អ្នកខ្លះបានផលប្រយោជន៍ព្រោះជឿលើផ្លូវត្រូវ តែអ្នកខ្លះដល់នូវក្តីអន្តរាយក៏ព្រោះជឿខុស ជឿឥតហេតុផល ដូច្នេះមុននឹងជឿជាក់លើហេតុការណ៍អ្វីមួយ ឬជឿលើសម្តីបុគ្គលណាម្នាក់ដែលស្ថិតក្នុងលក្ខណៈសង្ស័យត្រូវពិចារណារកហេតុផលឱ្យបានច្បាស់លាស់ជាមុនសិន មិនមែនគ្រាន់តែឮហើយជឿភ្លាមនោះទេ ព្រោះវាប្រថុយនឹងបញ្ហាខ្លាំងណាស់ ។ នៅក្នុងកាលាមសូត្រនៃអង្គុត្តរនិកាយ តិកនិបាត…
អ្នកខ្លះបានផលប្រយោជន៍ព្រោះជឿលើផ្លូវត្រូវ តែអ្នកខ្លះដល់នូវក្តីអន្តរាយក៏ព្រោះជឿខុស ជឿឥតហេតុផល ដូច្នេះមុននឹងជឿជាក់លើហេតុការណ៍អ្វីមួយ ឬជឿលើសម្តីបុគ្គលណាម្នាក់ដែលស្ថិតក្នុងលក្ខណៈសង្ស័យត្រូវពិចារណារកហេតុផលឱ្យបានច្បាស់លាស់ជាមុនសិន មិនមែនគ្រាន់តែឮហើយជឿភ្លាមនោះទេ ព្រោះវាប្រថុយនឹងបញ្ហាខ្លាំងណាស់ ។
នៅក្នុងកាលាមសូត្រនៃអង្គុត្តរនិកាយ តិកនិបាត ព្រះសម្ពុទ្ធបានសម្តែងអំពីវិធីបដិបត្តិក្នុងរឿងដែលគួរសង្ស័យ ឬគោលការណ៍នៃការជឿចំនួន១០យ៉ាង សម្រាប់ជាការពិចារណាមុននឹងជឿរឿងនោះថាពិតឬយ៉ាងណានោះ ។ គោលការណ៍ទាំង១០នោះគឺៈ
១-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះគ្រាន់តែការបានស្តាប់តៗគ្នាមក
២-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះដោយការកាន់តៗគ្នាជាប្រពៃណីពីបុរាណ ឬពីដើមមក
៣-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះដោយការនិទានតៗគ្នា
៤-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះដោយការអាងតម្រា ឬគម្ពីរ
៥-កុំដាក់ចិត្តជឿព្រោះការគិតបែបតក្កវិទ្យា
៦-កុំដាក់ចិត្តជឿដោយមិនមានហេតុផល
៧-កុំដាក់ចិត្តជឿ ដោយការគិតពិចារណា តាមបែបហេតុផល
៨-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះត្រូវនឹងទ្រឹស្តីដែលពិនិត្យហើយ
៩-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះមើលទៅរូបលក្ខណៈ ហាក់ដូចជាអញ្ចឹងមែន
១០-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះសង្ឃអង្គនេះជាគ្រូរបស់យើង ។
បើដូច្នេះតើយើងគួរជឿដូចម្តេច ?
ព្រះសម្ពុទ្ធបានត្រាស់ថា លុះត្រាតែកាលណាដឹងច្បាស់ដោយចិត្តរបស់ខ្លួនថា អំពើនេះជាអកុសល ជាកុសល មានទោស មិនមានទោសជាដើមហើយ ទើបគួរលះបង់ចេញ ឬគួរបដិបត្តិតាមនោះ ត្រូវយកបញ្ញាជាធំក្នុងការពិចារណារកហេតុផល ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ