ក្រោមមេឃតែមួយ ហេតុអីពួកគាត់រស់តោកយ៉ាកម្លេះ?
- បន្ទាយមានជ័យ
បន្ទាយមានជ័យ ៖ គ្រួសារ២បានរអ៊ូរទាំថា ពួកគាត់រស់ទាំងវេទនា ព្រោះអាស្រ័យលើការ រើសអេតចាយទាំងយប់ថ្ងៃ ដើម្បីបានប្រាក់ចិញ្ចឹមក្រពះ ។ ដោយគ្រួសាទី១ ប្តីឈ្មោះ…
បន្ទាយមានជ័យ ៖ គ្រួសារ២បានរអ៊ូរទាំថា ពួកគាត់រស់ទាំងវេទនា ព្រោះអាស្រ័យលើការ រើសអេតចាយទាំងយប់ថ្ងៃ ដើម្បីបានប្រាក់ចិញ្ចឹមក្រពះ ។ ដោយគ្រួសាទី១ ប្តីឈ្មោះ…
បន្ទាយមានជ័យ ៖ គ្រួសារ២បានរអ៊ូរទាំថា ពួកគាត់រស់ទាំងវេទនា ព្រោះអាស្រ័យលើការ រើសអេតចាយទាំងយប់ថ្ងៃ ដើម្បីបានប្រាក់ចិញ្ចឹមក្រពះ ។
ដោយគ្រួសាទី១ ប្តីឈ្មោះ ផែន ម៉ៅ អាយុ៣២ឆ្នាំ ប្រពន្ធឈ្មោះ ពេជ្រ ម៉ុំ អាយុ២៩ឆ្នាំ និងគ្រួសាទី២ ប្តីឈ្មោះ ម៉នសុខ អាយុ២៩ឆ្នាំ ប្រពន្ធឈ្មោះ បាន សម្បត្តិ អាយុ២៧ឆ្នាំ ។ គ្រួសារទាំង២ រស់នៅក្នុងភូមិ និងសង្កាត់ប៉ោយប៉ែត ។
ចំពោះគ្រួសារទី១ មានកូនប្រុសស្រី២នាក់ និងគ្រួសាទី២ មានកូនប្រុសស្រី៣នាក់ ប៉ុន្តែកូនៗរបស់ពួកគាត់ត្រូវផ្ញើវេសនាលើតា និងយាយនៅស្រុកកំណើត ព្រោះជីវភាពក្រីក្ររកព្រឹកខ្វះល្ងាច ក្នុងសម័យកូវីដ ស្របពេលថៃបិទព្រំដែន ។
ពួកគាត់រៀបរាប់ថា មុនថៃបិទព្រំដែន ពួកគាត់ជាកម្មករអូសរទេះ នៅច្រកទ្វារអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែត ហើយថា គ្រានោះអាចមានប្រាក់ជួលផ្ទះ ឬបន្ទប់គេនៅ ។ លុះក្រោយថៃបិទព្រំដែនគ្មានការងារធ្វើ និងគ្មានប្រាក់ជួលផ្ទះទើបបង្ខំចិត្តនាំគ្នារស់នៅក្រោមដំបូលតង់ ឬសំពត់កៅស៊ូបែបនេះ ។
យ៉ាងណាក៏ដោយគ្រួសារទី១ ប្រាប់ថា បានទទួលប្រាក់ឧបត្ថម្ភរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលតាមរយៈអាជ្ញាធរ១ខែ២០ម៉ឺនរៀល និងបានថ្លែងអំណរគុណចំពោះរាជរដ្ឋាភិបាលផងដែរ ។ ដោយឡែកគ្រួសារទី២ អះអាងថា មិនទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថមពីរាជរដ្ឋាភិបាលតាមរយៈអាជ្ញាធរទេ បើទោះជាពួកគាត់យកបន្ទប់បង្គន់ដែលគេចោលធ្វើជាជម្រកក៏ដោយ ។
ជុំវិញករណីនេះ លោកស្រី ស៊ិនណាំយ៉ុង មេភូមិប៉ោយប៉ែតប្រាប់តាមទូរស័ព្ទថា គ្រួសារខាងលើ អាចជាអ្នកចំណូលថ្មី ឬទៅរស់នៅកន្លែងកើតហេតុ ក្រោយអាជ្ញាធរចុះជំរឿនទើបមិនទទួលបានប័ណ្ណក្រីក្រ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ