តាមទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាលោកអប់រំឱ្យរៀនស្តាប់ ហើយត្រិះរិះពិចារណាស្គាល់នូវរបស់ល្អ ឬអាក្រក់ដោយឧបាយដែលត្រូវ គឺត្រិះរិះដោយវិចារណញ្ញាណយ៉ាងសុខុម ។ កាលបើបុគ្គលបានស្តាប់នូវពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់អ្នកប្រាជ្ញហើយ គប្បីត្រិះរិះពិចារណាថា គួរប្រតិបត្តិធម៌នោះយ៉ាងដូចម្តេចទើបសមគួរដល់តួនាទីរបស់ខ្លួន។ នៅពេលពិចារណាឃើញហេតុផលច្បាស់ប្រាកដហើយ ត្រូវអនុវត្តជាក់ស្តែងតាមឧបាយនោះពោលគឺ…
តាមទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាលោកអប់រំឱ្យរៀនស្តាប់ ហើយត្រិះរិះពិចារណាស្គាល់នូវរបស់ល្អ ឬអាក្រក់ដោយឧបាយដែលត្រូវ គឺត្រិះរិះដោយវិចារណញ្ញាណយ៉ាងសុខុម ។
កាលបើបុគ្គលបានស្តាប់នូវពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់អ្នកប្រាជ្ញហើយ គប្បីត្រិះរិះពិចារណាថា គួរប្រតិបត្តិធម៌នោះយ៉ាងដូចម្តេចទើបសមគួរដល់តួនាទីរបស់ខ្លួន។
នៅពេលពិចារណាឃើញហេតុផលច្បាស់ប្រាកដហើយ ត្រូវអនុវត្តជាក់ស្តែងតាមឧបាយនោះពោលគឺ បុគ្គលដែលតែងតែប្រព្រឹត្តអំពើអបាយគប្បីរៀនលះកម្មចាស់(សំដៅអំពើអាក្រក់)នោះចោល ហើយទាញចិត្តងាកមករកផ្លូវសុចរិតវិញ ។
ចំណែកអ្នកដែលធ្លាប់តែធ្វើសេចក្តីល្អស្រាប់ហើយ ត្រូវតាំងចិត្តឱ្យមុតមាំឆ្ពោះទៅរកផ្លូវត្រូវឱ្យកាន់តែមត់គត់ថែមទៀត ។
ការស្តាប់បែបនេះទើបបានឈ្មោះថា ជាការស្តាប់ដោយប្រពៃ បានបញ្ញាចាក់ធ្លុះក្នុងការងារទាំងពួង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ