នារីពិការពីររូបបង្ហាញពីវីរភាពប្រឆាំងនឹងព្រហ្មលិខិត

ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

ភ្នំពេញ
១០ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២៣ ម៉ោង ១៤:៣២

រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ព្រហ្មលិខិតបានកំណត់មនុស្សម្នាក់ៗឲ្យកើតមានជោគវាសនាខុសៗគ្នាដោយខ្លះមានរូបសម្បត្តិស្រស់ស្អាតសង្ហារ មានគ្រប់លក្ខណៈសម្បត្តិ និងរូបសម្បត្តិស្រស់ស្អាត ស្របពេលដែលអ្នកខ្លះកើតមកជាជនពិការ។ ប៉ុន្តែចំណារព្រហ្មលិខិត និងច្បាប់ធម្មជាតិដែលបានកំណត់ចំពោះនារីពីរនាក់ឲ្យពួកគេជួបបញ្ហាលំបាកជាច្រើនដោយសារតែពិការភាពមិនបានធ្វើឲ្យពួកគេកើតមកត្រូវដេកដួលតាមវាសនាដែលកំណត់នោះឡើយ។បច្ចុប្បន្នពួកគេកំពុងតែតស៊ូប្រយុទ្ធដោយមិនចុះចាញ់នឹងចំណារព្រហ្មលិខិតដែលកំណត់នោះឡើយ។ នារីពិការដែលពោរពេញដោយវីរៈភាពទាំងពីររូប ម្នាក់…

ប៉ុន្តែចំណារព្រហ្មលិខិត និងច្បាប់ធម្មជាតិដែលបានកំណត់ចំពោះនារីពីរនាក់ឲ្យពួកគេជួបបញ្ហាលំបាកជាច្រើនដោយសារតែពិការភាពមិនបានធ្វើឲ្យពួកគេកើតមកត្រូវដេកដួលតាមវាសនាដែលកំណត់នោះឡើយ។បច្ចុប្បន្នពួកគេកំពុងតែតស៊ូប្រយុទ្ធដោយមិនចុះចាញ់នឹងចំណារព្រហ្មលិខិតដែលកំណត់នោះឡើយ។

នារីពិការដែលពោរពេញដោយវីរៈភាពទាំងពីររូប ម្នាក់ គឺលោកស្រី មិន ចិន្តា អាយុ៣៣ឆ្នាំ ជាមន្ត្រីនៅក្រសួងសង្គមកិច្ច និងអតីតយុទ្ធជន ដែលជានារីពិការភ្នែកទាំងសងខាង បច្ចុប្បន្នកំពុងតែសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតផ្នែកគោលនយោបាយ និងការអនុវត្តនៅសាកលវិទ្យាល័យក្នុងទីក្រុងអាឌីឡេត ប្រទេសអូស្ត្រាលី និងម្នាក់ទៀត គឺកញ្ញា ស៊ីន ស្រីហង្ស អាយុ២០ឆ្នាំ ដែលពិការអវៈយវៈទាំងអស់ហើយកំពុងតែសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញប័ត្រលើជំនាញព័ត៌មានវិជ្ជា និងគមនាគមន៍។

លោកស្រី ចិន្តា បានអះអាងថា នៅក្នុងនាមជាជនពិការវាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលនៅក្នុងការរៀន និងធ្វើការ ប៉ុន្តែនឹងតស៊ូអត់ធ្មត់ ដើម្បីបញ្ចប់នូវក្តីស្រមៃនៅក្នុងការសិក្សា និងការងារ ហើយក៏មិនភ្លេចពីគោលបំណងដ៏សំខាន់ គឺការប្តេជ្ញាចិត្តជួយជនពិការដ៏ទៃទៀតកុំអោយ អស់សង្ឃឹម និងអាចធ្វើបានដូចអ្វីដែលលោកស្រីបានកំពុងតែធ្វើ។

លោកស្រីបានអះអាងថា គោលបំណងសំខាន់របស់លោកស្រី គឺចង់ជួយឲ្យជនពិការទាំងអស់រឹងប៉ឹង ហើយអាចរស់នៅដោយខ្លួនឯងបាន ពោល គឺចង់ធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឲ្យជនពិការលែងជាបន្ទុករបស់នរណាម្នាក់នៅក្នុងសង្គមកម្ពុជាដូចជា នៅក្នុងសង្គមពួក បស្ចឹមប្រទេស។លោកស្រីបានបញ្ជាក់ថា «នៅស្រុកគេជនពិការពួកគេរស់នៅដូចជាពលរដ្ឋឯទៀត គឺគេអាចរៀនបានខ្ពស់មានការងារធ្វើទៅនេះទៅនោះបានដោយខ្លួនឯង។យើងខ្ញុំចង់កសាងសង្គមមួយដូចនេះសម្រាប់ជនពិការនៅកម្ពុជា ប៉ុន្តែមិនដឹងថា បានប៉ុណ្ណានោះនៅឡើយ»។

ពាក់ព័ន្ធនឹងចំណុចនេះដែរ កញ្ញា ស្រីហង្ស ក៏បានបង្ហាញមហិច្ឆិតាធំមួយផងដែរ ដោយកញ្ញា ចង់ក្លាយជាអ្នកអានព័ត៌មាន លើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍។ស្រីហង្ស បានតស៊ូចាកឆ្ងាយពីស្រុកកំណើតនៅខេត្តបាត់ដំបង ដើម្បីបន្តការសិក្សានៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យនៅរាជធានីភ្នំពេញ។ទោះបីជាពិការភាពតាំងពីកំណើតក្តី ប៉ុន្តែនាងបានតស៊ូនៅក្នុងឆាកជីវិត ដើម្បីបំពេញវិជ្ជា និងជាទុនសម្រាប់ស្វែងរកការងារតាមក្តីស្រមៃជាអ្នកអានព័ត៌មានតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ និងធ្វើកិច្ចការសង្គមខ្លះៗ ជាពិសេស គីលើកទឹកចិត្ត អ្នកពិការភាពផ្សេងទៀតឲ្យខិតខំសិក្សា និងកុំបាក់ទឹកចិត្ត និងមិនត្រូវតូចចិត្តនឹងវាសនារបស់ខ្លួន ពោល គឺរស់ជាមួយនឹងក្តីសង្ឃឹម និងក្តីស្រមៃដូចជាគេឯង។កញ្ញាបានបញ្ជាក់ថា «យើងពិការតែរូបរាងកាយទេ ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែរឹងប៉ឹង ហើយមិនត្រូវពិការទាំងចិត្តនោះឡើយ»។

ស្រីហង្សទោះបីជា ជាគ្មានដៃ និងគ្មានជើង ប៉ុន្តែយុវតីរូបនេះពោរពេញដោយជំនឿលើខ្លួនឯង និងមោទនភាព ដោយកញ្ញាអាចសិក្សាបានចំណាត់ថ្នាក់ល្អ ហើយពោរពេញទៅដោយសេចក្តីសង្ឃឹម។ស្រីហង្សបានបញ្ជាក់ថា «នាងខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ផ្តាំទៅជនពិការផ្សេងទៀតថា កុំចុះចាញ់នឹងជោគវាសនា មនុស្សម្នាក់ៗមិនដូចគ្នាទេ។ការទទួលបានក៏មិនដូចគ្នាដែរ អ្នកខ្លះទទួលបានច្រើន អ្នកខ្លះទទួលបានតិច តែ យើងត្រូវពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលយើងបានធ្វើនិងទទួលបាន។យើងត្រូវទទួលយកវាទាំងអស់មិនថា រឿងល្អរឿងអាក្រក់ទេ យើងត្រូវទទួល យកវាទោះរឿងនោះវាធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់ក៏ដោយចុះ។ពេលជួបការលំបាកយើងត្រូវតែខំពុះពារ ប៉ុន្តែប្រសិនបើហួសពីសមត្ថភាពយើងគួរតែបោះបង់វា ហើយចាប់យកអ្វីដែលសមនឹងយើង។ ជីវិតត្រូវតែជួបទាំងអស់»។

ស្រីហង្ស បានបន្ថែមថា កញ្ញាមិនដែលតូចចិត្តទេហើយជីវិតមានតែខំ ជាពិសេស គឺធ្វើយ៉ាងណាស្វែងរកផល ដើម្បីតបស្នងអ្នកមានគុណឲ្យបាន។កញ្ញាមិនដឹងថា ទៅថ្ងៃអនាគតកញ្ញនឹងជួបអ្វីឡើយ ប៉ុន្តែកញ្ញាបានប្តេជ្ញាចិត្តថា ត្រូវតែបន្តទៅមុខទៀតដោយសេចក្តីសង្ឃឹម ។

ក្រុមប្រឹក្សាសកម្មភាពជនពិការកម្ពុជាបានឲ្យដឹងថា នៅក្នុងឆ្នាំ២០២២ នេះចំនួនជន មានពិការភាពដែលបម្រើការក្នុងវិស័យសាធារណៈដែលប្រមូលបានពី៣៧ក្រសួង ស្ថាប័នរដ្ឋមានចំនួន ៣.៧៤៨នាក់ ក្នុងនោះស្ត្រីមានពិការភាពចំនួន៨៦២នាក់ កើនឡើងជាង ២ភាគរយបើធៀបនឹងឆ្នាំ២០២១ ខណៈវិស័យឯកជនបានទទួលជនមានពិការភាពឱ្យចូលធ្វើការមានចំនួន ៥.៨៣៩នាក់ ក្នុងនោះស្ត្រីចំនួន ៣.៨៣៦៕ដោយ ៖ ហេង ចេស្តារ