នៅក្នុងលទ្ធិព្រះពុទ្ធសាសនាគ្មានវិធីលាងបាបទេ តែមានវិធីធ្វើបុណ្យដើម្បីកម្ចាត់បាបអកុសលឱ្យអស់ពីខន្ធសន្តាន ។ នេះជាសត្យានុម័តនៃទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនា សូម្បីព្រះភគវាក៏ទ្រង់មិនបានជួយលាងបាបឱ្យសត្វលោកណាទេ តែព្រះអង្គបានចង្អុលបង្ហាញផ្លូវឆ្ពោះទៅរកសេចក្តីសុខ ទៅកាន់ទីរំលត់ទុក្ខ ប៉ុន្តែដើម្បីបានមង្គលទាំងអស់នេះ យើងចាំបាច់ត្រូវតែប្រឹងដើរដោយខ្លួនឯង ពោលគឺប្រព្រឹត្តអំពើល្អដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់…
នៅក្នុងលទ្ធិព្រះពុទ្ធសាសនាគ្មានវិធីលាងបាបទេ តែមានវិធីធ្វើបុណ្យដើម្បីកម្ចាត់បាបអកុសលឱ្យអស់ពីខន្ធសន្តាន ។
នេះជាសត្យានុម័តនៃទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនា សូម្បីព្រះភគវាក៏ទ្រង់មិនបានជួយលាងបាបឱ្យសត្វលោកណាទេ តែព្រះអង្គបានចង្អុលបង្ហាញផ្លូវឆ្ពោះទៅរកសេចក្តីសុខ ទៅកាន់ទីរំលត់ទុក្ខ ប៉ុន្តែដើម្បីបានមង្គលទាំងអស់នេះ យើងចាំបាច់ត្រូវតែប្រឹងដើរដោយខ្លួនឯង ពោលគឺប្រព្រឹត្តអំពើល្អដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ គ្មានអ្នកណាធ្វើជំនួសបានឡើយ ។
ទាក់ទងនឹងសេចក្តីខាងលើនេះ ព្រះពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ថា តាំងពីដើមមកព្រះអង្គមិនធ្លាប់ប្រាថ្នានឹងគ្រប់គ្រងគណៈសង្ឃឡើយ ទាំងមិនទ្រង់ប្រាថ្នាឲ្យគណៈសង្ឃពឹងពាក់ ផ្ដេកផ្ដួលតែលើព្រះអង្គទេ គឺត្រូវអាស្រ័យខ្លួនឯងជាធំ ។
ព្រះបរមសាស្តាបានត្រាស់ទូន្មានទុកមកថា សេចក្ដីបរិសុទ្ធរបស់មនុស្ស ត្រូវអាស្រ័យការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវអំពើល្អ អំពើសុចរិតដោយខ្លួនឯង មិនមែនអាស្រ័យទៅលើការអាណិតអាសូរពីអ្នកណាទេ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ