នៅក្នុងសៀវភៅពាក្យជេចន៍ម៉ែឪបានពន្យល់ថា មនុស្សយើងគ្រប់គ្នាមិនត្រូវការទុក្ខទេ គឺត្រូវការតែសុខប៉ុណ្ណោះ តែដោយសារសត្វលោកជាប់ជំពាក់នឹងសុខនោះពេក ទើបមិនរួចទុក្ខ ។ តាមពិតទៅសុខនិងទុក្ខនេះលោកប្រៀបដូចសត្វពស់វែក តាមធម្មតាពស់វែកខាងក្បាលវាមានពិស ចូលទៅជិត វានឹងខាំ…
នៅក្នុងសៀវភៅពាក្យជេចន៍ម៉ែឪបានពន្យល់ថា មនុស្សយើងគ្រប់គ្នាមិនត្រូវការទុក្ខទេ គឺត្រូវការតែសុខប៉ុណ្ណោះ តែដោយសារសត្វលោកជាប់ជំពាក់នឹងសុខនោះពេក ទើបមិនរួចទុក្ខ ។
តាមពិតទៅសុខនិងទុក្ខនេះលោកប្រៀបដូចសត្វពស់វែក តាមធម្មតាពស់វែកខាងក្បាលវាមានពិស ចូលទៅជិត វានឹងខាំ បើចាប់កន្ទុយវាមិនថ្វីទេ តែបើមិនប្រញាប់លែងវិញ វានឹងបែរក្បាលមកខាំដូចគ្នា ព្រោះទាំងក្បាលទាំងកន្ទុយវានៅក្នុងតួពស់តែមួយ ។
ចំណុចនេះបណ្ឌិតលោកចង់ពន្យល់ថា សេចក្តីទុក្ខដូចជាក្បាលពស់ ឯសេចក្តីសុខដូចជាកន្ទុយពស់ ។ សប្បាយចិត្តជាសុខ ថ្នាំងថ្នាក់ចិត្តជាទុក្ខ រមែងកើតអំពីប្រភពតែមួយ គឺអវិជ្ជានិងតណ្ហានោះឯង ។
ដូច្នេះហើយបានជាពេលខ្លះមាននូវសេចក្តីសុខហើយ ចិត្តក៏នៅមិនសប្បាយ មិនស្ងប់ ទាំងដែលបាននូវរបស់ដែលពេញចិត្តផង ដូចជាបានលាភ បានយសជាដើម ។ បានមកហើយសប្បាយចិត្តក៏ពិតមែន តែវាក៏នៅមិនស្ងប់ពិតៗ ព្រោះនៅភ័យខ្លាចពីការបាត់បង់ទៅវិញ ។
នេះបង្ហាញឲ្យឃើញថា សុខពិតមែន តែមានទុក្ខនៅច្រឡូកច្រឡំជាមួយផង ហៅថា សាមិសសុខ គឺជាសុខដូចចាប់ពស់ត្រង់កន្ទុយដូច្នោះដែរ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ