ឈ្នះមនុស្សខឹងច្រើនដោយការមិនខឹងតប
នៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ទូន្មានថា អក្កោធេន ជិនេ កោធំ អសាធុំ សាធុនា ជិនេ ជិនេ កទរិយំ ទានេន…
នៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ទូន្មានថា អក្កោធេន ជិនេ កោធំ អសាធុំ សាធុនា ជិនេ ជិនេ កទរិយំ ទានេន…
នៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ទូន្មានថា អក្កោធេន ជិនេ កោធំ អសាធុំ សាធុនា ជិនេ ជិនេ កទរិយំ ទានេន សច្ចនាលិកវាទិនំ ។ សេចក្ដីថា បុគ្គលគប្បីឈ្នះមនុស្សខឹងក្រោធច្រើន ដោយសេចក្ដីមិនខឹងក្រោធតបត, គប្បីឈ្នះសេចក្ដីមិនល្អរបស់អ្នកដទៃបាន ដោយសេចក្ដីល្អរបស់ខ្លួន, ឈ្នះមនុស្សកំណាញ់ស្វិត ដោយការឲ្យទានញឹកញយ និងឈ្នះមនុស្សនិយាយឡេះឡោះច្រើន ដោយការនិយាយតែពាក្យពិតទៅរក ។
សេចក្ដីក្រេវក្រោធ ជាសង្កិលេសធម៌ម្យ៉ាងតែងដេកត្រាំនៅក្នុងខន្ធសន្ដាននៃមនុស្សបុថុជ្ជនទូទៅ កម្រនឹងលះបាន, លុះតែព្រះខីណាស្រព ទើបលះបាន ដោយអំណាចអរហន្តមគ្គ ឯមនុស្សជាបុថុជ្ជនមានសន្ដានក្រាសដោយបាប លះមិនបានឡើយ, លុះតែជាកល្យាណបុថុជ្ជនមានសន្ដានល្អ ទើបលះបាន ដោយអំណាចនៃធម៌ខន្តីដ៏ជ្រាលជ្រៅ ។
បុគ្គលណាមួយបើមានអ្នកដទៃមកប្រទូស្ដ ហើយខ្លួនជាមនុស្សអាចធ្វើអ្នកដែលប្រទូស្ដនោះឲ្យសាបរលាបទៅបានដោយសេចក្តីអត់ធន់ មិនក្រោធពិរោធតបឡើយ និងចេះសម្ដែងមិត្តមេត្រី ធ្វើមុខស្រស់បស់សំណេះសំណាលទៅរកអ្នកប្រទូស្តនោះវិញ, បើដូច្នេះ អ្នកដែលប្រទូស្ដនោះ មិនយូរប៉ុន្មានក៏នឹងរសាយចិត្ត ហើយលែងប្រទូស្ដមិនខាន ។
ហេតុនេះបានជាលោកឲ្យឈ្មោះអ្នកដែលចេះអត់ធន់បែបនោះថាជាមនុស្សមានជ័យជំនះឈ្នះអ្នកដែលប្រទូស្ដដោយសេចក្តីអត់ធន់ពិត ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ