មូលហេតុទូទៅបំផុតនៃការឈឺក្រលៀន គឺជាការថ្លោះ គ្រេចសាច់ដុំ ឬសរសៃពួរ ដែលជាពិសេស កើតមាននៅលើអត្តពលិកលេងកីឡាដូចជាកីឡាបាល់ទាត់ និងកីឡាបាល់ទះជាដើម ។ ការឈឺក្រលៀន អាចកើតមានឡើងភ្លាមបន្ទាប់ពីការរងរបួស ឬការឈឺចាប់អាចកើតមាន បន្តិចម្តងៗក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានសប្តាហ៍ ឬខែ។
ការឈឺក្រលៀនវអាចនឹងកាន់តែអាក្រក់ឡើងចដោយសារការនៅតែបន្តប្រើប្រាស់តំបន់ដែលមានការរងរបួសនោះ ។ ជាករណីដែលមិនសូវជួបប្រទះ ដែលការរងរបួស ឬការបាក់ឆ្អឹង ជំងឺក្លន ឬអាចជាការមានក្រួសក្នុងតម្រងនោមអាចបង្កឲ្យមានការឈឺចាប់ក្រលៀន ។
បើទោះបីជាការឈឺពងស្វាស និងការឈឺក្រលៀន គឺមានភាពខុសគ្នាតែកាឈឺពងស្វាស ពេលខ្លះ អាចបណ្តាលការឈឺចាប់ដែលរាលដាលទៅតំបន់ក្រលៀនបានផងដែរ ។ ចូរស្វែងរកការព្យាបាលជាបន្ទាន់ ប្រសិនបើអ្នកមាន ៖
១-ការឈឺក្រលៀនដែលផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការឈឺចង្កេះ ពោះ ឬឈឺទ្រូង ។
២-ឈឺពងស្វាសធ្ងន់ ហើយភ្លាម ។
៣-ការឈឺពងស្វាសអមដោយការចង់ក្អួត ក្តៅខ្លួនញាក់ ឬមានឈាមនៅក្នុងទឹកនោម ។
ប្រសិនបើការឈឺក្រលៀន ដែលបានបង្កឡើងដោយការគ្រេច ឬថ្លោះសាច់ដុំ វិធានការព្យាបាលដោយខ្លួនឯង អាចជួយឲ្យអ្នកមានភាពប្រសើរជាងមុនបាន ដែលមានដូចជា៖
១-ការប្រើថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ដូចជា Ibuprofen (Advil, Motrin) ឬថ្នាំ Acetaminophen (Tylenol) ។
២-ស្អំទឹកកកលើតំបន់ដែលឈឺរយៈពេល ២០ ទៅ ៣០ នាទីពីពីរទៅបួនដងក្នុងមួយថ្ងៃ (ប្រភពពី៖ Health.com.kh) ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ