខ្លួនចុះហត្ថលេខាត្រៀមស្លាប់ ឬស្ម័គ្រស្លាប់របៀបនេះដែរ។ សូម្បីតែអ្នកដែលចង់ធ្វើដំណើរទៅមើលតំបន់គ្មានកងទ័ពដែលខណ្ឌចែកប្រទេសកូរ៉េទាំង២ មុននឹងអនុញ្ញាតឱ្យចូលទៅទីនោះ សាមីខ្លួនត្រូវតែចុះហត្ថលេខាលើលិខិតត្រៀមស្លាប់។

ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងកាលៈទេសៈផ្សេងមិនសូវប្រឈមខ្លាំងដូចចុះទៅមើលខ្មោចកប៉ាល់ថាយថានិចនៅបាតមហាសមុទ្ទទេ។ ទៅទីនោះ, ឱកាសដែលអ្នកដំណើរប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដល់ស្លាប់សឹងតែ១០០%ទៅហើយ។ លោកម៉ាយ រីស ថ្លែងថានៅលើលិខិតដែលគេប្រគល់មកឱ្យយើងស៊ីញ៉េនោះមាននិយាយពីការត្រៀមស្លាប់បីដង គ្រាន់តែនៅលើទំព័រទី១នៃកិច្ចសន្យា។
កិច្ចសន្យារវាងក្រុមហ៊ុន OceanGate Expeditions និងអ្នកដំណើរផ្សងព្រេងទៅមើលខ្មោចកប៉ាល់ Titanic។ សាមីខ្លួនម្នាក់ៗត្រូវតែចុះហត្ថលេខាទទួលខុសត្រូវស្លាប់-រស់ ដោយខ្លួនឯង។ គេអាចហៅដោយសាមញ្ញថា «កិច្ចសន្យាស្ម័គ្រស្លាប់ ឬកិច្ចសន្យាត្រៀមស្លាប់»គាត់ធ្វើដំណើរនៅក្នុងនាវាទីតានកាលពីឆ្នាំ២០២២។ គាត់និយាយរម្លឹកទៅដល់ព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងគ្រានោះថាគ្រាន់តែដាក់ជើងជាន់លើនាវានេះភ្លាម, នៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ស្រមៃគិតថានេះប្រហែលជាជីវិតចុងក្រោយរបស់គាត់ហើយ។ គាត់គិតថានៅពេលមនុស្សមានអារម្មណ៍បែបនេះដក់ជាប់នៅក្នុងចិត្ត, មនុស្សគ្រប់គ្នាលែងខ្វល់ខ្វាយអ្វីទាំងអស់។ ស្លាប់ក៏ដោយ រស់ក៏ដោយ តាមតែវាសនាជាអ្នកកំណត់ ឬតាមយថាកម្មទៅចុះ។ គ្រប់គ្នាដឹងច្បាស់ថាខ្លួនកំពុងដើរឆ្ពោះទៅមាត់ជ្រោះមរណៈ។
អ្នកដែលធ្លាប់ធ្វើដំណើរសាមុននៅក្នុងនាវា Titan ដែលបានវិលត្រឡប់មកវិញដោយសុវត្ថិភាពលោកម៉ាយ រីសជាអ្នកសរសេរអត្ថបទ និងជាផលិតករភាពយន្ត។ លោកប្រាប់ថាការធ្វើដំណើរចុះទៅបាតមហាសមុទ្ទនោះគឺជាការរុករកនៅក្នុងទីអាថ៌កំបាំងពិតៗ។ វាមិនមែនជាការធ្វើដំណើរលម្ហែកាយធម្មតានោះទេ។ តាមពិតទៅ, អ្នកទាំងនោះ គ្មានចេតនាផ្សងព្រេងនឹងរឿងគ្រោះថ្នាក់ទេ។ ពួកគេជាអ្នកធ្វើដំណើរត្រាច់ចរដើម្បីស្រាវជ្រាវរបស់ដែលពួកគេចង់ឃើញ។ លោកម៉ាយ រីសធ្លាប់ចុះទៅបាតមហាសមុទ្ទចំនួន៣ដងតាមរយៈក្រុមហ៊ុនអូសេនហ្គេត អ៊ិចស្ពីឌីសឹន។ គាត់ចុះទៅមើលខ្មោចគាត់កប៉ាល់ថាយថានិចម្ដង និងមុជទៅតំបន់ឆ្នេរសមុទ្ទញូយ៉ក២ដង។ ករណីដាច់ការទាក់ទងគ្នាកើតឡើងទាំងបីដង។
ជនរងគ្រោះទាំង៥នាក់ដែលបានជិះនៅក្នុងនាវា Titanបញ្ហាមិនមែនដោយសារនាវានេះផលិតមកអន់ពេកទេ។ ប៉ុន្តែដោយសារបច្ចេកវិទ្យាទំនើបខ្លាំង។ ម៉្លោះហើយ អ្នកដំណើរត្រូវសិក្សាស្វែងយល់ថ្មីៗរហូត នៅពេលដែលពួកគេធ្វើដំណើរចុះទៅបាតសមុទ្ទ។ គេមិនដឹងថានាវាបានចុះទៅដល់បាតសមុទ្ទហើយទើបផ្ទះ? ឬចុះមិនទាន់ដល់បាតដីទេស្រាប់តែផ្ទុះកណ្ដាលទី? ជាធម្មតា, នាវានេះត្រូវការពេល២ម៉ោងទើបចុះទៅដល់បាតដីជម្រៅ៣៨០០ម៉ែត្រ។ ប៉ុន្តែជាក់ស្ដែង, នាវាចុះបាន១ម៉ោង និង៤៥នាទីស្រាប់តែដាច់ការទាក់ទងគ្នាតែម្ដង។

និយាយដោយខ្លី, អ្នកទាំង៥នោះគ្មានឱកាសឡើងទៅលើផ្ទៃទឹកវិញទេ។ ទី១- ឧបមាថានាវានេះមិនផ្ទុះទេ ត្រឹមគាំងម៉ាស៊ីននៅបាតសមុទ្ទ។ ក្រុមអ្នកជួយសង្គ្រោះក៏មិនដឹងទៅជួយពួកគេយ៉ាងម៉េច។ កាលពីពេលកន្លងមក, គេអាចស្រង់នាវាដែលជាប់កឿងត្រឹមតែជម្រៅរាប់រយម៉ែត្រពីក្រោមផ្ទៃទឹក។ ប៉ុន្តែជាក់ស្ដែង, នាវាទីតានបានមុជជ្រៅរហូតដល់រាប់ពាន់ម៉ែត្រ។ ទី២- ខ្យល់អុកស៊ីហ្សែនដែលបម្រុងទុកនៅក្នុងនាវាអាចដកដង្ហើមបាន៩៦ម៉ោង។ បើទុកជាគេអាចស្រង់នាវានេះឡើងមកលើផ្ទៃទឹក, ក៏ត្រូវការពេលវេលារាប់អាទិត្យ ឬរាប់ខែទៅមុខទៀត។ ដូច្នេះ ពួកគេអស់ខ្យល់អុកស៊ីហ្សែនដកដង្ហើមដដែល៕
ប្រភព៖ ទស្សនាវដ្ដី insider
https://www.insider.com/titanic-submersible-former-passenger-waiver-page-1-death-3-times-2023-6



ជនរងគ្រោះទាំង៥នាក់ដែលបានស្លាប់នៅក្នុងនាវា Titan
លោកម៉ាយ រីស (Mike Reiss) ធ្លាប់ជិះនាវា Titan ចុះទៅដល់កន្លែងដែលកប៉ាល់ Titanic បានលិច
លោកម៉ាយ រីស (Mike Reiss) ធ្លាប់ជិះនាវា Titan ចុះទៅដល់កន្លែងដែលកប៉ាល់ Titanic បានលិច
គ្រោងនាវា Titanic ដែលជនរងគ្រោះចុះមើលដល់បាតមហាសមុទ្ទ
គ្រោងនាវា Titanic ដែលជនរងគ្រោះចុះមើលដល់បាតមហាសមុទ្ទ
នាវា Titanic កាលមិនទាន់លិចទៅបាតមហាសមុទ្ទអាត្លង់ទិច
រូបគំនូររបស់អ្នកជំនាញដែលគិតថានាវា Titan ទទួលរងសម្ពាធដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុត ដែលតួនាវាផតកាន់តែខ្លាំងទៅៗដើម្បីទប់ទល់នឹងសម្ពាធពីខាងក្រៅ។ ដល់ដំណាក់កាលដែលទប់សម្ពាធលែងជាប់, តួនាវាក៏គាបចូលគ្នាកាន់តែខ្លាំងប្រៀបដូចជាគេពូតខោអាវ។ មិនយូរប៉ុន្មាន, នាវាក៏ផ្ទុះបែកជាចម្រៀកៗដោយសារកម្លាំងសម្ពាធនៅបាតមហាសមុទ្រអាត្លង់ទិច ដែលមានជម្រៅ៣៨០០ម៉ែត្រ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ