កោធោៈ មានសេចក្ដីខឹងក្រោធ សេចក្ដីខឹងក្រោធនេះជារោគសញ្ញារបស់ទោសៈជាជំងឺមហារីក ។ ទង្វើរបស់បុគ្គលខឹងក្រោធធ្វើឲ្យឥតខ្លាចញញើតនឹងនរណា ពេលទោសៈនៅក្នុងខ្លួន មើលមកខ្លួនឯងមិនមានអ្នកណាធំជាងខ្លួនឡើយ ហើយមិនបានដឹងគុណអ្នកដទៃទេ សូម្បីតែមាតាបិតារបស់ខ្លួន ។…
កោធោៈ មានសេចក្ដីខឹងក្រោធ សេចក្ដីខឹងក្រោធនេះជារោគសញ្ញារបស់ទោសៈជាជំងឺមហារីក ។ ទង្វើរបស់បុគ្គលខឹងក្រោធធ្វើឲ្យឥតខ្លាចញញើតនឹងនរណា ពេលទោសៈនៅក្នុងខ្លួន មើលមកខ្លួនឯងមិនមានអ្នកណាធំជាងខ្លួនឡើយ ហើយមិនបានដឹងគុណអ្នកដទៃទេ សូម្បីតែមាតាបិតារបស់ខ្លួន ។
អ៊ីចឹងបានជាក្នុងព្រះធម៌បានសម្ដែងថា លោភៈបាំងអនិច្ចំ ទោសៈបាំងទុក្ខំ មោហៈបាំងអនត្តា ព្រោះថាលោភតណ្ហាបើកើតក្នុងសន្ដាននៃបុគ្គលណាហើយមិនបានចាប់ភ្លឹកនឹកឃើញ អនិច្ចំ គឺសភាពមិនទៀងសោះឡើយ ឃើញតែស្អាតល្អប៉ុណ្ណោះ ។
ទោសៈនេះមានកម្លាំងខ្លាំងបាំងនូវសេចក្ដីទុក្ខទាំងអស់ ឧទាហរណ៍នៅក្នុងគ្រួសារដ៏តូចមួយ មានជម្លោះឈ្លោះទាស់ទែងគ្នារវាងប្ដីហើយនឹងប្រពន្ធ ពេលនោះអ្នកទាំងពីរមិនបានឃើញទុក្ខលំបាក សេចក្ដីក្ដៅក្រហាយក្នុងពេលអនាគតកាលឡើយ បានវាយគ្នារហូតវាយកម្ទេចសម្ភារៈប្រើប្រាស់ទៀតដូចជា ពាង ក្រឡ ចាន ឆ្នាំង ផ្ទះសំបែងជាដើម ធ្វើឲ្យខាតបង់អស់ ដល់រោគមហារីកក្រោធនេះ វាធូរទៅស្រាប់តែត្រូវគ្នាវិញ នាំគ្នាព្យាបាលជំងឺ ដែលខ្លួនបានវាយបែកក្បាល បាក់ដៃ បាក់ជើងជាដើម ឬនាំគ្នាដើរទៅទិញសម្ភារៈប្រើប្រាស់នៅឯផ្សារជាថ្មីទៀត អាការៈរោគរបស់ទោសៈមហារីកយ៉ាងនេះឯង ។
ចំណែកឯមោហៈបាំងអនត្តា តាមធម្មតាមោហៈប្រែថាល្ងង់ អវិជ្ជា មិនយល់ មិនគិតវែងឆ្ងាយ គឺមិនស្គាល់នូវអ្វីដែលជារឿងពិតនៃជីវិតឡើយដូជាថា រូបកាយនេះជាអនត្តា មិនមែនជារបស់ខ្លួន មិនលុះក្នុងអំណាចនៃអ្នកណាឡើយ ប៉ុន្តែមនុស្សមោហៈមិនគិតឃើញដូច្នោះឡើយ គេតែងគិតថាអ្វីៗសុទ្ធតែជារបស់ពិត ជារបស់ខ្លួនជាដរាប ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ