ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ ដោយសារតែតម្បាញសំពត់ស៊ឹង គួបផ្សំ និងរបរស្រែចម្ការផងធ្វើគ្រួសារមួយរស់នៅភូមិព្រែកសាលា ឃុំទឹកហូតស្រុករលាប្អៀរ បានមានជីវភាពកាន់តែប្រសើរជាងមុន ព្រោះទទួលបានជោគជ័យមានអតិថិជនគាំទ្រជាច្រើន រហូតតម្បាញអោយម៉ូយមិនទាន់ និងឆ្លៀតត្បាញនៅពេលយប់ទៀត ដើម្បីបំពេញតម្រូវការទីផ្សារ ជាពិសេសក្នុងឱកាសបុណ្យកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌដែលខិតចូលមកដល់នេះ ។
ជួបជាមួយភ្នាក់ងារយើងនៅព្រឹកថ្ងៃទី២២ ខែសីហានេះ ស្ត្រីឈ្មោះ ចាន់ណារិន អាយុ៣២ឆ្នាំ ជាជនពិការជើងមួយចំហៀង តាំងពីអាយុ៣ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា ៖ ដោយសារតែខ្លួនគាត់ជាជនពិការមិនដឹងទៅរកស៊ីអ្វីដូចគេបានពេលធំដឹងក្តីគាត់បានទៅរៀនត្បាញសំពត់ស៊ឹង នៅឯឃុំកោះដាច់ ស្រុកមុខកំពូល ខេត្តកណ្ដាល ដោយស្នាក់នៅជាមួយផ្ទះម្តាយធំ ។ បន្ទាប់ពីចេះចាំស្ទាត់ជំនាញហើយគាត់ក៏បានមករស់នៅក្នុងភូមិព្រែកសាលា ជាមួយនឹងឪពុកម្ដាយវិញ ហើយក៏បានចាប់យកមុខរបរត្បាញសំពត់ស៊ឹងនេះឡើង ដោយពីដំបូងមានត្រឹមតែកីមួយប៉ុណ្ណោះ ក្រោយមកទៀតបងប្អូនគាត់មានចំនួន៣នាក់ទៀត ក៏ចាប់មុខរបរដូចគ្នានេះដែរ ដោយសារមានអតិថិជនកាន់តែច្រើន និងមានតម្រូវការតែខ្ពស់ ។
បច្ចុប្បន្នមានម៉ូយមកពីខេត្តកណ្ដាល និងថ្មីៗនេះមានពីខាងបាត់ដំបង និងប៉ោយប៉ែតក៏បានមកកម្មង់ទិញពីគាត់ដែរ ក្នុងម្នាក់ចាប់ពី៥០ទៅ១០០ សំពត់ឡើងទៅ ឬច្រើនជាងនេះ មានប៉ុណ្ណាគេយកប៉ុណ្ណឹង ។ សព្វថ្ងៃគ្រួសារគាត់មានកីតម្បាញចំនួន៥កី នៅត្បាញអោយគេមិនទាន់ទេ ហេតុនេះហើយគ្រួសារគាត់បានឆ្លៀតពេលត្បាញយប់បន្ថែមទៀត ។
ស្ត្រីរូបនោះបានបញ្ជាក់ថា ក្នុងសំពត់ស៊ឹង១ក្បិន មាន២សំពត់ គាត់លក់រាយក្នុងតម្លៃ ១៥ដុល្លារ ឬស្មើនឹង៦ម៉ឺនរៀល មានន័យថា មួយសំពត់ថ្លៃ ៣ម៉ឺនរៀល ។ យ៉ាងនេះក្តីក្រៅពីរបរត្បាញសំពត់ស៊ឹងគ្រួសារគាត់នៅមានមុខរបរស្រែចម្ការបន្ថែមទៀតដែរ និងជាចុងក្រោយគាត់ចង់អោយប្រជាពលរដ្ឋចូលរួមគាំទ្រផលិតផលខ្មែរដែលត្បាញដោយដៃផ្ទាល់នេះផង ។
សូមមបញ្ជាក់ដែរថា ៖ ក្នុងកីតម្បាញមួយក្នុងមួយថ្ងៃបានតែ១សំពត់១ក្បិន (មាន២សំពត់) តែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែក្នុងកីតម្បាញមួយ អាចរកចំណូលបានពី៣ទៅ៤រយដុល្លាក្នុង១ខែ ដែលចំណូលនេះអាចច្រើនជាងកម្មករតម្បាញតាមរោងចក្រ ប៉ុន្តែមុខរបរមួយនេះអាចនៅជួបជុំគ្រួសារ និងអាចមើលថែរកូនចៅឪពុកម្តាយចាស់ជរាបានដែរ ៕ កែសម្រួលដោយ ៖ សុឃាក់
ចែករំលែកព័តមាននេះ