ទាសករកាមតណ្ហាសម្រាប់ «កងតស៊ូរបស់ព្រះ»ប្រហែលពេញមួយជីវិតនេះ នាងហ្គ្រាស អាចាន គ្មានពេលបំភ្លេចបានរាត្រីសែនតក់ស្លុត កាលពីពាក់កណ្ដាលខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៩៦ ។ កាលណោះ នាងទើបតែអាយុ១៥ឆ្នាំ កំពុងរួមរស់ជាមួយស្រីៗអាយុស្របាលៗគ្នាចំនួន៣០នាក់ទៀត រៀនថ្នាក់មធ្យមសិក្សាក្នុងសាលាដូនជី St.Maryនៅខេត្ដអាបូកេ ភាគខាងជើងប្រទេសអ៊ូហ្គង់ដា ទ្វីប
ទាសករកាមតណ្ហាសម្រាប់ «កងតស៊ូរបស់ព្រះ»ប្រហែលពេញមួយជីវិតនេះ នាងហ្គ្រាស អាចាន គ្មានពេលបំភ្លេចបានរាត្រីសែនតក់ស្លុត កាលពីពាក់កណ្ដាលខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៩៦ ។ កាលណោះ នាងទើបតែអាយុ១៥ឆ្នាំ កំពុងរួមរស់ជាមួយស្រីៗអាយុស្របាលៗគ្នាចំនួន៣០នាក់ទៀត រៀនថ្នាក់មធ្យមសិក្សាក្នុងសាលាដូនជី St.Maryនៅខេត្ដអាបូកេ ភាគខាងជើងប្រទេសអ៊ូហ្គង់ដា ទ្វីបអាហ្វ្រិក ។ នាងរំលឹកថា «ពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រ ខ្ញុំភ្ញាក់ក្រញាងដោយស្នូរកាំភ្លើងបាញ់ប្រាវៗ និងសម្រែកតក់ស្លុតស្រែកអឺងអាប់ ។បន្ទាប់មកប្រុសៗប្រដាប់អាវុធមួយក្រុមសម្រុកចូលបន្ទប់ដេកពួកខ្ញុំ ។ ពួកវាចាប់ស្រីៗទាំងអស់ចេញក្រៅ ហើយបង្ខំឱ្យឡើងរថយន្ដមួយគ្រឿងដែលកំពុងបញ្ឆេះម៉ាស៊ីនរង់ចាំ» ។
ក្រុមប្រដាប់អាវុធដែលចាប់ហ្គ្រាស និងមិត្ដភក្ដិទាំងអស់របស់នាង ត្រូវពិភពលោកដឹងច្បាស់ថាជាឈ្មោះ «កងតស៊ូរបស់ព្រះLRA»ក្រោមបញ្ជាចូសេហ្វ កូនី ជនដែលធ្វើសកម្មភាពលាតសន្ធឹងតាំងពីភាគខាងជើងប្រទេសអ៊ូហ្គង់ដារហូតដល់ប្រទេសកុងហ្គោ អាហ្វ្រិកកណ្ដាល និងស៊ូដង់ខាងត្បូង ។ ដោយមានការគាំទ្រពីពួកជាតិនិយមជ្រុល LRAធ្វើសង្គ្រាមក្នុងគោលដៅបង្កើតរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះក្នុងប្រទេសទាំងអស់នោះ ។ ស្ថិតិស្ថាប័នសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបង្ហាញថា តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៦ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ កុមារចំនួន៦៦.០០០នាក់ ត្រូវបង្ខំឱ្យចូលរួមជាមួយ«កងតស៊ូរបស់ព្រះ» ក្នុងនោះកុមារខ្លះអាយុមិនទាន់គ្រប់១២ឆ្នាំស្រួលបួលផង ។ រាល់លើកចាប់កុមារណាម្នាក់ដើម្បីបង្ខំឱ្យកាន់កាំភ្លើងប្រយុទ្ធជាមួយខ្លួន កូនី និងកងទ័ពរបស់ខ្លួនតែងសម្លាប់មនុស្សក្នុងគ្រួសាររបស់កុមារនោះចោលទាំងអស់ ដើម្បីធ្វើឱ្យកុមារនោះអស់ផ្លូវជ្រើសរើសផ្សេង ។
កូនី ជាជនជាតិកុលសម្ព័ន្ធAcholi កើតឆ្នាំ១៩៦១ នៅភូមិ Odek ខេត្ដ Gulu ភាគខាងជើងប្រទេសអ៊ូហ្គង់ដា ។ អាយុ១៥ឆ្នាំកូនីបោះបង់សាលា ហើយទៅរៀនធ្វើគ្រូធ្មប់ ។ ខែមករា ១៩៨៦ គេដឹកនាំយុវជនAcholi មួយក្រុមសហការជាមួយពួកអតីតសកម្មប្រយុទ្ធក្នុងរណសិរ្សរំដោះអ៊ូហ្គង់ដា បើកការវាយឆ្មក់ជាលើកដំបូងទៅលើទាហានអ៊ូហ្គង់ដា នៅក្រុង Gulu ដើម្បីប្លន់អាវុធ ។ ការវាយឆ្មក់នេះទទួលជោគជ័យ ធ្វើឱ្យកូនីសប្បាយចិត្ដដាក់ឈ្មោះក្រុមខ្លួនថា «កងសង្គ្រោះព្រលឹង UHSA» ។ លុះដល់ឆ្នាំ១៩៩២ កូនីប្ដូរឈ្មោះក្រុងពី UHSAមកជា LRA មានន័យថា កងតស៊ូរបស់ព្រះវិញ ដែលពេលនោះគេមានទ័ពក្នុងដៃរហូតដល់១០៤.០០០នាក់ ។
ត្រឡប់មករឿងរ៉ាវនាងហ្គ្រាសវិញ ក្រោយត្រូវនាំឡើងរថយន្ដ ហ្គ្រាស និងស្រីៗទាំងអស់ក្នុងសាលាដូនជីត្រូវបញ្ជូនទៅស្ថានីយទាក់ទងមួយ ហើយបន្ដពីនោះពួកនាងត្រូវនាំដើរដោយជើងទទេអស់រយៈពេលពីរសប្ដាហ៍ទៀត ទើបទៅដល់ជំរំធំពួក LRA នៅភាគខាងជើងប្រទេសអ៊ូហ្គង់ដា ។ តាមការរៀបរាប់របស់ហ្គ្រាស កងទ័ព LRA ភាគច្រើនក្មេងៗ ស៊ីចុកខ្វះខាត ខោអាវលេចមុខលេចក្រោយ ខ្លះគ្មានទាំងស្បែកជើងពាក់ផង តែម្នាក់ៗស្វាហាប់ណាស់ខាងបាញ់សម្លាប់ ឆក់ប្លន់ និងរំលោភនារីភេទ ។ នៅក្នុងជំរំធំនោះ ហ្គ្រាស និងស្រីៗឯទៀតក្លាយទៅជាទាសករកាមតណ្ហាសម្រាប់សេចក្ដីត្រូវការផ្លូវភេទរបស់សមាជិកថ្នាក់ខ្ពស់ LRA ។
ហ្គ្រាសរៀបរាប់ «ពួកវាប្រើប្រាស់រាងកាយខ្ញុំដើម្បីសម្រន់តណ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន ។
ពួកវាត្រូវការពេលណា ម៉ោងណាត្រូវតែបានពេលនោះ ម៉ោងនោះ ទោះខ្ញុំកំពុងមករដូវក៏ពុំអាចប្រកែកបាន ។ មួយថ្ងៃមួយយប់ រាងកាយខ្ញុំត្រូវបម្រើចំណង់ពួកវាយ៉ាងតិចបំផុត១៥នាក់ ហ៊ានតែប្រឆាំងត្រូវតែសម្លាប់ចោល ។ មិត្ដខ្ញុំម្នាក់ឈ្មោះ Tzili គ្រុនចាញ់ញាក់ទទ្រើកក៏ពួកវាមិនលើកលែងដែរ។ ពួកវាជាង១០នាក់រំលោភនាងទាំងកំពុងឈឺធ្ងន់ រហូតដល់នាងដាច់ខ្យល់ស្លាប់ ។ ដឹងថានាងស្លាប់ភ្លាម ពួកវាអូសសពនាងយកទៅបោះចោលក្នុងទន្លេ ។ បន្ទាប់ពីនោះតែប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះ សព Tzili ត្រូវហ្វូងក្រពើស្រេកឃ្លានប្រជែងគ្នាហែកស៊ីអស់រលីង» ។
លទ្ធផលធ្លាក់ខ្លួនជាទាសករបម្រើកាមតណ្ហាប្រុសៗ នាងហ្គ្រាសមានកូនពីរនាក់ តែនាងមិនដឹងអ្នកណាជាឪពុករបស់កូននោះឡើយ ។ ដើម្បីគេចពីការតាមប្រមាញ់របស់ទាហានអ៊ូហ្គង់ដា LRA តែងចល័តពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ ។ ទៅដល់ណា ពួកគេនៅតែជ្រើសយកការឆក់ប្លន់ និងរំលោភស្រីៗក្នុងភូមិជាចម្បង ព្រមទាំងចាប់ក្មេងៗយកតាមដើម្បីកាន់អាវុធច្បាំងតទល់ជាមួយទាហានរដ្ឋាភិបាល ។ ហ្គ្រាសរៀបរាប់ «ភូមិខ្លះពួកវាសម្លាប់មនុស្សអស់ជាង១០០នាក់ ព្រមទាំងដុតផ្ទះសឹងអស់មួយភូមិ» ។
តាមការស៊ើបអង្កេតរបស់ស្ថាប័នសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ គិតត្រឹមខែមីនា ១០១២ មាននារីប្រមាណ៣០.០០០នាក់ ត្រូវកូនីបង្ខំឱ្យធ្វើទាសករបម្រើកាមតណ្ហាកងទ័ពខ្លួន ខណៈកូនីខ្លួនឯងផ្ទាល់មានប្រពន្ធផ្ទាល់ខ្លួនរហូតដល់៨៨នាក់ ។ មនុស្សប្រមាណ២៨.០០០នាក់ត្រូវ LRA សម្លាប់ចោល និងប្រមាណ១,៥លាននាក់រត់គេចខ្លួនចោលផ្ទះសម្បែងសុំចូលជ្រកកោនក្នុងជំរំជនភៀសខ្លួន ។ បិសាចនៅតែអាចរត់រួចពីសកម្មភាពផ្គររន្ទះថ្ងៃទី៦ តុលា ២០០៥ តុលាការព្រហ្មទណ្ឌអន្ដរជាតិ (ICC) ចេញប្រកាសចាប់ខ្លួនសមាជិកកំពូល៥នាក់របស់ LRA រួមមានចូសេហ្វ កូនី ,Vincent Otti , Raska Lukwiya ,Okot Odiambo និង Dominic Ongwen ។ ថ្ងៃទី២ តុលា២០០៧ បន្ទាប់ពីស៊ើបដឹងកន្លែងលាក់ខ្លួនរបស់កូនី កងទ័ពអ៊ូហ្គង់ដា បើកការវាយឆ្មក់ទ្រង់ទ្រាយធំមួយ ។ លទ្ធផល Vincent Otti ត្រូវស្លាប់ ចំណែកកូនីរត់រួច ។ បន្ទាប់ពីត្រូវវាយប្រហារលើកនោះ កូនីប្ដូរទិសសកម្មភាពរបស់LRA ពីភាគខាងជើងអ៊ូហ្គង់ដា ទៅដល់ព្រំដែនរួមរវាងអាហ្វ្រិកកណ្ដាល កុងហ្គោ និងស៊ូដង់ខាងត្បូងវិញ ។ នៅកន្លែងថ្មីក៏ដូចកន្លែងចាស់ កូនីបង្កការតក់ស្លុតចំពោះប្រជាជនឥតឈប់ឈរ ។
ថ្ងៃទី២៨ សីហា ២០០៨ សេអីុអាចុះឈ្មោះកូនីក្នុងបញ្ជីឧក្រិដ្ឋជនសង្គ្រាមគ្រោះថ្នាក់បំផុតក្នុងលោក ។ ដល់ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៨ដដែល អតីតប្រធានាធិបតីអាមេរិក ចច ដាប់ប៊លយូប៊ូស ចេញបញ្ជាឱ្យក្រសួងការពារប្រទេសអាមេរិកផ្ដល់ជំនួយជាថវិកា និងភស្ដុភារដល់កងទ័ពអ៊ូហ្គង់ដា ដើម្បីឱ្យកងទ័ពអ៊ូហ្គង់ដាបើកយុទ្ធនាការសឹកឈ្មោះ «សកម្មភាពផ្គររន្ទះ» កម្ទេចកូនី ។ ក្នុងយុទ្ធនាការនោះថ្វីបើទាហានអាមេរិក អត់ចូលរួមដោយផ្ទាល់ តែជំនាញការអាមេរិក១៧នាក់ រួមជាមួយក្រុមវិភាគមួយក្រុមចូលរួមជួយវិភាគព័ត៌មានចារកម្ម ព្រមទាំងផ្ដល់សម្ភារសឹក និងផ្ដល់ប្រេងឥន្ធនៈដល់កងទ័ពអ៊ូហ្គង់ដា ក្នុងការវាយលុកផ្ទួនៗ ។ ប៉ុន្ដែទីបំផុត យុទ្ធនាការនោះបានត្រឹមតែរំដោះកុមារត្រូវចាប់ធ្វើទាហានចំនួន១០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ ចំណែកកូនីនៅតែរត់រួចទៀត ។
ខែតុលា ២០១១ បន្ទាប់ពីសេអីុអាផ្ដល់ព័ត៌មានថាកូនីកំពុងមានវត្ដមានក្នុងប្រទេសអាហ្វ្រិកកណ្ដាល ប្រធានាធិបតីអាមេរិកអូបាម៉ា អនុញ្ញាតឱ្យកម្លាំងទ័ពអាមេរិក១០០នាក់ ទៅអាហ្វ្រិកកណ្ដាលជាបន្ទាន់ដើម្បីជួយកងទ័ពប្រទេសនេះកម្ទេចកូនីឱ្យខាងតែបាន ។ នេះជាលើកទី១២ ក្នុងប្រវត្ដិសាស្រ្ដអាមេរិកដែលកងទ័ពអាមេរិកបានបញ្ជូនចេញទៅបរទេសតាមបង្ក្រាបឧក្រិដ្ឋជនសង្គ្រាម ដោយមិនទាន់គិតការតាមចាប់អូសាម៉ា ប៊ីនឡាដេន ដែលប្រើពេលវេលា១៣ឆ្នាំផង ។
ថ្ងៃទី២៣ មីនា ២០១២ អង្គការសហភាពអាហ្វ្រិកប្រកាសបញ្ជូនទ័ព៥.០០០នាក់របស់ខ្លួនចូលរួមកម្ចាត់កូនី និងបរិវារ ។ យុទ្ធនាការបើកប្រតិបត្ដិការថ្ងៃទី២៤ មីនា ២០១២ ដោយលុកលុយក្នុងតំបន់មានវិសាលភាព៣០០.០០០គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ទន្ទឹមនឹងកងទ័ពអ៊ូហ្គង់ដា អាហ្វ្រិកកណ្ដាល កុងហ្គោ និងស៊ូដង់ខាងត្បូងបើកប្រតិបត្ដិការវាយលុកតាមប្រទេសរៀងៗខ្លួនដែរ ។ ដឹងអីទីបំផុតកូនីនៅតែអាចរត់រួចទៀត មានតែស្រីៗមួយចំនួនតូចក្នុងចំណោមស្រីៗត្រូវប្រើប្រាស់ជាទាសករផ្លូវភេទប៉ុណ្ណោះបានទទួលការរំដោះឱ្យមានសេរីភាពវិញ ក្នុងនោះមានហ្គ្រាសផងដែរ ។
ហ្គ្រាសរៀបរាប់ពីការរត់រួចរបស់ខ្លួន «ពេលកងទ័ពវាយសម្រុកខ្លាំង ពួក LRA បាញ់បណ្ដើររត់ប្រាសអាយុបណ្ដើរ ។ យល់ថានេះជាឱកាសល្អ ខ្ញុំទាញដៃកូនប្រុសបានម្នាក់លូនក្រោមស្រទាប់គ្រាប់កាំភ្លើងបាញ់តគ្នា រត់ចេញមកបានទាំងព្រលឹងចុងសក់ ។ ប៉ុន្ដែទន្ទឹមនឹងខ្ញុំមានសំណាងល្អ ស្រីៗមិត្តភក្ដិខ្ញុំជាច្រើនមិនមានសំណាងល្អដូចខ្ញុំទេ ដោយត្រូវក្រុម LRA ក្រឡេកឃើញពេលកំពុងរត់លូនគេចចេញមកក្រៅ ពួកវាប្រើកាំបិត ប្រើដាវកាប់ឥតត្រាប្រណីលើអ្នកដែលធ្លាប់បម្រើតណ្ហាពួកវាច្រើនឆ្នាំ កាប់ទាល់តែស្លាប់អស់គ្មានសល់ម្នាក់ ។ ស្រីៗច្រើនណាស់ត្រូវសម្លាប់ពេលកំពុងច្របូកច្របល់នោះ» ។
ចំណែកកូនី ក្រោយពេលរត់រួចមួយលើកទៀត បិសាចរូបនេះបានយល់ព្រមផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់អ្នកថតភាពយន្ដឈ្មោះ Lason Russel នៅកន្លែងមួយដែលគេមិនដឹងច្បាស់ គ្រាន់តែដឹងថាក្នុងព្រៃជ្រៅប៉ុណ្ណោះ ។ ខ្សែភាពយន្ដស្ដីពីការផ្ដល់សម្ភាសន៍នេះ ពេលបញ្ចាំងតាមបណ្ដាញ Youtube រយៈពេល៤ថ្ងៃ មនុស្សម្នាផ្អើលទស្សនា៥០លាននាក់ ។ នៅមានខ្សែភាពយន្ដមួយទៀតរយៈពេលត្រឹម៣០នាទីប៉ុណ្ណោះ ផ្សាយតាមបណ្ដាញ Yahoo តែពុំដឹងអ្នកនិពន្ធមួយណាបានបង្ហាញច្បាស់ពីសកម្មភាពសាហាវឃោរឃៅរបស់ពួក LRA ក្មេងៗ ខ្សែភាពយន្ដនេះផ្សាយតែមួយថ្ងៃ មនុស្សម្នាផ្អើលទស្សនារហូតដល់៨០លាននាក់ ។
ពុំដឹងថាពេលនេះ កូនីទៅដល់ណាហើយទេ ប៉ុន្ដែយុទ្ធនាការកម្ទេចកូនីនៅតែធ្វើបន្ដដដែលឥតឈប់ឈរឡើយ ។ ព័ត៌មានចារកម្មមួយបានឱ្យដឹងថា គេឃើញកូនីជាលើកចុងក្រោយ កាលពីខែធ្នូ ២០១២ នៅអាហ្វ្រិកកណ្ដាលក្បែរព្រំដែនជាមួយស៊ូដង់ ៕ ឯកសារបរទេស
ចែករំលែកព័តមាននេះ