ពាក្យថាធម៌មានន័យសេចក្តីដូចម្តេច?
យោងតាមវចនានុក្រមភាសាខ្មែរសម្តេច ជួន ណាត បានពន្យល់ពាក្យព្រះធម៌ដូច្នេះថា ភាវៈដែលទ្រទ្រង់សត្វលោកគឺ បុណ្យ, បាប, សុចរិត, ទុច្ចរិត, ហេតុ,…
យោងតាមវចនានុក្រមភាសាខ្មែរសម្តេច ជួន ណាត បានពន្យល់ពាក្យព្រះធម៌ដូច្នេះថា ភាវៈដែលទ្រទ្រង់សត្វលោកគឺ បុណ្យ, បាប, សុចរិត, ទុច្ចរិត, ហេតុ, សភាព, ធម្មតា, ប្រក្រតី, ធម្មជាតិ, ប្រាជ្ញាញាណ, គុណ, សេចក្តីចម្រើន, អារម្មណ៍ខាងផ្លូវចិត្ត, ការរិះគិត, សង្ខារ, កិរិយាមារយាទ, បរិយត្តិ, ច្បាប់ ប៉ុណ្ណេះជាដើមហៅថា ធម៌ ។ ពាក្យនេះខ្មែរយើងធ្លាប់ប្រើជាធម្មតាមកគឺ សំដៅយកពាក្យប្រៀនប្រដៅឱវាទរបស់ព្រះពុទ្ធ និងអត្ថបទទូទៅដែលទាក់ទង់នឹងពុទ្ធសាសនា ។
ព្រះធម៌រមែងរក្សាយើងឱ្យបានសុខ ផុតចាកទុក្ខទាំងឡាយ តែធម៌នឹងមករក្សាយើងមិនបានទេ បើយើងមិនចូលទៅរកធម៌នោះ ប្រៀបដូចអាហារនឹងមកឱ្យយើងឆ្អែតមិនបានឡើយ បើយើងមិនទៅបរិភោគនូវអាហារនោះ ។
មែនហើយបើយើងមិនយកធម៌មកបដិបត្តិទេ ធម៌ក៏នឹងជួយអ្វីដល់យើងមិនបានឡើយ ដូច្នេះក្នុងការដែលយើងមាននូវសេចក្តីសុខ សេចក្តីចម្រើនទៅបាននោះ ក៏ព្រោះតែយើងបានបដិបត្តិនូវព្រះធម៌ហ្នឹងឯង ។
ព្រះធម៌ជារបស់ចាំបាច់ក្រៃលែងជាងអាហារ ក្រៃលែងជាងខ្យល់អាកាស និងក្រៃលែងជាងអ្វីៗទាំងអស់ ព្រោះធម៌ធ្វើឱ្យជីវិតយើងមានគុណតម្លៃ រស់នៅដោយកិត្តិយស សេចក្តីថ្លៃថ្នូរ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ