យោងតាមឯកសារលោកវេជ្ជបណ្ឌិត យឹម សុបុត្រា ឯកទេសវិកលវិទ្យានៃគ្លីនិកសាន់រ៉ាយ បានបង្ហាញថា យុវវ័យមួយចំនួនសេពគ្រឿងញៀ.នមកពី មានបំណងសាកល្បង ការសេពគប់មិត្តភក្តិ ការសប្បាយភ្លើតភ្លើន បាក់ទឹកចិត្ត
យោងតាមឯកសារលោកវេជ្ជបណ្ឌិត យឹម សុបុត្រា ឯកទេសវិកលវិទ្យានៃគ្លីនិកសាន់រ៉ាយ បានបង្ហាញថា យុវវ័យមួយចំនួនសេពគ្រឿងញៀនមកពី មានបំណងសាកល្បង ការសេពគប់មិត្តភក្តិ ការសប្បាយភ្លើតភ្លើន បាក់ទឹកចិត្ត និងក្នុងគោលបំណងចង់បង្កើនកម្លាំងជាដើម ។ បុគ្គលមួយចំនួនប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនដែរ តែមិនបានធ្វើឲ្យពួកគេញៀននោះទេ រីឯបុគ្គលមួយចំនួនទៀតនឹងញៀនរហូតឈានទៅមានវិបត្តិដ៏សែនស្មុគស្មាញដល់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ ដល់សង្គមគ្រួសារ និងសង្គមជាតិ ។
នៅក្នុងគ្រូសារក៏ដូចជាមិត្តភក្តិ នៅពេលជួបនឹងបុគ្គលដែលញៀនថ្នាំគួរតែជួយអន្តរាគមន៍ដូចជា ៖
-នាំទៅបន្សាបជាតិពុល និងព្យាបាលរោគសញ្ញាញៀន៖ ការបន្សាប ឬកាត់បន្ថយគ្រឿងញៀន ដែលកំពុងមានសម្មភាពទៅលើខួរក្បាល ។ ការព្យាបាលនូវរោគសញ្ញាញៀនទាំងឡាយដែលកើតមានបន្ទាប់ពីការបញ្ឈប់ ឬកាត់ផ្តាច់ពីការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ។ ព្យាបាលជាមួយឱសថដែលជួយអ្នកញៀនកុំឲ្យមានសន្ទុះទឹកចិត្តចង់ប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនខ្លាំង ។
-ការសម្រាកព្យាបាល៖ បុគ្គលដែលប្រើប្រាស់សារធាតុញៀនមួយចំនួនឈានដល់អាការវិកលចរិត ដូចសញ្ញាដែលស្តែងចេញជាអាកប្បកិរិយាកាច ច្រងេងច្រងាង ឮសំទ្បេងនិងមើលឃើញនូវអ្វីដែលអ្នកផងមិនបានឮនិងមិនបានឃើញ ។ បុគ្គលទាំងនេះចាំបាច់បំផុតត្រូវតែដាក់ឲ្យសម្រាកព្យាបាល និងថែទាំយ៉ាងម៉ត់ចត់ ។
-ការស្តារវិញ្ញាណ និងស្មារតី៖ ជាកម្មវិធីស្តារទៅលើចិត្តសាស្ត្រ និងស្មារតីបុគ្គលដែលញៀននឹងសារធាតុញៀន ឲ្យគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ដោយខ្លួនឯង កុំឲ្យឈានទៅរកការប្រើប្រាស់សារធាតុញៀនសាជាថ្មីទៀត ។ ការព្យាបាលក្នុងដំណាក់កាលនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីការព្យាបាល បន្សាបជាតិពុល និងការព្យាបាលរោគសញ្ញាញៀននឹងសារធាតុម្តងទៀត ។
-ការគាំទ្រពីគ្រួសារ មិត្តភក្តិ និងសង្គម៖ ក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្តិ ជាគន្លឹះយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការជួយដល់បុគ្គលដែលញៀនថ្នាំ ។ ការរើសអើងពីគ្រួសារ មិត្តភក្តិនិងសង្គមវានឹងបានជាលទ្ធផលអវិជ្ជមាន ។
-ក្រុមជួយខ្លួនឯង៖ បុគ្គលដែលបានរួចផុតឬចាក់ចេញពីការញៀនថ្នាំ ជាបុគ្គលយា៉ងសំខាន់មួយ និងមានប្រសិទ្ធភាពបំផុតក្នុងការជួយទៅដល់ក្រុមអ្នកដែលកំពុងញៀនថ្នាំ ។
-ការព្យាបាលបញ្ហាផ្លូវចិត្ត៖ បុគ្គលមួយចំនួនមុននឹងឈានទៅដល់ការប្រើប្រាស់សារធាតុញៀន ពួកគេមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តរួចទៅហើយដូចជាជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ថប់អារម្មណ៍ ឬការតានតឹងក្នុងចិត្តជាដើម ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ