ទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនាតែងប្រដៅមនុស្សមិនឱ្យបៀតបៀនគ្នា មិនឱ្យចាក់ដោតគ្នា មិនឱ្យចងពៀរគ្នា និងចង្អុលបង្ហាញផ្លូវណាដែលជាប្រយោជន៍នាំឱ្យសព្វសត្វបានសុខក្នុងលោកទាំងពីរគឺ លោកនេះ និងលោកខាងមុខ ដែលជាកិច្ចពិតប្រាកដរបស់ជនជាសប្បុរសមាន៤យ៉ាងៈ
១-សេពគប់សប្បុរស គឺលោកអ្នកប្រព្រឹត្តល្អដោយកាយ វាចា ចិត្តជាប្រក្រតី
២- ស្តាប់ពាក្យប្រៀប្រដៅរបស់បណ្ឌិតអ្នកប្រាជ្ញដោយគោរព
៣- ត្រិះរិះឱ្យស្គាល់របស់ល្អ ឬអាក្រក់ដោយឧបាយដែលត្រូវ
៤- ប្រតិបត្តិធម៌សមគួរដល់ធម៌ដែលបានត្រិះរិះឃើញហើយ ។
សប្បុរសក្នុងទីនេះលោកសំដៅយកបុគ្គលអ្នកប្រព្រឹត្តល្អដោយកាយ វាចា ចិត្ត ប៉ុន្តែសម្រាប់ក្នុងទីដទៃលោកសំដៅយកបុគ្គលអ្នកមានសន្តានចិត្តស្ងប់រម្ងាប់ក៏មាន ដែលពាក្យថាល្អនោះ គឺមនុស្សមិនអាក្រក់ ពោលគឺមិនប្រព្រឹត្តសេចក្តីអាក្រក់ សេចក្តីនាំឱ្យវិនាស ជាអ្នកប្រព្រឹត្តល្អជាប្រក្រតីគួរជាទីរាប់អាននៃអ្នកផងទាំងពួង បុគ្គលប្រភេទនេះហៅថា សប្បុរស ។ ដោយសាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ