តេជោសែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីជើងចាស់ ជើងយូរ៣៥ឆ្នាំ…ថ្លែងចំពោះមុខអ្នកកាសែត៥.០០០នាក់…បានចាត់ទុកអ្នកកាសែតជាដៃគូដែលមិនអាចខ្វះបាន ។ ថ្លែងចប់ភ្លាម…ស្នូរទះដៃប្រមាណ៥០០០គូលាន់ឮយ៉ាងកងរំពង…ស្វាគមន៍អបអរសាទរនូវសារដែលប្រកបទៅដោយ «សច្ចៈធម៌» ដ៏មានតម្លៃបំផុត…ដែលសំខាន់នោះគឺដាស់តឿនមន្ត្រីតូចធំទាំងឡាយក្នុងរបបដ៏មានអំណាចនេះ…កុំកោង កុំកាច ឬកុំឈ្លើយពេក…ជាមួយអ្នកកាសែតដ៏មហាល្ហេមល្ហាមទាំងឡាយនេះដូចមុន ។
កោះសន្តិភាពចាត់ទុកជា «អ្នកក្រសែត» ជើងចាស់ ជើងយូរនឹងគេដែរ…មានវិជ្ជាជីវៈ ប្រកបដោយក្រមសីលធម៌ដ៏ប្រពៃមួយ…បានជួបអស់ហើយនូវការឆ្លើយតបវិញ…ប្រកបទៅដោយភាពក្រអឺតក្រទម…ភាពឈ្លើយរបៀបមានតែអញ…ពីមន្ត្រីថ្នាក់ខេត្តក៏មាន…ថ្នាក់ស្រុកក៏មាន…ថ្នាក់មន្ទីរជំនាញធំៗក៏មាន ។ល ។
ក្រុមអ្នកតាមដានសភាពការណ៍បានវាយតម្លៃថា…អភិបាលខេត្តមួយនោះ…ឡើងកូដខ្លាំងណាស់…ដែលឡើងខ្លាំងនិងល្បី ក៏ដោយសារតែ…បានអ្នកកាសែតជួយ «ឡង់សេ» ពីស្នាដៃ…ពីការលះបង់ពេលវេលាដើម្បីដឹកនាំខេត្ត។ លុះបានឡើងកូដ «ជក់ខ្យល់»…ស្រាប់តែចាប់ផ្តើម «វ៉ៃបក» ផង…ត្បកផង…ដាក់អ្នកក្រសែតវិញយ៉ាងច្រាស់ខ្យល់…ដែលតាមការវាយតម្លៃ…ទំនងឆ្លងដល់ត្រើយ…«ចំតិតគូទ» ពេញទំហឹង ដាក់អ្នកកាសែតពេញ «ឱរ៉ា» តែម្តង ។
ជាក់ស្តែង…មានថ្ងៃមួយនោះអ្នកកាសែតយើង…តាមរយៈទូរស័ព្ទចូល…បានសុំសួរថា ៖
-ជំរាបសួរឯកឧត្តម…ខ្ញុំបាទកាសែតកោះសន្តិភាព សុំឯកឧត្តមមេត្តាជួយបំភ្លឺរឿងមួយ…ឃើញគេដឹកដីចាក់លុបស្រះធំមួយ…ជាស្រះពីបុរាណកាលកេរដូនតា…តើបានសម្រេចពីថ្នាក់ណាដែរ ឯកឧត្តម ? ព្រោះប្រជាជនដែលកំពុងប្រើទឹកស្រះនេះប្រចាំថ្ងៃកំពុងជ្រួល…។
សំណួរប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ…ប្រកបដោយក្រមសីលធម៌មិនទាន់ចប់ផង…ស្រាប់តែលោកឯកឧត្តមឆ្លើយផូង…ទំនងបែបមុខក្រហមផងក៏មិនដឹង…ព្រោះមើលតាមទូរស័ព្ទឮតែសម្លេង…តបវិញយ៉ាងខ្លីថា ៖
-ខ្ញុំជាអ្នកធ្វើ…លោកជាអ្នកថា…មើលឃើញអីថាហ្នឹងទៅ…រួចក៏បិទទូរស័ព្ទលាន់ផស !
កោះសន្តិភាពជើងចាស់តែងគិតវែង…មិនហ៊ានតបតទេ…ទំនងបែបគាត់ខឹងអ្នកណាពីចម្ងាយក៏មិនដឹង…ហើយគិតថា ចាំថ្ងៃក្រោយលោកឯកឧត្តមបាត់ខឹង…ដល់ពេលញោមស្លូត…ចាំសួរម្តងទៀត ។
គិតថា…បើសុំសួរម្តងទៀត…បើនៅតែកោងកាច…គេចពីសំណួរទៀត…អាត្មាសុំ«ឈប់ខន្តី»ហើយ…េហ !េហ !
ចែករំលែកព័តមាននេះ