ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានណែនាំអំពីការប្រើប្រាស់របស់ទ្រព្យយ៉ាងនេះថា វត្ថុសម្រាប់ប្រើប្រាស់ទាំងអស់សុទ្ធតែត្រូវប្រែប្រួលនិងចាស់គ្រាំគ្រាទៅជាធម្មតា ហើយត្រូវខូចខាតទៅដោយឥតមានសេសសល់អ្វីឡើយ ។
ប៉ុន្តែថ្វីបើយ៉ាងនេះក៏ដោយចុះ តែបើចេះថ្នម ចេះជួសជុលវាក៏អាចប្រើប្រាស់បានយូរ មិនសូវខាតបង់ប្រាក់ក្នុងការទិញរបស់ថ្មីមកប្រើប្រាស់ជំនួស ហើយយើងអាចសន្សំប្រាក់សម្រាប់ទុកធ្វើជាដើមទុនក្នុងមុខរបរ ឬក៏អាចធ្វើអ្វីដែលជាប្រយោជន៍ផ្សេងទៀតបាន ។
អ្នកខ្លះមិនហ៊ានប្រើរបស់តម្លៃទាបទេខ្លាចគេថាអន់ ឬខ្លាចមិនឡូយឆាយ ក៏ចំណាយលុយអស់ច្រើនសន្ធឹកទៅទិញរបស់ទំនើបៗមកប្រើប្រាស់ដើម្បីដេញម៉ូតដេញសម័យ តែគេភ្លេចគិតថា ទង្វើបែបនេះ មិនមែនត្រឹមតែខាតបង់ប្រាក់ដើម្បីប្រយោជន៍រស់នោះទេ គឺថាប្រាក់ដែលអស់ទៅនោះគឺជាការបូជាជូនតណ្ហាដោយពិតៗ ។
ចំណែកភិក្ខុសាមណេរ អ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវតែគិតអំពីបញ្ហានេះឱ្យណាស់ កុំភ្លើតភ្លើនភ្លេចខ្លួនឲ្យសោះនាំឱ្យអាប់យសដល់ឧត្តមភេទ ។
ត្រូវចាំថា មនុស្សសង្ហា មិនមែនដោយសាររបស់ទ្រព្យឡូយឆាយនោះទេ បុរាណបានពោលថា ស្រីស្រស់ល្អឆើតព្រោះចរិយា ប្រុសសង្ហាព្រោះវិជ្ជា ចំណែកបព្វជិត ក៏មិនខុសពីស្ត្រីប៉ុន្មានដែរ បើមានតែវិជ្ជាខ្វះចរិយាគឺការសង្រួម ដូចផ្លែល្វាល្អតែក្រៅប៉ុណ្ណោះឯង ។
ពិតណាស់របស់ខ្លះមានល្ខណៈចាស់ទៅមែន តែនៅមានប្រយោជន៍ គប្បីថែរក្សាទុកឲ្យបានល្អ ថ្វីបើពេលនេះយើងមិនត្រូវការមែន តែថ្ងៃណាមួយយើងនឹងអាចត្រូវការវាជាក់ជាមិនខាន ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ