ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ ជនជាតិខ្មែរយើងតាំងពីបុរាណកាលមកដល់សព្វថ្ងៃ នៅតែមានជំនឿថា សម្រែក និងវត្តមានរបស់សត្វមួយចំនួន ជាប្រផ្នូលនាំមកគ្រោះចង្រៃ និងលាភជ័យចូលក្នុងភូមិ ឬក្នុងផ្ទះ ។ ជំនឿចំពោះសម្រែក ឬវត្តមានរបស់សត្វទាំងនោះ មិនថាតែសត្វស្រុក សត្វព្រៃឡើយ ហើយសត្វខ្លះទៀតដែលយល់ថា វានឹងនាំមកភាពចង្រៃ អ្នកភូមិក៏និមន្តព្រះសង្ឃសូត្រមន្តរំដោះគ្រោះ ចំណែកសត្វខ្លះទៀត គេធ្វើពិធីដេញដោយលើកគ្នាទាំងភូមិ មានដំបង មានត្រដោក និងដុតភ្លើង លាន់ទ្រហឹងអឺងកងទាំងយប់ ។
ពាក់ព័ន្ធជំនឿនោះ លោកសុខ ធួក ប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈខេត្តកំពង់ឆ្នាំង កាលពីថ្ងៃទី២ មីនា ២០១៤ មានប្រសាសន៍ថា សម្រែកសត្វយំ និងវត្តមានរបស់សត្វដែលខ្មែរយើងមានជំនឿថានាំគ្រោះចង្រៃ ឬលាភជ័យចូលភូមិឋាន ដូចជា៖ សម្រែកសត្វខ្លែងស្រាក, មៀម និងលលកខ្មោច ជាដើម ។ សត្វទាំងនោះយំនៅពេលយប់ ហើយនៅពេលយំ ម្តងៗ មនុស្សម្នានៅភូមិនោះភ័យខ្លាច និងមានជំនឿថា នៅក្នុងភូមិនោះនឹងមានអ្នកឈឺធ្ងន់ ឬមានអ្នកស្លាប់ពុំខាន ពិសេសបើវាទុំស្រែកយំលើដំបូលផ្ទះណា សមាជិកគ្រួសារនោះនឹងជួបហេតុអាក្រក់ពុំខាន ។
សំឡេងសត្វឪឡយំ ។ «សត្វឪឡ» ជាប្រភេទសត្វស្លាបរស់នៅតែក្នុងព្រៃស្រោង ព្រៃជ្រៅលើភ្នំ ហើយវាកម្រយំណាស់ ប៉ុន្តែបើវាយំច្រើនតែនៅពេលស្ងាត់ មិនថាយប់ ឬថ្ងៃទេ ។ បើឮសម្រែករបស់វា អ្នកស្រុកមានក្តីរន្ធត់ណាស់ ព្រោះតាម ចាស់ៗនិយាយតគ្នាថា បើសត្វឪឡយំបែរមុខឆ្ពោះទៅខាងណា អ្នកស្រុកនៅភូមិនោះនឹងកើតគ្រោះភ័យអន្តរាយ ដូចជាជំងឺអាសន្នរោគ ជំងឺឧត្បាតចង្រៃ និងគ្រោះអត់ឃ្លានជាដើម ដែលនឹងធ្វើឱ្យអ្នកភូមិនោះស្លាប់ច្រើនពុំខាន ។ ទាក់ទិនរឿងនេះលោកសុខ ធួក នៅចាំថា កាលពីបីបួនឆ្នាំមុន នៅតាមផ្លូវជាតិលេខ៥ ក្នុងភូមិទួលខ្ពស់ ឃុំមេលំ ស្រុកបរិបូណ៌ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង មានសត្វឪឡយំ ជាប់ៗគ្នាប៉ុន្មានថ្ងៃ ហើយកាលណោះឃើញមានមនុស្សឈឺស្លាប់បី-បួននាក់មែន ។ អ្នកភូមិ និងព្រះសង្ឃបានធ្វើពិធីដេញសត្វចង្រៃនោះ៣យប់ជាប់គ្នា ហើយសារព័ត៌មានបានចុះផ្សាយ ក្នុងនោះមានសារព័ត៌មានកោះសន្តិភាពដែរ ។
សត្វឈ្លូសចូលភូមិ ។ ជាធម្មតាសត្វឈ្លូសជាសត្វចតុបាតរស់នៅតែក្នុងព្រៃ ប៉ុន្តែជួនកាលវាភ្លាត់ស្នៀតរត់ចូលស្រុក-ភូមិម្តងម្កាល ។ បើសិនប្រជាពលរដ្ឋបានឃើញឈ្លូសចូលភូមិ នឹងលើកគ្នាដេញវាយ ។ តាមចាស់បុរាណនិយាយថា ភូមិដែលមានសត្វឈ្លូសចូលនោះ នឹងមានវិបត្តិចលាចល មានឧបទ្រពចង្រៃ ឬអ្នកស្រុកបែកបាក់សាមគ្គីគ្នាជាក់ជាពុំខាន ។
សត្វក្រៀលយំ ។ សត្វក្រៀលគឺជាសត្វស្លាបស៊ីត្រី ខ្យង ជាអាហារ ពួកវាចូលចិត្តនៅតាមត្រពាំង បឹងបួរ ជាដើម ។ ប្រសិនបើនៅពេលក្រៀលហើរខ្ពស់ ជាគូ ឬជាហ្វូង ព័ទ្ធជារង្វង់ និងយំ ក្រុលៗយា៉ងគ្រលួចនោះ អ្នកស្រុកសន្មតថា ក្នុងភូមិនឹងមានក្រមុំកម្លោះពង្រត់គ្នាចេញពីភូមិពុំខាន ។
សត្វឃ្មុំ និងសត្វព្រួត ច្រើនធ្វើសម្បុកតាមមែកឈើក្នុងព្រៃ និងតាមរន្ធឈើជាដើម ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់សត្វឃ្មុំម្តងម្កាលក៏ធ្វើសម្បុកក្នុងផ្ទះអ្នកភូមិដែរ ។ គេមានជំនឿថា បើសត្វឃ្មុំចូលនៅក្នុងផ្ទះ នឹងនាំមកលាភសក្ការៈ និងនាំសេចក្តីសុខសប្បាយដល់អ្នកផ្ទះពុំខាន ។ ដោយហេតុនេះហើយទើបម្ចាស់ផ្ទះមិនហ៊ានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពួកវាឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញបើសត្វព្រួតមិនដែលចូលមកនៅកសាងសម្បុកដូចឃ្មុំឡើយ វាគ្រាន់តែចូលមកសំចតមួយរយៈ ហើយក៏ហើរចេញទៅវិញ ។ ព្រួតកម្រទិចមនុស្សណាស់ ប៉ុន្តែបើវាចូលមកផ្ទះណា ហើយទិចសមាជិកគ្រួសារនោះ តាមចាស់ៗបុរាណថា នឹងមានឧបទ្រពចង្រៃ និងវិនាសទ្រព្យសម្បត្តិក្នុងគ្រួសារនោះ ។
លោកសុខ ធួក ឱ្យដឹងថា នៅមានសត្វជាច្រើនប្រភេទទៀត ដូចជា សត្វអំពិលអំពែកចូលផ្ទះ មានជំនឿថាមានលុយកាក់ហូរចូលផ្ទះ ។ ចំណែកសត្វឆ្មាសម្បុរ៣ ចូលកើតកូនលើផ្ទះនឹងមានលាភសំណាងទ្រព្យសម្បត្តិហូរចូលជាដើម៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ