តាមលទ្ធផលស្រាវជ្រាវដែលផ្សព្វផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី២៦ កុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៤ ថានៅឆ្នាំ២០៥០ ប្រជុំកោះប្រហែល១.៥០០ពីចំនួនសរុប១៧.០០០នៅឥណ្ឌូណេស៊ី នឹងបាត់ពីផែនទីពិភពលោក ព្រោះទទួលរងពីសម្ពាធនីវ៉ូទឹកសមុទ្រឡើងខ្ពស់បណ្តាលឱ្យលិច ។ លទ្ធផលស្រាវជ្រាវដែលរៀបចំឡើងដោយក្រុមជំនាញពីធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី(ADB) បញ្ជាក់ថាក្រៅពីកោះជាង១.៥០០របស់ឥណ្ឌូ
តាមលទ្ធផលស្រាវជ្រាវដែលផ្សព្វផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី២៦ កុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៤ ថានៅឆ្នាំ២០៥០ ប្រជុំកោះប្រហែល១.៥០០ពីចំនួនសរុប១៧.០០០នៅឥណ្ឌូណេស៊ី នឹងបាត់ពីផែនទីពិភពលោក ព្រោះទទួលរងពីសម្ពាធនីវ៉ូទឹកសមុទ្រឡើងខ្ពស់បណ្តាលឱ្យលិច ។ លទ្ធផលស្រាវជ្រាវដែលរៀបចំឡើងដោយក្រុមជំនាញពីធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី(ADB) បញ្ជាក់ថាក្រៅពីកោះជាង១.៥០០របស់ឥណ្ឌូណេស៊ីដែលលិចបាត់ទៅក្នុងសមុទ្រនៅឆ្នាំ២០៥០នោះ ក្រុងហ្សាការតា ដែលមានប្រជាជនច្រើនជាង២៦,៧លាននាក់ អាចមានតំបន់ត្រូវជន់លិចដោយទឹកសមុទ្រជាង៤០% ពិសេសនៅភាគខាងជើងនឹងក្លាយជាដៃសមុទ្រ ។
លទ្ធផលស្រាវជ្រាវបង្ហាញថាក្នុងឆ្នាំ២០៣០ ឬរយៈពេលជិត២០ឆ្នាំខាងមុខអាកាសយានដ្ឋានអន្តរជាតិស៊ូហ្គាណូ -ហាតតា នៅលើកោះជ្វា ដែលទទួលភ្ញៀវពីទូទាំងពិភពលោកក្នុងមួយឆ្នាំ៥៧,៨លាននាក់ និងជាអាកាសយានដ្ឋានដែលមានចរាចរណ៍កកស្ទះស្ថិតនៅលំដាប់ទី៩ នៅលើពិភពលោក នឹងរងការជន់លិច ប្រសិនបើកម្រិតនីវ៉ូសមុទ្រកើនខ្ពស់ដូចពេលបច្ចុប្បន្ន ។
អ្នកជំនាញADB ក្រើនរំលឹកថា ប្រសិនបើអំឡុងពេលនោះឈានមកដល់ ឥណ្ឌូណេស៊ី ជាប្រទេសដែលមានតំបន់ឆ្នេរវែងបំផុត ស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី២ នៅលើពិភពលោក គឺប្រវែងជាង៨០.០០០គីឡូម៉ែត្រ នឹងត្រូវប្រឈមមុខនឹងគ្រោះមហន្តរាយខ្លាំងជាងពេលដែលឥណ្ឌូណេស៊ីជួបនឹងគ្រោះសូ៊ណាមី កាលពីថ្ងៃទី២៦ ធ្នូ ឆ្នាំ២០០៤ បង្កឱ្យមានអ្នកស្លាប់ជាង២៨០.០០០នាក់ នៅក្នុងចំណោម៦ប្រទេសទៅទៀត ។
ក្រសួងជលផលនិងដែនសមុទ្ររបស់ឥណ្ឌូណេស៊ី បញ្ជាក់ថា កម្រិតនីវ៉ូសមុទ្រដែលកើនខ្ពស់បង្កឱ្យឥណ្ឌូណេស៊ីបាត់បង់កោះដោយលិចនៅក្នុងសមុទ្រយ៉ាងតិច២៤កោះកាលពីអំឡុងឆ្នាំ២០០៥ដល់ឆ្នាំ២០០៧ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ