រឿងបុណ្យនិងការងារដទៃគឺវាមិនដូចគ្នាទេ ការងារផ្សេងយើងអាចធ្វើជំនួសគ្នាបាន តែចំណែកបុណ្យកុសលវិញមិនអាចធ្វើ ឬសន្សំឱ្យជំនួសគ្នាបានឡើយ គឺអ្នកណាធ្វើ អ្នកនោះនឹងទទួលផល ឯអ្នកមិនបំពេញឈ្មោះថាជាអ្នកអភ័ព្វបុណ្យ ។ ដូចនៅក្នុងគម្ពីរមង្គលសូត្រមានសម្តែងអំពីត្រកូលព្រាហ្មណ៍មួយគ្រួសារជាត្រកូលអ្នកខ្ពង់ខ្ពស់ មានកូន៣នាក់…
រឿងបុណ្យនិងការងារដទៃគឺវាមិនដូចគ្នាទេ ការងារផ្សេងយើងអាចធ្វើជំនួសគ្នាបាន តែចំណែកបុណ្យកុសលវិញមិនអាចធ្វើ ឬសន្សំឱ្យជំនួសគ្នាបានឡើយ គឺអ្នកណាធ្វើ អ្នកនោះនឹងទទួលផល ឯអ្នកមិនបំពេញឈ្មោះថាជាអ្នកអភ័ព្វបុណ្យ ។
ដូចនៅក្នុងគម្ពីរមង្គលសូត្រមានសម្តែងអំពីត្រកូលព្រាហ្មណ៍មួយគ្រួសារជាត្រកូលអ្នកខ្ពង់ខ្ពស់ មានកូន៣នាក់ គឺប្រុស២ ស្រី១នាក់ជាកូនពៅ។ កូនទាំងបីនេះជាអ្នករាប់អានឧបាសក ឧបាសិកាចំណាយទ្រព្យធនធ្វើបុណ្យទានកប់ទុកក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា។ ចំណែកព្រាហ្មណ៍ជាឪពុកម្តាយ ជាបុគ្គលកំណាញ់ស្វិត គ្មានសទ្ធា មិនជ្រះថ្លាក្នុងព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃឡើយ ។
ថ្ងៃមួយមានខ្យល់ព្យុះធំ បក់បោករលំផ្ទះព្រាហ្មណ៍នោះ ក៏ស្លាប់អស់មនុស្សក្នុងផ្ទះ គឺព្រាហ្មណ៍ប្តីប្រពន្ធ ស្លាប់ទៅកើតជាប្រេតទាំងពីរនាក់ ចំណែកឯកូនប្រុសស្រីទាំងបីនាក់ស្លាប់ទៅកើតជាភូមិទេវតា បរិបូណ៌ដោយទ្រព្យសម្បត្តិនៅអាស្រ័យក្នុងព្រៃធំ ក្បែរក្រុងរាជគ្រឹះ ។
ប្រេតប្តីប្រពន្ធ មានរូបកាយអាក្រក់គួរខ្លាច កម្ពស់ស្មើដើមត្នោត ខ្លួនប្រលាក់សុទ្ធតែឈាម និងខ្ទុះ ដៃកាន់ដំបងដែកប៉ុនដើមត្នោត សំពងក្បាលគ្នាទៅវិញទៅមក បែកជាំដាំពេញខ្លួន ហើយខាំហែកសាច់គ្នាស៊ីរាល់ពេលវេលា ព្រោះស្រេកឃ្លានខ្លាំងណាស់ ។
ប្រេតទាំងពីរនេះចេះតែដើរតាមភូមិទេវតា ជាកូនទាំងបី ប៉ុន្តែមិនអាចទទួលយកអំណោយពីកូនបានឡើយ ព្រោះកាលពីជាតិមុន កូនបបួលដឹកនាំឱ្យធ្វើទានសីលមិនព្រមស្តាប់តាមសោះ ជាមនុស្សកំណាញ់ គ្មានសទ្ធាជឿក្នុងគុណព្រះពុទ្ធសាសនា មិនដែលទៅវត្តអារាមនឹងគេទេ ប្រេតក៏រស់នៅតាមយថាកម្ម ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ