នាងសិរិមាជាស្រីសោភិនីថ្នាក់លេខ១ប្រចាំក្រុងរាជគ្រឹះ នាងមានសម្រស់ស្រស់ត្រកាលដាច់គេ អ្នកដែលប្រាថ្នាកាមគុណនឹងនាង ត្រូវចំណាយប្រាក់១ពាន់កហាបណៈសម្រាប់១ថ្ងៃ ដែលគិតជាមាសសុទ្ធស្មើនឹង៦០តម្លឹង ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលនាងស្លាប់ទៅ កុំថាឡើយអ្នកមានទាំងឡាយចង់ចំណាយប្រាក់ដើម្បីរួមមេត្រីនឹងនាង សូម្បីតែព្រះរាជប្រគល់សព្វនាងឱ្យទទេ ក៏គ្មានអ្នកណាត្រូវការដែរ…
នាងសិរិមាជាស្រីសោភិនីថ្នាក់លេខ១ប្រចាំក្រុងរាជគ្រឹះ នាងមានសម្រស់ស្រស់ត្រកាលដាច់គេ អ្នកដែលប្រាថ្នាកាមគុណនឹងនាង ត្រូវចំណាយប្រាក់១ពាន់កហាបណៈសម្រាប់១ថ្ងៃ ដែលគិតជាមាសសុទ្ធស្មើនឹង៦០តម្លឹង ។
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលនាងស្លាប់ទៅ កុំថាឡើយអ្នកមានទាំងឡាយចង់ចំណាយប្រាក់ដើម្បីរួមមេត្រីនឹងនាង សូម្បីតែព្រះរាជប្រគល់សព្វនាងឱ្យទទេ ក៏គ្មានអ្នកណាត្រូវការដែរ ។
ហេតុនោះទើបព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា អចិរំ វតយំ កាយោ បឋវឹ អធិសេស្សតិ ឆុទ្ធោ អបេតវិញ្ញាណោ និរត្ថំវ កលិង្គរំ ប្រែថា កាយនេះមិននៅយូរប៉ុន្មានឡើយតែមានវិញ្ញាណទៅប្រាសហើយ ជាកាយសំអុយគឺគេបោះបង់ចោលក៏នឹងដេកសង្កត់នៅលើផែនដី ដូចជាអង្កត់ឧសរកប្រយោជន៍គ្មានឡើយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ