លោកញ៉ុក ថែម កើតនៅថ្ងៃសៅរ៍ ១១រោច ខែជេស្ឋ ឆ្នាំថោះ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩០៣ នៅភូមិរតនៈ ឃុំស្វាយប៉ោ ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង ។ ឪពុកឈ្មោះញ៉ុក ញ៉ និងម្តាយឈ្មោះហៀក ជាកសិករនៅភូមិអូរតាគី ឃុំជ្រៃ ស្រុកបាត់ដំបង ខេត្តបាត់ដំបង ។
លោកញ៉ុក ថែម គឺជាអ្នកនិពន្ធដែលបានបន្សល់ទុកស្នាដៃច្រើន ពិសេសស្នាដៃដ៏ល្បីគឺប្រលោមករឿង«កុលាបប៉ៃលិន» ។ លោកញ៉ុក ថែម មានចំណេះដឹងច្រើន ទាំងផ្នែកអក្សរសាស្ត្រជាតិ និងភាសាបរទេស ហើយបានបំពេញនាទី សំខាន់ៗជាច្រើនដូចជារៀបចំព្រះត្រៃបិដក និងលើវិស័យអក្សរសាស្ត្រជាតិជាដើម ។
នៅអាយុ១៦ឆ្នាំ លោកញ៉ុក ថែម បានបន្តវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនានៅទីក្រុងបាងកក រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៣០ បានត្រឡប់មកមាតុភូមិវិញ និងបានចូលបម្រើការងារនៅក្រុមជំនុំបកប្រែព្រះត្រៃបិដក ក្រោមព្រះអធិបតីព្រះធម្មលិខិតល្វី ឯម ។ លោកញ៉ុក ថែម បានក្លាយជានិពន្ធនាយកទស្សនាវដ្តីកម្ពុជសុរិយា នៅព្រះរាជបណ្ណាល័យក្នុងឆ្នាំ១៩៣៨ ។
លោកញ៉ុក ថែម ត្រូវរាជការចាត់ឱ្យធ្វើព្រះរាជតំណាងសម្តេចព្រះរាជអយ្យកោ នរោត្តម សុធារស ព្រះអធិបតីនៃពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យកម្ពុជានាដើមខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៣៩ ។ ឆ្នាំ១៩៤៣ លោកញ៉ុក ថែម ធ្វើជាតំណាងឱ្យអគ្គលេខាធិការព្យែរ ឌុយប៉ង់ត៍ ដើម្បីរៀបចំកម្មវិធីសិក្សាភាសាបាលី និងរៀបចំបង្កើតពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យនៅខេត្តប៉ាក់សេ ប្រទេសឡាវ ។ ឆ្នាំបន្ទាប់មក លោកញ៉ុក ថែម បានទទួលនាទីជាអ្នកការទូតប្រចាំសហភាពឥណ្ឌូចិន ក្នុងឋានៈជាអ្នកបកប្រែផ្សព្វផ្សាយតាមវិទ្យុពីភាសាបារាំង មកភាសាថៃ និងខ្មែរ ។
នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៤៧ ក្រសួងអប់រំជាតិ បានតែងតាំងលោកញ៉ុក ថែម ជាសមាជិកនៃគណៈកម្មការវប្បធម៌ ហើយលោកបានសុំលាឈប់ពីពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យនៅចុងឆ្នាំ១៩៤៩។ បន្ទាប់ពីនោះមក លោកញ៉ុក ថែម បានបន្តធ្វើជាសាស្ត្រាចារ្យជាប់កិច្ចសន្យារហូតដល់ឆ្នាំ១៩៥៦ ។ លោកញ៉ុក ថែម ជាស្ថាបនិកមួយរូបនៃសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ១៩៥៥ ។ ក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩៥៦ និង១៩៥៧ លោកញ៉ុក ថែម ផ្លាស់ទៅធ្វើការនៅវិទ្យាល័យព្រះមុនីវង្ស នាក្រុងបាត់ដំបង ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ១៩៥៨ ត្រូវត្រឡប់មកធ្វើការនៅវិទ្យាស្ថានជាតិគរុកោសល្យតាមសេចក្តីស្នើសុំពីក្រសួងអប់រំជាតិវិញ ។
នៅឆ្នាំ១៩១៣ ក្នុងវ័យកុមារ លោកញ៉ុក ថែម រៀននៅវត្តពោធិវាល ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង ។ លោកញ៉ុក ថែម សិក្សាអក្សរជាតិ ក្នុងសំណាក់លោកគ្រូអាចារ្យសន ហើយបានសិក្សាធម៌វិន័យក្នុងសំណាក់លោកគ្រូសូត្រអីុវ ទូច នៅវត្តពោធិវាល ។
នៅឆ្នាំ១៩១៨ លោកញ៉ុក ថែម បានបួសជាសាមណេរ ហើយបានសិក្សាធម៌វិន័យ និងភាសាបាលីក្នុងសំណាក់លោកគ្រូអាចារ្យ ផ្សេងៗនៅខេត្តបាត់ដំបង ។ បន្ទាប់មក ក្នុងឆ្នាំ១៩១៩ លោកញ៉ុក ថែមបានទៅបន្តវិជ្ជានៅទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ ។
លោកញ៉ុក ថែមបានជាប់់សញ្ញាបត្រធម្មសិក្សាជាន់ត្រី នៅឆ្នាំ១៩២១ និងជាប់សញ្ញាបត្រធម្មសិក្សាជាន់ទោ ក្នុងឆ្នាំ១៩២៣ ។ នៅឆ្នាំ១៩២៤ លោកញ៉ុក ថែម បានឧបសម្ប័ទជាភិក្ខុ ហើយនៅក្នុងឆ្នាំដដែលនេះបានជាប់សញ្ញាបត្របរិយត្តិភាសាបាលី ទីមហា៣ប្រយោគ។ រយៈពេល២ឆ្នាំក្រោយមក គឺឆ្នាំ១៩២៦ លោកញ៉ុក ថែម បានជាប់ទីមហា៤ប្រយោគ ហើយ២ឆ្នាំមកទៀតនាឆ្នាំ១៩២៨ លោកជាប់ទីមហា៥ប្រយោគ និងបានជាប់ទីមហា៦ប្រយោគ នៅឆ្នាំ១៩២៩ ។
នៅប្រទេសថៃ ការសិក្សាភាសាបាលី មានសរុបទាំងអស់៩ប្រយោគ គិតជាជាន់ ឬកម្រិត ដែលប្រយោគទី៩ជាប្រយោគខ្ពស់បំផុត(ថ្នាក់បណ្ឌិត) ។ លោកញ៉ុក ថែមបានលាចាកសិក្ខាបទ នៅឆ្នាំ១៩៣៦ ។
ពេលទៅសិក្សានៅប្រទេសថៃ លោកញ៉ុក ថែម បានធ្វើការនៅទីនោះដែរ គឺធ្វើជាគ្រូបង្រៀនភាសាបាលី នៅទីក្រុងបាងកក ចាប់ពីឆ្នាំ១៩២៧ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៣០ ទើបត្រឡប់មកកាន់ទីក្រុងភ្នំពេញវិញ ដោយចូលធ្វើជាសមាជិកគណៈកម្មការប្រែព្រះត្រៃបិដកនៅពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ។ នៅឆ្នាំ១៩៣៨ លោកញ៉ុក ថែម ធ្វើការនៅព្រះរាជបណ្ណាល័យកម្ពុជា មានមុខងារជាអ្នកចាត់ចែងបោះពុម្ពផ្សាយសៀវភៅ ផ្សេងៗ និងទស្សនាវដ្តីកម្ពុជសុរិយា ។ នៅឆ្នាំ១៩៣៩ លោកញ៉ុក ថែម បានធ្វើជាតំណាងសម្តេចព្រះនរោត្តម សុធារស និងជាអធិបតីពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យក្រុងភ្នំពេញ ជាមួយតំណាង ផ្សេងៗទៀត បានទៅរៀបចំកម្មវិធីសិក្សា និងពិធីសម្ពោធពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យនៅក្រុងហ្លួងព្រះបាង និងក្រុងវៀងចន្ទន៍ ប្រទេសឡាវ ។ ឆ្នាំ១៩៤២ លោកញ៉ុក ថែម បានទៅសម្ពោធមន្ទីរសាសនបណ្ឌិត្យខេត្តឃ្លាំង ប្រទេសវៀតណាម ភាគខាងត្បូង ។ ឆ្នាំ១៩៤៣ លោកញ៉ុក ថែម ជាតំណាងរៀបចំកម្មវិធីសិក្សាសម្រាប់ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ នៅខេត្តប៉ាក់សេ ប្រទេសឡាវ ។
លោកញ៉ុក ថែម ធ្វើជាសាស្ត្រាចារ្យខ្មែរនៅថ្នាក់ទី៥ នៃសាលាគរុវិជ្ជានាឆ្នាំ១៩៤៥ ។ នៅឆ្នាំ១៩៤៦ លោកញ៉ុក ថែម ធ្វើការនៅវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យផង និងជាសាស្ត្រាចារ្យនៅវិទ្យាល័យស៊ីសុវត្ថិផង ។ លុះនៅឆ្នាំ១៩៥០ លោកញ៉ុក ថែម លាឈប់ពីពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ចូលបម្រើការនៅក្រសួងសិក្សាធិការជាតិ ក្រោយពេលបារាំងផ្ទេរវិទ្យាល័យស៊ីសុវត្ថិ ជាសម្បត្តិជាតិ ហើយលោកធ្វើជាសាស្ត្រាចារ្យ ជាប់សន្យារហូតមក ។ នៅឆ្នាំ១៩៥៦ លោកញ៉ុក ថែមសុំផ្លាស់ទៅធ្វើជាសាស្ត្រាចារ្យខ្មែរនៅវិទ្យាល័យមុនីវង្ស ក្រុងបាត់ដំបង ប៉ុន្តែឆ្នាំ១៩៥៤ បានផ្លាស់ទៅធ្វើការនៅវិទ្យាល័យជាតិគរុកោសល្យក្រុងភ្នំពេញវិញ ជាសាស្ត្រាចារ្យផង និងជាអ្នកស្រាវជ្រាវឯកសារអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ នៅវិទ្យាស្ថាននោះផង ។ លើសពីនេះលោកញ៉ុក ថែម ជាសាស្ត្រាចារ្យខ្មែរនៅសាលាភូមិន្ទរដ្ឋបាល ។
លោកញ៉ុក ថែម បាននិពន្ធសៀវភៅជាភាសាថៃ ឬបាលីថៃ កាលសិក្សានៅប្រទេសថៃ មានដូចជា នមោកថា, នានាជាតក, វណ្ណនា, ធម្មនិទ្ទេសភាគ១, ទេវតាភាសិត និងពុទ្ធភាសិត ។
ក្រៅពីនេះលោកញ៉ុក ថែមមានស្នាដៃជាភាសាខ្មែរច្រើនដូចជា៖
-ពុទ្ធប្បវត្តិសង្ខេប
-អនុពុទ្ធប្បវត្តិភាគ១-២
-ប្រជុំភាសិត ភាគ១-២
-មហាវេស្សន្តរជាតក
-ប្រជុំពុទ្ធភាសិត
-ជាតិ សាសនា ព្រះមហាក្សត្រ
-រឿងបិសាចស្នេហា (ប្រលោមលោកបោះពុម្ពឆ្នាំ១៩៤២)
-រឿងកុលាបប៉ៃលិន (ប្រលោមលោកបោះពុម្ពក្នុងឆ្នាំ១៩៣៦ ឬ១៩៤៣)
-ឯកសហរាត្រី (ភាគខ្លះ ប្រែ)
-ចូឡវេទល្លសូត្រ(ប្រែ)
-វិធីប្រតិបត្តិធម៌
-ពន្លឺអាស៊ីទ្វីប(ប្រែ)
-បញ្ញាសជាតកសង្ខេបភាគ ១-២ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ