មានធម៌ក្នុងខ្លួនឈ្មោះថា មានខ្លួនជាទីពឹង និងមានសុខក្នុងខ្លួនឯង ដោយមិនវង្វេងស្វែងរកសុខក្នុងវត្ថុដទៃ មនុស្សដទៃជាខាងក្រៅឡើយ ។ មានធម៌ប្រចាំចិត្តនាំឲ្យមិនកើតទុក្ខជាមួយនឹងរឿងគ្រប់យ៉ាង ។ ការមិនកើតទុក្ខហ្នឹងហើយគឺជាសុខដ៏វិសេសដោយការស្ងប់តណ្ហា ។
មានធម៌ក្នុងខ្លួន ទើបដឹងថាបញ្ហាមិនមែនអ្នកដទៃធ្វើឲ្យខ្លួនឯងទេ គឺបញ្ហានៅតែក្នុងចិត្តរបស់ខ្លួន ព្រោះតែសេចក្ដីប្រកាន់ ។ ការមិនប្រកាន់ជាសុខដ៏ក្រៃលែង ។ មានធម៌ក្នុងខ្លួនទើបអាចបណ្ដេញអធម៌ឲ្យចេញពីខ្លួនបាន នេះជាការយកឈ្នះខ្លួនឯង ហើយគ្រប់គ្រងខ្លួនដោយសតិសម្បជញ្ញៈ ។
មានធម៌ក្នុងខ្លួន នាំឲ្យមិនប្រកាន់ទៅក្នុងរឿងទាំងពួង ព្រោះបានដឹងអំពីធម្មជាតិតាមសេចក្ដីពិត ។ ក្នុងជីវិតមនុស្សសត្វទាំងអស់គឺជាធម្មជាតិ មានរូបធាតុ មាននាមធាតុប្រព្រឹត្តទៅតាមហេតុជាធម្មតា ។
មានធម៌ក្នុងខ្លួន នាំឲ្យយល់ដឹងអំពីធម្មជាតិគ្រប់យ៉ាងថា មិនគួរប្រកាន់មាំឡើយ ។ ធម្មជាតិរមែងតែងតែកើតឡើងហើយវិនាសទៅវិញគ្មានអ្នកណាហាមឃាត់បានឡើយ ។
មានធម៌ក្នុងខ្លួន នាំឲ្យមានចិត្តទំនេរមិនមានកង្វល់ក្នុងការហួងហែងជីវិត ហួងហែងខន្ធទាំង៥ឡើយ ។ ការមិនកង្វល់ និងការមិនប្រកាន់ទើបជាទីពឹងពិតក្នុងជីវិតដែលអាស្រ័យនឹងព្រះពុទ្ធសាសនា ។
មានធម៌ក្នុងខ្លួនទើបដឹងថា សេចក្ដីសុខមិនមែននៅលើការយកឈ្នះអ្នកដទៃនោះទេ គឺសេចក្ដីសុខរមែងមានហេតុនៃសេចក្ដីសុខដោយឡែកផ្សេងដូច្នេះឯង ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ