ខេត្តសៀមរាប ៖ ព្រះកេសបដិមាព្រះពោធិសត្វ ឬលោកេស្វរៈចំនួនមួយសាងពីថ្មភក់ ត្រូវបានប្រទះឃើញ ខណៈក្រុមអ្នកជំនាញអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាធ្វើកំណាយ នៅក្នុងខ្លោងទ្វារចូលខាងកើតប្រាសាទតានៃជ្រុងនិរតី ដើម្បីរកថ្មដំបូលដែលធ្លាក់ចុះកប់ក្នុងគំនរថ្ម និងដីដំបូកយកមកជួសជុលប្រាសាទ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី៨ តុលា កន្លងមកនេះ ។
តាមការបញ្ជាក់របស់ប្រធានគម្រោងជួសជុលប្រាសាទតានៃ និងជាបុរាណវិទូ នៃនាយកដ្ឋានអភិរក្សប្រាសាទក្នុងឧទ្យានអង្គរ និងបុរាណវិទ្យាលោក ស៊ា សុភារុន ឱ្យដឹងថា ចម្លាក់ព្រះកេសលោកេស្វរៈ ដែលក្រុមការងារប្រទះឃើញនេះ គឺមានត្រឹមតែព្រះកេសប៉ុណ្ណោះ ដោយមានរូបព្រះពុទ្ធនៅលើផ្នួងសក់ មានត្រចៀកខាងស្តាំ តែគ្មានខាងឆ្វេង ច្រមុះឆែប មុខម្ខាងរបកសាច់ថ្ម ។
សភាពខូចខាតទាំងនេះ ជាបឋមមិនដឹងថា មកពីមូលហេតុអ្វីប្រាកដទេ តែអាចជាការប៉ះទង្គិចអ្វីមួយធ្វើឱ្យបែក ឬគុណភាពថ្ម នៅលើថ្ពាល់ម្ខាងមិនសូវល្អ ទើបធ្វើឱ្យស្រទាប់ថ្មរបកចេញពីថ្ពាល់ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចម្លាក់មួយនេះ ក៏ប្រហែលមិនស្ថិតនៅទីតាំងនេះពីដើមមកទេ ព្រោះមិនមានភស្តុតាងណាមួយបញ្ជាក់ថា មានដងខ្លួននៅកន្លែងនេះទេ ។
មន្ត្រីទទួលបន្ទុកចុះបញ្ជីសារពើភណ្ឌបុរាណវត្ថុ នៃនាយកដ្ឋានអភិរក្សប្រាសាទក្នុងឧទ្យានអង្គរ និងបុរាណវិទ្យាបង្ការនៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា លោកឈូក សុម៉ាឡា បានចុះពិនិត្យ និងធ្វើការវាស់ទំហំព្រះកេសបដិមា ព្រះពោធិសត្វលោកេស្វរៈបានឱ្យដឹងថា ព្រះកេសនេះធ្វើពីថ្មភក់ មានកម្ពស់៥៤ស.ម ទទឹង២៧ស.ម និងកម្រាស់៣៦ស.ម ។
ព្រះកេសព្រះពោធិសត្វលោកេសូរ ឬលោកេស្វរៈ បច្ចុប្បន្នត្រូវបានក្រុមការងារយកមករក្សាទុក នៅអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាបណ្តោះអាសន្ន ដើម្បីធ្វើការចុះបញ្ជី និងថតរូបទុកជាឯកសារ ព្រមទាំងរៀបចំបែបបទស្នើយកទៅរក្សាទុក នៅអភិរក្សដ្ឋានអង្គរ ។
ចំពោះព្រះកេសខាងលើនេះ លោក សុម៉ាឡា ក៏បញ្ជាក់ដែរថា ស្ថិតក្នុងរចនាបថបាយ័ន ប្រហែលពីចុងស.វ.ទី១២ និងដើមស.វ.ទី១៣ ក្នុងរាជ្យព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ។ លោកេសូ ឬលោកេស្វរៈ គឺជាព្រះពោធិសត្វ ក្នុងពុទ្ធសាសនាមហាយាន ដែលមានករុណាធម៌កំពូល ក្នុងការជួយសង្គ្រោះមនុស្សលោក ។
ក្នុងសិល្បៈខ្មែរយើង តែងឃើញចម្លាក់ប្រភេទនេះមានព្រះហស្ថ២ ៤ ឬ៨ ដោយមានកាន់កេតនភណ្ឌ ដូចជាខ្សែផ្គាំ គម្ពីរ ផ្កាឈូក និងថូ ព្រមទាំងឆ្លាក់រូបព្រះពោធិសត្វអមិតាភៈ អង្គុយភាវនានៅលើផ្នួងសក់ ដូចគ្នានឹងបដិមាប្រាជ្ញាបារមិតាដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ