មាតាបិតាទាំងឡាយតែងចិត្តមេត្តាស្រឡាញ់ពេញចិត្តចំពោះកូន តែប្រាថ្នាចង់ឱ្យកូនគ្រប់រូបបានសុខសាន្តគ្រប់វិនាទី ។ ឪពុកម្តាយគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈទាំងអស់ ទោះម៉ែឪមានក្តី ក្រក្តី ខ្ពង់ខ្ពស់ក្តី អាប់អន់ក្តី សុទ្ធតែមានទឹកចិត្តស្រឡាញ់រាប់អានកូន ចង់ឱ្យកូនបានសុខគ្រប់ពេលវេលា ។
ឪពុកម្តាយខ្លះខិតខំលើកដៃបន់ព្រះសំពះទេវតា វត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិក្នុងលោកដែលខ្លួនមានជំនឿទៅលើ ឱ្យជួយបីបាច់ថែរក្សា ការពារកូនឱ្យបាន សុខចម្រើន មានយសស័ក្តិនៅក្នុងសង្គម ។ ពេលកូនជាទីស្រឡាញ់ចេញអំពីផ្ទះទៅខាងក្រៅ ដើម្បីធ្វើការរកទទួលទាន ទោះជិតក្តី ឆ្ងាយក្តី ឪពុកម្តាយតែងតែលើកដៃបួងសួងសំបូងសម្រូងដល់គុណបុណ្យព្រះរតនត្រ័យ អាទិទេព ទេវតា វត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិ ដើម្បីឱ្យកូនបានសុខសប្បាយតាមផ្លូវ ឱ្យឈ្នះអស់មារសត្រូវ ទាំងជិតទាំងឆ្ងាយ សូមឱ្យជួបតែកូនមានចិត្តសប្បុរស និងអាណិត ស្រឡាញ់កូនជានិច្ច គឺឪពុកម្តាយហ៊ានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ ព្រោះតែស្រឡាញ់កូន ។
ជាការណ៍ពិតណាស់ ការរកទ្រព្យយកមកចិញ្ចឹមកូនប្រុសស្រី ពិតជាមានឧបសគ្គច្រើនមែន ដែលពេលខ្លះធ្វើឱ្យឪពុកម្តាយទាំងទ្វេហាមិនអាចនឹងរកទ្រព្យដែលប្រកបដោយធម៌ទាំងអស់បានទេ ហើយក៏សុខចិត្តប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតផ្សេងៗ ដើម្បីបានទ្រព្យយកមកចិញ្ចឹមកូនគ្រប់រូប។ ជួនកាល អ្នកទាំងពីរហ៊ានសម្លាប់បំបាត់បង់អាយុជីវិតសត្វដទៃ ឬឈានទៅដល់ការកិបកេងប្រវ័ញ្ចបំបាត់ កាន់យកទ្រព្យរបស់ដែលគេមិនបានឱ្យដោយកាយឬវាចា ពោលពាក្យកុហក បំផ្លើស ញុះញង់ចាក់ដោត អ្នកដទៃ ដើម្បីឱ្យទ្រព្យធ្លាក់មកលើខ្លួន នឹងយកទៅទំនុកបម្រុង បីបាច់ថែរក្សាកូនឱ្យមានអនាគតភ្លឺស្វាង ។
អំពើបាបអកុសលដែលឪពុកម្តាយបានប្រព្រឹត្តខាងលើនេះ មិនមែនពួកគាត់មិនដឹងលទ្ធផលចុងក្រោយទេ ឪពុកម្តាយទាំងពីរស្គាល់យល់ដឹងអំពីរឿងនេះច្បាស់លាស់ណាស់ ប៉ុន្តែដើម្បីជីវិតកូនទាំងឡាយដែលខ្លួនបានបង្កើតមកឱ្យឃើញពិភពលោកនេះ ទើបឪពុកម្តាយទាំងពីរធ្វើបំពានទាំងគឃ្លើន ។
មើលចុះ! ហេតុតែស្រឡាញ់ពេញចិត្តកូន ឪពុកម្តាយហ៊ាន ប្រព្រឹត្តអំពើគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ ទោះបីអំពើនោះជាអំពើបាបអកុសល ដែលមានផលគឺសេចក្តីទុក្ខលំបាកវេទនាក្នុងអបាយភូមិមាន នរក ប្រេត តិរច្ឆាន អសុរកាយជាដើមក្តី ក៏ឪពុកម្តាយទាំងពីរកាយាហ៊ានប្តូរផ្តាច់ ស៊ូរងទុក្ខ ហើយចចេសរឹងទទឹងធ្វើកម្មនោះ ដោយមិនខ្លាចរអានឹងសេចក្តីទុក្ខនោះសូម្បីតែបន្តិចឡើយ ។ ឱ្យតែកូនបានសុខស្រួល ឪពុកម្តាយសុខចិត្តធ្វើមិនដឹងមិនឮចំពោះគ្រោះកាចទាំងអស់នោះ ហើយស៊ូទ្រាំរងទុក្ខព្រោះតែចិញ្ចឹមកូនគ្រប់រូបឱ្យមានសេចក្តីសុខ ។
កូនប្រុសស្រីទាំងឡាយស្វែងរកចុះ ក្រៅពីមាតាបិតា នៅលើលោកនេះគេមិនអាចស្វែងរកនរណាមួយ ដែលមានទឹកចិត្តប្រកបដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ស្មោះត្រង់ដោយចិត្តមេត្តាដូចឪពុកម្តាយបានឡើយ ។ អ្នកដទៃមានតែចិត្តគំនុំគុំកួន ព្យាបាទធ្វើយ៉ាងណាឱ្យតែកូនទទួលបានតែសេចក្តីទុក្ខលំបាកប៉ុណ្ណោះ ។ ប្រសិនបើអ្នកដទៃគេធ្វើអំពើល្អចំពោះកូនវិញ គេធ្វើដើម្បីតែប្រយោជន៍ ដែលគេបានសម្លឹងរំពឹងទុកមុនថា នឹងបានទទួលផលកម្រៃតបស្នងពីកូនវិញប៉ុណ្ណោះ ។ នៅលើភពផែនដីយើងនេះ គ្មាននរណាម្នាក់ដែលប្រាថ្នាឱ្យសុខចម្រើនដល់កុនូដូចឪពុកម្តាយទាំងទ្វេឡើយ ។
ចំពោះទឹកចិត្តអ្នកម្តាយលោកឪពុក ទោះបីកូនទាំងឡាយមិនប្រកបដោយធម៌ ឬមិនស្តាប់ដំបូន្មានយ៉ាងណាក្តី ក៏លោកទាំងពីរមិនដែលក្បត់ចិត្ត កែប្រែចិត្តថា ឈប់ស្រឡាញ់កូន ដោយសារកូនប្រព្រឹត្តមិនល្អនោះទេ ។ លោកទាំងពីរនៅតែស្រឡាញ់រាប់រកកូនដូចដើម ឪពុកម្តាយកាន់តែព្យាយាមណែនាំ ពន្យល់ប្រៀនប្រដៅ ពត់តម្រែតម្រង់កូនឱ្យដើរក្នុងផ្លូវល្អឡើងវិញ ។
ទោះបីស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពលំបាកយ៉ាងណាក្តី ឪពុកម្តាយមិនដែលបោះបង់កូនសម្លាញ់ចោលម្តងណាឡើយ ។ ស្ថានភាពកាន់តែលំបាក ឪពុកម្តាយតស៊ូស្រឡាញ់កូនកាន់តែខ្លាំង ។ ព្រោះតែក្តីស្រឡាញ់ដែលដក់ជាប់នៅក្នុងដួងហឫទ័យរបស់លោកមានគុណទាំងពីរ ទោះបីពួកគាត់ធ្លាក់ខ្លួនខ្វះខាតកម្សត់ទុរគត កម្សត់អត់ឃ្លានរហូត ដល់ថ្នាក់ដើរសុំទានគេតាមផ្លូវយ៉ាងណាក្តី ក៏ឪពុកម្តាយមិនអាចកាត់ផ្តាច់ទឹកចិត្តស្រឡាញ់របស់គាត់ចំពោះកូនបានឡើយ ។
ឪពុកម្តាយនៅតែស្រឡាញ់កូនប្រុសស្រីដោយមិនព្រមលះបង់ចោល ដោយឈប់ថ្នាក់ថ្នមចិញ្ចឹមកូនឡើយ ។ ករណីនេះរឹតតែបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ក្រឡែតទៀតថា ទឹកចិត្តស្រឡាញ់កូន មានទំហំធំធេងលើសពីអ្វីៗទាំងអស់ មិនអាចយកអ្វីមួយមកវាស់វែង ស្ទង់ទឹកចិត្តលោកទាំងពីរបានឡើយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ