អនុមោទនាការគោរពព្រះពុទ្ធ និងបូជាដល់ព្រះសក្យមុនី ព្រះធម៍ និងព្រះសង្ឃរមែងបាននូវបុណ្យកុសលស្មើៗគ្នា ហើយរមែងចម្រើននូវសេចក្តីសុខគ្រប់ៗវេលាតាំងពីបច្ចុប្បន្នរហូតដល់ចាស់ជរារៀងដល់បរលោក ។ រំលឹកបុណ្យចាស់ ច្បាស់នឹងបុណ្យថ្មីនាំសុខសិរីសួស្តីរុងរឿងតទៅ ដោយហេតុថា «សុខោ…
អនុមោទនាការគោរពព្រះពុទ្ធ និងបូជាដល់ព្រះសក្យមុនី ព្រះធម៍ និងព្រះសង្ឃរមែងបាននូវបុណ្យកុសលស្មើៗគ្នា ហើយរមែងចម្រើននូវសេចក្តីសុខគ្រប់ៗវេលាតាំងពីបច្ចុប្បន្នរហូតដល់ចាស់ជរារៀងដល់បរលោក ។
រំលឹកបុណ្យចាស់ ច្បាស់នឹងបុណ្យថ្មីនាំសុខសិរីសួស្តីរុងរឿងតទៅ ដោយហេតុថា «សុខោ វិបាកោ បុញ្ញានំ» ផលរបស់បុណ្យទាំងឡាយរមែងនាំមកនូវសេចក្តីសុខគ្រប់កាលទាំងពួង ឯការបូជាដល់បុគ្គលដែលគួរបូជាក្នុងថ្ងៃបោសថសីលជាមង្គលដ៏ឧត្តម ។
នត្ថិសន្តិ បរំសុខំ គ្មានសុខអ្វីស្មើនឹងសេចក្តីស្ងប់ឡើយ ព្រោះថា« សុខំយាវ ជរាសីលំ» សីលនាំសេចក្តីសុខមកឱ្យតាំងពីបច្ចុប្បន្នរហូតដល់ចាស់ «បាបានំ អករណំ សុខំ» ការមិនធ្វើបាបទាំងពួងនាំសេចក្តីសុខមកឲ្យ «អព្យាបជ្ឈំសុខំលោកេ» ការមិនព្យាបាទក៏ជាសុខក្នុងលោក ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ