ហានិភ័យខ្ពស់នៃអ្នកគេងស្រមុក ដែលគ្រប់គ្នាគួរតែដឹង!
អង់គ្លេស ៖ បើតាមការប៉ាន់ប្រមាណពីអ្នកជំនាញបង្ហាញថា ប្រមាណ៤៥%នៃមនុស្សពេញវ័យគេង
អង់គ្លេស ៖ បើតាមការប៉ាន់ប្រមាណពីអ្នកជំនាញបង្ហាញថា ប្រមាណ៤៥%នៃមនុស្សពេញវ័យគេង
អង់គ្លេស ៖ បើតាមការប៉ាន់ប្រមាណពីអ្នកជំនាញបង្ហាញថា ប្រមាណ៤៥%នៃមនុស្សពេញវ័យគេងស្រមុកជាសញ្ញាហានិភ័យខ្ពស់នៃសុខភាព និងអាចធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ ដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាពុំបានដឹង។
កត្តានៃការគេងស្រមុកអាចបណ្តាលមកពីបញ្ហាគ្រប់បែបយ៉ាងដូចជា ការអាឡែស៊ី ការជក់បារី ការផឹកស្រាច្រើនពេក ឬការលើសទម្ងន់។ ទោះយ៉ាងណា ការគេងស្រមុកក៏អាចជាសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់នៃការគេងមិនដកដង្ហើម ដែលត្រូវបានហៅថា «Sleep Apnea»។
របាយការណ៍ពីសេវាកម្មសុខភាពជាតិ (NHS) នៃចក្រភពអង់គ្លេស បានបង្ហាញថា រោគសញ្ញានៃការគេងមិនដកដង្ហើមរួមមាន ការដកដង្ហើមម្តងហើយម្តងទៀត ឈប់ និងចាប់ផ្តើម ដែលត្រូវបានហៅថា ដំណេកធ្ងន់ធ្ងរ។ ការគេងភ្ញាក់ញឹកញាប់នៅពេញយប់ និងការបង្កទៅជាហឺត ឬសំឡេងស្រមុក។ ហើយជាលទ្ធផល អ្នកអាចនឹងភ្ញាក់ពីគេងដោយឈឺក្បាល ហើយមានអារម្មណ៍អស់កម្លាំងខ្លាំង និងពិបាកផ្តោតអារម្មណ៍នៅពេលថ្ងៃ។
វាអាចពិបាកក្នុងការដឹងថា តើអ្នកជាមនុស្សគេងមិនដកដង្ហើមឬអត់? ដោយសារខ្លួនអ្នកកំពុងគេងលក់។ ដូច្នេះអ្នកគួរប្រាប់នរណាម្នាក់ ដែលអ្នកនៅក្បែរខ្លួនអ្នកឱ្យជួយកត់សម្គាល់នៅពេលអ្នកគេងលក់។ ហើយនៅក្នុងករណីប្រសិនបើអ្នកដឹងថា ខ្លួនមនុស្សគេងមិនដកដង្ហើម រឿងដ៏សំខាន់អ្នកគួរតែទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថា អ្នកមានការគេងមិនដកដង្ហើម និងកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរប៉ុនណា?
បើយោងតាមការបញ្ជាក់ពីលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Chad Denman អ្នកឯកទេសដំណេកនៅមជ្ឈមណ្ឌល Sleep Cycle Center សហរដ្ឋអាមេរិក បានប្រាប់គេហទំព័រ WebMD ថា អ្នកដែលមិនបានព្យាបាលរោគសញ្ញាការគេងមិនដកដង្ហើម អាចប្រឈមនឹងហានិភ័យខ្ពស់នៃការស្លាប់។ ដោយគាត់បាននិយាយថា «ការគេងមិនដកដង្ហើម និងការស្លាប់គឺទាក់ទងគ្នាដោយផ្ទាល់។ អ្នកតស៊ូជាមួយនឹងការគេងមិនដកដង្ហើមប្រឈមការស្ទះដង្ហើម មានហានិភ័យខ្ពស់នៃការគាំងបេះដូង ឬស្លាប់មុនអាយុរហូតដល់ ៣០% ជាមួយនឹងអត្រាមរណភាពខ្ពស់បំផុតនៅអាយុ៥៥ឆ្នាំ»។
លោកបានបន្ថែមថា «ការគេងមិនដកដង្ហើមគឺទាក់ទងនឹងជំងឺជាច្រើនផ្សេងទៀតដូចជា ជំងឺបេះដូង ជំងឺក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត ជំងឺលើសឈាម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២។ ហើយលក្ខខណ្ឌវេជ្ជសាស្ត្រទាំងអស់នេះ អាចបណ្តាលឱ្យស្លាប់ជាលទ្ធផលដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោលតាមរយៈលក្ខខណ្ឌវេជ្ជសាស្ត្រផ្សេងៗគ្នា»។
ការព្យាបាលប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពគឺអាចប្រើបាន នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌបើជាកម្រិតស្រាល នោះពុំចាំបាច់ទទួលការព្យាបាលឡើយ។ ប៉ុន្តែបើកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ អ្នកដែលមានការគេងមិនដកដង្ហើមអាចត្រូវបានព្យាបាលដោយប្រើម៉ាស៊ីនសម្ពាធខ្យល់វិជ្ជមាន (CPAP) ដើម្បីជួយសម្រួលផ្លូវដង្ហើម។
ការសិក្សានៅក្នុងឆ្នាំ ២០២០ ដែលចេញផ្សាយដោយ ERJ Open Research ដែលជាទិនានុប្បវត្តិនៃការស្រាវជ្រាវដោយសមាគមផ្លូវដង្ហើមអឺរ៉ុបបានរកឃើញថា ក្នុងរយៈពេល៣០ឆ្នាំចុងក្រោយ អ្នកបានប្រើម៉ាស៊ីន CPAP រយៈពេលយូរបានជួយកាត់បន្ថយការស្លាប់ រួមនិងកាត់បន្ថយការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ និងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងផងដែរ៕ (ដកស្រង់ចេញពី LADbible)
ចែករំលែកព័តមាននេះ