ព្រះត្រៃបិដកលេខ២២ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ធម្មសមាទាន ដែលមានសេចក្តីទុក្ខក្នុងបច្ចុប្បន្ន តែមានសេចក្តីសុខជាវិបាកឬជាផលតទៅ តើដូចម្តេច ? ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុពួកខ្លះក្នុងសាសនាតថាគត…
ព្រះត្រៃបិដកលេខ២២ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ធម្មសមាទាន ដែលមានសេចក្តីទុក្ខក្នុងបច្ចុប្បន្ន តែមានសេចក្តីសុខជាវិបាកឬជាផលតទៅ តើដូចម្តេច ?
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុពួកខ្លះក្នុងសាសនាតថាគត ជាអ្នកមានជាតិប្រកបដោយរាគៈដ៏ក្លៀវក្លាតាមប្រក្រតី ភិក្ខុទាំងឡាយនោះតែងរងសេចក្តីទុក្ខ ទោមនស្ស ដែលកើតអំពីរាគៈរឿយៗ ។ ជាអ្នកមានជាតិប្រកបដោយទោសៈ ដ៏ក្លៀវក្លាតាមប្រក្រតី ភិក្ខុនោះតែងរងសេចក្តីទុក្ខ ទោមនស្ស ដែលកើតអំពីទោសៈរឿយៗ ។
ជាអ្នកមានជាតិ ប្រកបដោយមោហៈដ៏ក្លៀវក្លា តាមប្រក្រតី ភិក្ខុនោះតែងរងសេចក្តីទុក្ខ ទោមនស្សដែលកើតអំពីមោហៈរឿយៗ ។ ភិក្ខុទាំងឡាយនោះ ទោះបីសេចក្តីទុក្ខពាល់ត្រូវក្តី ទោះបីទោមនស្សពាល់ត្រូវក្តី ទោះបី មានមុខទទឹកដោយទឹកភ្នែក ទួញយំក្តី ក៏គង់តែប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌ឲ្យបរិបូណ៌ បរិសុទ្ធបាន ។
បុគ្គលនោះលុះទម្លាយរាងកាយ បន្ទាប់អំពីអនិច្ចធម្មទៅ តែងទៅកើតក្នុងសុគតិសួគ៌ទេវលោក ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ធម្មសមាទាននេះ តថាគតពោលថា មានសេចក្តីទុក្ខក្នុងបច្ចុប្បន្ន តែមានសេចក្តីសុខជាវិបាកតទៅអនាគតជាតិ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ