ខេត្តប៉ៃលិន ៖ គេសង្កេតឃើញមនុស្សម្នាគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែនាំគ្នាស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះបិទទ្វារជាតិឈឹង ខណ:ពេលអាកាសធាតុត្រជាក់ខ្លាំងបែបនេះ ដោយឡែកស្ត្រីក្រីក្រម្នាក់ និងប្តី រួមជាមួយកូនតូចម្នាក់អាយុប្រហែល៥ខែ គ្រាន់តែពាក់សម្លៀកបំពាក់ធម្មតា ហើយពួកគាត់បានសុំទីលានវត្តចតស្នាក់នៅកណ្តាលវាលអស់រយ:ពេលជិត១សប្តាហ៍មកហើយ ដើម្បីនាំគ្នាដើររើសអេតចាយលក់បានប្រាក់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពកំឡុងពេលគេធ្វើពិធីតាំងពិព័រណ៍ ។
ហេតុការណ៍ប្រទះឃើញគ្រួសារក្រីក្រខាងលើនេះបានកើតឡើងកាលពីវេលាម៉ោង៦និង៤០នាទីព្រឹកថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ ស្ថិតនៅក្នុងបរិវេណវត្តពោធិមារាម ហៅវត្តប៉ាហ៊ី ក្នុងភូមិប៉ាហ៊ីត្បូង សង្កាត់ប៉ៃលិន ក្រុងប៉ៃលិន ខេត្តប៉ៃលិន ។
ប្រភពព័ត៌មានបានឱ្យដឹងថា ស្ត្រីក្រីក្រនាំប្តីបើកបររ៉ឺម៉កម៉ូតូដើររើសអេតចាយលក់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារមានឈ្មោះ ឃុន នឿម អាយុ៤០ឆ្នាំ ចំណែកប្តីឈ្មោះ គុន រិទ្ធ អាយុ៤០ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតរស់នៅក្នុងភូមិព្រៃរូង ឃុំបឹងខ្នា ស្រុកបាកាន ខេត្តពោធិ៍សាត់ ។
ស្ត្រីខាងលើបានរៀបរាប់ឱ្យដឹងទាំងសភាពរងារខ្លាំងថា គាត់មកសម្រាកនៅទីនេះ ដើម្បីរើសអេតចាយ ពេលឃើញមានគេធ្វើពិធីតាំងពិព័រណ៍ក្នុងក្រុងប៉ៃលិនអស់រយៈពេលប្រហែល១អាទិត្យមកហើយ ដោយទាំង៣នាក់ប្តីប្រពន្ធនិងកូនតែងតែដេកនៅលើរ៉ឺម៉កម៉ូតូរបស់ខ្លួនយកមេឃធ្វើជាដំបូល និងយកទីវាលធ្វើជាជញ្ជាំង ។
ស្ត្រីដដែលបន្តទៀតថា គាត់មានកូនចំនួន៧នាក់ (ប្រុស៣នាក់ ស្រី៤នាក់) កូនច្បងអាយុ១៩ឆ្នាំ ដោយគាត់មានប្តីចំនួន២នាក់ ប្តីមុនកូនចំនួន៣នាក់ បន្ទាប់មកប្តីឈឺក៏ចែកឋានចោលទៅ ទើបយកប្តីក្រោយម្នាក់ទៀត បានកូន៤នាក់ ។
ស្ត្រីដដែលបានបន្ថែមទៀតថា រាល់ថ្ងៃពួកគាត់គ្មានផ្ទះសម្បែងស្នាក់នៅត្រឹមត្រូវនឹងគេនោះទេ ដោយកូនៗរបស់គាត់មួយចំនួនទៅស៊ីឈ្នួល និងរស់នៅជាមួយគេអស់ហើយ គ្មានបានរៀនសូត្រចេះដឹងនឹងគេទេ ។ ចំណែកពួកគាត់ ខិតខំប្រឹងដើររើសអាតចាយសម្រាប់យកមកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ បានព្រឹកខ្វះល្ងាច យប់កន្លែងណា ដេកនៅកន្លែងនោះ ជាមួយនឹងរ៉ឺម៉កម៉ូតូរបស់ខ្លួន ដែលក្នុង១ថ្ងៃអាចរកចំណូលបាន ត្រឹមតែ២ម៉ឺនទៅ៣ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះ ។ គាត់បញ្ជាក់ថា នៅរដូវនេះពិតជាត្រជាក់ខ្លាំងណាស់ ស្ទើរតែទ្រាំមិនបានទៅហើយ តែសម្រាកនៅលើរ៉ឺមកម៉ូតូដេកផ្ទុយគ្នាចង្អៀតបន្តិចមែន តែមិនសូវរងារប៉ុន្មាននោះទេ តែបើរដូវក្តៅវិញ មានការលំបាកខ្លាំងព្រោះស្អុះស្អាប់ចង្អៀតគ្នាពេក ។
ទោះបីជាយ៉ាងណា រហូតមកដល់ពេលនេះ ការតាំងពិព័រណ៍បានបញ្ចប់ហើយ ពួកគាត់ក៏ត្រៀមខ្លួនរៀបចំអីវ៉ាន់បន្តទៅរករើសអេតចាយនៅតាមបណ្តាខេត្តផ្សេងៗទៀត ។ ព្រោះគាត់គ្មានដីស្រែ ចម្ការ គ្មានសាច់ញាតិបងប្អូននឹងគេនោះទេ ជាកូនកំព្រា ហើយគ្មានចំណេះដឹងថែមទៀត មិនដឹងជាថ្ងៃណាខែណា អាចមានជីវភាពធូរធារដូចគេនោះទេ មានតែរស់នៅកំដរថ្ងៃផុតដង្ហើមប៉ុណ្ណោះ ។ មានតែរ៉ឺម៉កម៉ូតូមួយគ្រឿងចាត់ទុកថា ជាសំណាងខ្លាំងណាស់សម្រាប់ជីវិតរបស់ពួកគាត់ ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ ធីតា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ