ខ្លួនទីពឹងខ្លួន
អត្តាហិ អត្តនោ នាថោ ប្រែថា ខ្លួនជាទីពឹងខ្លួន ពាក្យថាខ្លួនទីពឹងខ្លួននេះ និយាយឲ្យខ្លីរង្គាយសេចក្ដីឲ្យងាយយល់បានដល់ បាប បុណ្យ គុណ…
អត្តាហិ អត្តនោ នាថោ ប្រែថា ខ្លួនជាទីពឹងខ្លួន ពាក្យថាខ្លួនទីពឹងខ្លួននេះ និយាយឲ្យខ្លីរង្គាយសេចក្ដីឲ្យងាយយល់បានដល់ បាប បុណ្យ គុណ ទោស ខុសត្រូវអាក្រក់ល្អ ខ្លួនធ្វើកម្មអ្វីត្រូវទទួលកម្មនោះដោយខ្លួនឯង គឺអ្នកណាធ្វើអ្នកនោះជាអ្នកទទួល។ ដូចអាហារ អ្នកណាបរិភោគ អ្នកនោះឆ្អែតនេះជាហេតុផលពិត ត្រង់ថាខ្លួនជាទីពឹងខ្លួន ត្រូវព្យាយាមលះបង់សេចក្ដីអាក្រក់ចេញ បំពេញតែសេចក្ដីល្អដោយខ្លួនឯង ។
បុគ្គលពួកខ្លះសូម្បីតែបញ្ចេញពាក្យសម្ដីពោលថា ខ្ញុំព្រះករុណាសូមដល់នូវព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ជាទីពឹងទីរឭកស្មើដោយជីវិតក៏ពិតមែនហើយ តែបើគ្រាន់តែពោល ហើយឥតបានបដិបត្តិតាមឱវាទទេនោះ សង្ឃឹមឲ្យព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ជួយតែម្យ៉ាង តើនឹងបានផលដែរឬទេ ?
ព្រះពុទ្ធជួយបានតែមនុស្សមានការប្រព្រឹត្តអំពើល្អ ចំណែកឯទេវតាក៏ជួយបានតែអ្នកព្យាយាមធ្វើអំពើសុចរិតប៉ុណ្ណោះ ។
ពិតណាស់ដំណើជីវិតយើងនេះប្រៀបបាននឹងក្បូនកំពុងអណ្ដែតក្នុងមហាសាគរដ៏ធំធេង ដូច្នេះមានតែម្ចាស់ជីវិតគឺខ្លួនយើងនេះឯង ដែលត្រូវប្រឹងព្យាយាមដោលអុំដោយខ្លួនឯងដើម្បីនាំក្បូនជីវិតឲ្យទៅដល់ទិសដៅគឺឋានសុខសាន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ