ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ប្រារព្ធនូវព្រះសារីបុត្រថេរ។ នៅពេលបវារណាចេញព្រះវស្សាហើយ ព្រះថេរៈលោកមានបំណងចង់និមន្តចារិកទៅកាន់ទីផ្សេងៗ ព្រមទាំងមានភិក្ខុជាច្រើនជូនដំណើទៅផង ព្រះថរៈបានប្រាស្រ័យជាមួយភិក្ខុ ទាំងនោះយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល ។ តែភិក្ខុមួយអង្គ ព្រះថេរៈលោកពុំបានប្រាស្រ័យជាមួយសោះ។ ជួនពេលនោះឯងជាយសង្ឃាដីរបស់ព្រះសារីបុត្រ…
ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ប្រារព្ធនូវព្រះសារីបុត្រថេរ។ នៅពេលបវារណាចេញព្រះវស្សាហើយ ព្រះថេរៈលោកមានបំណងចង់និមន្តចារិកទៅកាន់ទីផ្សេងៗ ព្រមទាំងមានភិក្ខុជាច្រើនជូនដំណើទៅផង ព្រះថរៈបានប្រាស្រ័យជាមួយភិក្ខុ ទាំងនោះយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល ។ តែភិក្ខុមួយអង្គ ព្រះថេរៈលោកពុំបានប្រាស្រ័យជាមួយសោះ។
ជួនពេលនោះឯងជាយសង្ឃាដីរបស់ព្រះសារីបុត្រ ប៉ើងទៅប៉ះខ្លួនភិក្ខុអង្គនោះ ស្រាប់តែភិក្ខុអង្គនោះបានក្រោធខឹងនឹងព្រះថេរៈ ហើយបានទៅក្រាបទូលដល់ព្រះសាស្តាថា ព្រះសារីបុត្របានធ្វើខុស ហើយមិនព្រមសុំខមាទោស ។
ព្រះសាស្តាទ្រង់ត្រាស់ឱ្យភិក្ខុទាំងឡាយនិមន្តព្រះសារីបុត្រមក ហើយត្រាស់សួររឿងនោះនឹងព្រះថេរៈ ព្រះថេរៈបានក្រាបទូលភាពដែលខ្លួនលោកជាអ្នកមានចិត្តស្មើដោយផែនដី ដោយទឹក ដោយភ្លើង ស្មើដោយខ្យល់ជាដើម។ គ្រានោះស្រាប់តែមានសេចក្តីក្តៅក្រហាយកើតឡើងពេញសរីរៈរាងកាយរបស់ភិក្ខុអង្គនោះ។
ព្រះសាស្តាទ្រង់បានបញ្ជាឱ្យព្រះសារីបុត្រសុំខមាទោសនឹងភិក្ខុនោះ។ ព្រះសារីបុត្រក៏បានអង្គុយចោងហោង ប្រណម្យអញ្ចលី សុំខមាទោសដល់ភិក្ខុនោះភ្លាមមិនមានអល់អែកឡើយ ។ ពួកភិក្ខុទាំងឡាយបាននាំគ្នាពោលសរសើរគុណព្រះថេរៈជាអនេក ។
ព្រះសាស្តាទ្រង់ត្រាស់ព្រះគាថានេះថា ភិក្ខុណាមានចិត្តស្មើដោយផែនដីប្រៀបដូចជាសសរខឿន មានគោលជំហររឹងប៉ឹង មានវត្តប្រតិបត្តិល្អ មានកិលេសដូចជាភក់ទៅប្រាសហើយ ដូចទន្លេដែលមិនកករល្អក់យ៉ាងនោះ ជាអ្នកមិនសោមនស្ស មិនទោមស្ស សង្សារវដ្តទាំងឡាយ នឹងមិនមានដល់ភិក្ខុដែលមានគោលជំហររឹងប៉ឹងយ៉ាងនោះឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ